Shiro Toyoda, Madam White Snake (1956)

Shiro Toyoda, Madam White Snake (1956)

 

  Είναι η τέταρτη ταινία που βλέπω που στηρίζεται στο μύθο του άσπρου φιδιού μετά τις «Madam White Snake» (1956) του Griffin Yueh Feng, «Ο έρωτας του άσπρου φιδιού» (1978) των Choe Dong-Joon και Si Ma-Ke και «Το άσπρο φίδι, μια ερωτική ιστορία» (1921) του Liu Chun. Προηγείται χρονολογικά και είναι γιαπωνέζικη, σε αντίθεση με τις άλλες τρεις που είναι κινέζικες.  

  Εδώ δεν έχουμε ακριβώς μεταφορά του μύθου, η «Κυρία άσπρο φίδι» παίρνει στοιχεία και από την «Μαγεία της κυρίας Λευκού» του Fusao Hayashi. Είναι εύκολα αναγνωρίσιμα.

  Το άσπρο φίδι και η υπηρέτριά της, παίρνοντας ανθρώπινη μορφή, κατεβαίνουν στη γη. Tώρα λέγεται Bai Niang (Bai στα κινέζικα σημαίνει άσπρος, ίδιο ιδεόγραμμα και στα γιαπωνέζικα που όμως προφέρεται shiroi). Η Bai Niang συναντάει τον Σου Σιάν και τον ερωτεύεται. Κλέβει χρήματα από ένα χρηματοκιβώτιο και του τα δίνει, τα έχει τόση ανάγκη, χρωστάει, το κατάστημά του με τα βότανα δεν πηγαίνει καθόλου καλά.

  Εμφανίζεται όμως ένα πρόβλημα, τα νομίσματα είναι σημαδεμένα. Τον συλλαμβάνουν και τον βασανίζουν. Αρνείται να τους πει ποια του τα έδωσε, αλλά τελικά υποχωρεί, τους πηγαίνει στο μέρος όπου μένει. Αυτή δεν έχει φύγει, θέλει να τον δει μια τελευταία φορά, πριν εξαφανιστεί κι αυτή όπως η υπηρέτριά της που μάταια την ικέτευε να φύγουν μαζί.

  Ο Σου Σιάν φυλακίζεται, όμως ο γαμπρός του πληρώνει τις αρχές και έτσι αποφυλακίζεται. Η Bai Niang με την υπηρέτριά της έρχονται στο μαγαζί. Είναι ψυχρός απέναντί της μετά απ’ αυτό που έπαθε. Η υπηρέτριά της την υπερασπίζεται. Αυτή προσπαθεί να του δείξει με κάθε τρόπο τον έρωτά της.

  Οι δουλειές δεν πάνε καλά, πρέπει να πληρώσει τον δανειστή του. Αυτός  της την πέφτει, αυτή ξεφεύγει.

  Μια ερωτευμένη γυναίκα είναι ικανή για κάθε τι, ακόμη και για το κακό. Λέει στην υπηρέτριά της να ρίξει ένα συγκεκριμένο φάρμακο στο ποτάμι, στις πηγές, παντού όπου υπάρχει νερό.

  Ξεσπάει επιδημία στην πόλη. Όλοι έρχονται να αγοράσουν φάρμακο για να αντιμετωπίσουν την αρρώστια. Ευτυχώς, όπως ακούμε στο τέλος, κανείς δεν πέθανε. Σώθηκε οικονομικά ο Σου Σιάν.

  Στην συνέχεια η ιστορία εξελίσσεται περίπου όπως ήδη την ξέρουμε από τον κινέζικο μύθο. Πίνει κρασί η γυναίκα, μεταμορφώνεται σε φίδι. Ο Σου Σιάν πεθαίνει από τον τρόμο του. Η γυναίκα εκλιπαρεί τον άρχοντα του βουνού για το μαγικό βοτάνι, δεν το κλέβει σ’ αυτή την εκδοχή. Αυτός της το δίνει. Επιστρέφει, σώζει τον Σου Σιάν. Παρεμπιπτόντως το φίδι δεν είναι ο τρομερός βόας που είδαμε στις άλλες ταινίες, είναι ένα φιδάκι.

  Ο Σου Σιάν φοβάται, ακολουθεί θεληματικά τον ταοϊστή καλόγερο στο μοναστήρι. Η Bai Niang ικετεύει να της τον δώσουν πίσω, αρνούνται. Αγανακτισμένη προκαλεί την πλημμύρα που είδαμε και στις προηγούμενες ταινίες. Ευτυχώς τη σταματάει έγκαιρα, ο Σου Σιάν σώζεται. Το ίδιο και αυτή, που επίσης κινδύνεψε.

  Του λέει πόσο τον αγαπάει. Αυτός είναι ακόμη εξοργισμένος. -Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, σκότωσέ με. Μεταμορφώνεται πάλι σε φίδι, αυτός την ποδοπατάει. Τώρα πια του εμφανίζεται το φάντασμά της. -Εγώ σε μάγεψα, ή μήπως με μάγεψες εσύ; του λέει.

  Έχουν μεταστραφεί τα αισθήματά του. Την ψάχνει απεγνωσμένα, αυτή εμφανίζεται σαν φάντασμα και πάλι εξαφανίζεται, σαν ατμός στον αέρα.

  Ο ταοϊστής καλόγερος του λέει να επιστρέψει στην πόλη του, τη Χαντζόου (βρίσκονται στη Σουτζόου). Αυτός αρνείται, του λέει πόσο πολύ την αγαπάει και τρέχει να φύγει. Αυτός τον κεραυνοβολεί, σκοτώνοντάς τον. -Πήγαινε τότε και συνάντησέ την στον άλλο κόσμο.

  Ίδιο τέλος με την ταινία του Griffin Yueh Feng, οι δυο ψυχές πετούν μαζί στον αέρα.

  Μου άρεσε περισσότερο από τις άλλες ταινίες γιατί το romance ήταν πολύ πιο έντονο, με την Bai-Niang να προσπαθεί απεγνωσμένα να τον πείσει για την αγάπη της.