Jay Roach, The campaign

Jay Roach, The campaign (2012
http://www.clickatlife.gr/story/cinema/o-zak-galifianakis-se-proeklogiki-ekstrateia?id=2243271 
http://www.theindustrymole.com/movies/the-campaign-review/

Πριν 25 μέρες ανάρτησα μια βιβλιοκριτική για το βιβλίο του Στεντάλ «Λισιέν Λεβέν». Στο βιβλίο αυτό ο Στεντάλ σατιρίζει την γαλλική κοινωνία. Σε πρώτο πλάνο παρουσιάζει τους πολιτικούς να είναι μαριονέτες στα χέρια της πλουτοκρατίας.
  Το βιβλίο αυτό δεν τόλμησε να το εκδώσει. Ελάχιστες διορθώσεις και συμπληρώσεις του είχαν μείνει, αλλά, αφού είχε πάρει πια την απόφασή του δεν τις έκανε. Πίσω από τα πρόσωπα του έργου κάποιοι πολιτικοί θα αναγνώριζαν τον εαυτό τους και θα τον δίωκαν. Αλλά και μετά το θάνατό του έπρεπε να περάσουν 50 τόσα χρόνια για να τολμήσει εκδότης να το εκδώσει.
  Το λάθος αυτό δεν το επανέλαβε ο Στεντάλ. Την πλοκή του επόμενου μυθιστορήματός του, το καλύτερό του κατά τη γνώμη μου, την τοποθετεί εκτός Γαλλίας, στην Πάρμα. Τα ίδια πράγματα σατιρίζει, όμως τώρα πια εκ του ασφαλούς.
  Μια ανάλογη σάτιρα κάνει και ο Jay Roach στο «Campaign». Άραγε αυτός δεν νοιώθει να κινδυνεύει;
  Φαίνεται πώς όχι. Αρχίζω να καταλαβαίνω γιατί ο Καστοριάδης, στο τέλος της ζωής του, εκφράστηκε με θαυμασμό για την δημοκρατία των ΗΠΑ.
  Είναι άραγε και οι δικοί μας πολιτικοί μαριονέτες στα χέρια της πλουτοκρατίας; Δυστυχώς αυτή η θλιβερή ιστορία με τη λίστα Λαγκάρντ μας οδηγεί σε παρόμοια συμπεράσματα.
  Πριν στρωθώ να γράψω οτιδήποτε το πρωί (γράφω σχεδόν πάντα το πρωί) ρίχνω μια ματιά στα e-mail μου και στο facebook. Όλο και κάτι αστείο θα βρω για να ευθυμήσω και να ξεκινήσει ευχάριστα η μέρα μου. Σήμερα, πριν ξεκινήσω να γράφω αυτή την κριτική, πέφτω πάνω στην παρακάτω ανάρτηση στον τοίχο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, απόσπασμα από συνέντευξη:
«Αυτό είναι το πρόβλημά σας στην Ελλάδα; Η Μέρκελ; Βρείτε τους πλούσιούς σας που βγάζουν τα λεφτά τους αφορολόγητα στο εξωτερικό. Κι ας αναλάβουν την ευθύνη. Άλλωστε, ποιοι είναι πίσω απ’ τα πολιτικά πρόσωπα; Πλούσιοι βιομήχανοι. Ο κόσμος μας δεν κυβερνιέται από πολιτικές ηγεσίες, αλλά απ’ το Κεφάλαιο. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς, ο κάθε πολίτης».
― Ο Βέλγος εικαστικός, περφόρμερ και χορογράφος, Γιαν Φαμπρ, στην Ιωάννα Κλεφτόγιαννη (εφημ. «6 μέρες», 12/11).
  Σύμπτωση;
  Την συνέντευξη την πήρε η Ιωάννα Κλεφτόγιαννη. Σίγουρα θα είχε κάποιο προπάππου Γιάννη ο οποίος ήταν κλεφταράκος, και από αυτόν κληρονόμησε το επώνυμο. Ο φίλος μου ο Μανώλης ο Σέργης, καθηγητής λαογραφίας, θα μπορούσε να το επιβεβαιώσει.
  Όμως όχι, το ότι αυτή τη συνέντευξη την πήρε κάποια που λέγεται Κλεφτόγιαννη είναι όντως σύμπτωση.