Saeed Ebrahimifar, Pomegranate and reed (1989)
Μια ακόμη ιρανική ποιητική ταινία. Ο φωτογράφος μαζεύει από τον δρόμο έναν ηλικιωμένο που έχει πάθει έμφραγμα. Τον μεταφέρει στο νοσοκομείο. Ένα από τα παιδιά που τον σταμάτησαν για να μεταφέρει τον ηλικιωμένο, του δίνει από το παράθυρο, την τελευταία στιγμή, ένα σημειωματάριο που είχε πέσει από την τσέπη του ηλικιωμένου. Υπάρχει μέσα μια φωτογραφία και τηλέφωνα. Ο φωτογράφος προσπαθεί να επικοινωνήσει με αυτά τα τηλέφωνα, προφανώς δικών του ανθρώπων. Δεν απαντούν. Περιμένοντας ξεφυλλίζει το σημειωματάριο. Διαβάζει τα ποιήματα και τις καταγραφές του. Μέσα σε ένα ειδυλλιακό αγροτικό περιβάλλον, με ροδιές και καλαμιώνες, παρακολουθούμε την ζωή του ηλικιωμένου, τα παιδικά του χρόνια, το γάμο του, την κόρη του, τον εγγονό του. Το έργο τελειώνει με την παρουσίαση, αντιστικτικά, μωρών στο μαιευτικό τμήμα του νοσοκομείου. Μια ζωή τελειώνει, άλλες αρχίζουν. Η ταινία, γεμάτη λυρισμό και συγκίνηση, είναι από τις καλύτερες ιρανικές που έχω δει.
Book review, movie criticism
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment