Ina Weisse, Η ακρόαση (Das Vorspiel, 2019)

Ina Weisse, Η ακρόαση (Das Vorspiel, 2019)

  

  Από σήμερα στους κινηματογράφους

 

  Η Άννα είναι βιολονίστρια, όμως έχει πάψει πια να παίζει σε συναυλίες, διδάσκει. Ένας υποψήφιος φαίνεται χαρισματικός, η Άννα πιέζει να τον δεχθούν στο ωδείο, τον αναλαμβάνει και κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε να πετύχει στις εξετάσεις.

  Ο άντρας της είναι κατασκευαστής μουσικών οργάνων. Ο γιος της παίζει κι αυτός βιολί.

  Η κάμερα μας την παρουσιάζει συνέχεια στις σχέσεις της με αυτά τα πρόσωπα.

  Και ένα ακόμη, έναν συνάδελφό της που την πιέζει να συμμετάσχει σε ένα μουσικό σύνολο και να δώσουν μια συναυλία. Αρνείται αρχικά, όμως στο τέλος πείθεται.

  Προβλήματα προκύπτουν όταν ο γιος της αρχίζει να ζηλεύει για την προσοχή που δίνει στον μαθητή της. Αλλά και μ’ αυτόν θα δημιουργηθούν προβλήματα, καθώς κάποια στιγμή αγανακτεί από την πίεσή της.

  Δεν είχα καμιά αμφιβολία ότι ο νεαρός θα διέπρεπε στις εξετάσεις, είναι η αφηγηματική αναμονή σε μια δυτική ταινία. Αυτή η αφηγηματική αναμονή διαψεύστηκε σε μια παρόμοια ταινία με το ίδιο θέμα, κινέζικη.

  Ανατολικός και Δυτικός άνεμος.

  Θυμάμαι το ομώνυμο μυθιστόρημα της Περλ Μπακ που το αγόρασα μαθητής πρώτης γυμνασίου. Επίσης θυμάμαι την έκπληξή μου όταν ο ξάδελφός μου ο Γιώργης ο Τζανετάκης, μαθητής έκτης γυμνασίου τότε, μου εξήγησε τη μεταφορική σημασία.

  Όμως δεν τελειώνει η ταινία με την επιτυχία του νεαρού. Υπάρχει ένα δραματικό επεισόδιο, το οποίο βέβαια δεν θα σας το αποκαλύψω, αρκετό σπόιλερ έκανα.

  Η ταινία με άφησε κάπως αμήχανο. Πού βρίσκεται η ποιητική δικαιοσύνη; Και τα ερωτικά τρίγωνα στο τέλος διαλύονται, αυτό εδώ γιατί όχι; 

  Ο επιμένων νικά.

  Ήξερα ότι ήταν σαν να ψάχνω ψύλλους στ’ άχυρα, αλλά είπα να δοκιμάσω να βρω ποια ήταν η κινέζικη ταινία. Βάζω τη λέξη «βιολί» και το blog μου στην αναζήτηση του google. Απέτυχε η πρώτη προσπάθεια. Ξαναδοκιμάζω. Με βγάζει στο academia.edu, σε μια ανάρτησή μου που έχει τίτλο «Ταινίες που αγάπησα». 60 ταινίες, παραγγελιά του εκδότη μου, που όμως δεν εκδόθηκε τελικά. Βρίσκω το αρχείο στο sub-directory «My books-ανέκδοτα», και βάζω τη λέξη «βιολί» στο find in this page του word. Και, ω του θαύματος, με βγάζει αμέσως στην ταινία.

  Είναι το «Μαζί» του Chen Kaige, ενός της τριανδρίας των κορυφαίων κινέζων σκηνοθετών. Οι άλλοι δύο είναι ο Τζανγκ Γιμόου και ο Φενγκ Σιαογκάνγκ. Αξίζει να διαβάσετε την ανάρτησή μου για την ταινία.