Ο έρωτας στα χρόνια του κορονοϊού-συνέχεια

 

  Τελικά δεν κλείνει εύκολα το «Ο έρωτας στα χρόνια του κορονοϊού».

  Μου ήλθε ξαφνικά μια ιδέα, χιουμοριστική, κωμική, όπως θέλετε πέστε τη, και είπα να την καταγράψω.

  Οι αντιεμβολιαστές υποστηρίζουν διάφορα σενάρια, ένα από τα οποία είναι ότι έχουν σαν στόχο με τα εμβόλια να εξοντώσουν όσο γίνεται περισσότερο πληθυσμό ώστε να ζήσουν πιο άνετα οι υπόλοιποι.

  Μου το είπε μια φίλη.

  Στο ενισχυμένο αντιγριπικό εμβόλιο έχουν βάλει μέσα και εμβόλιο για τον κορονοϊό, με στόχο να εξοντώσουν όσο γίνεται περισσότερους.

  Και μου ήλθε η ιδέα.

  Μήπως όλα αυτά τα σενάρια περί επικινδυνότητας του εμβολίου προέρχονται ακριβώς από εκείνους που θέλουν να ξεπαστρευτεί ένα μέρος του πληθυσμού, κυρίως οι ηλικιωμένοι που με τις συντάξεις τους επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό; Οι περισσότεροι θάνατοι από όσους προσβάλλονται από τον κορονοϊό είναι ανάμεσα στους ηλικιωμένους.

  Και ένα τελευταίο σχόλιο.

  Σε κάποιες από τις πρώτες αναρτήσεις μου σχολίαζα την ορθογραφία, αλλά και το όνομα: κορωνοϊός, κορονοϊός, κορωναϊός, και δεν θυμάμαι τι άλλο. Τώρα βλέπω ότι οι περισσότεροι γράφουν κόβιντ.

  Η αρχή της οικονομίας.

  Που διέκρινε και μένα, όταν στην πρώτη μετάφραση που έκανα με γραφομηχανή δεν έβαζα τόνους, για οικονομία χρόνου, με αποτέλεσμα, όταν το ανακάλυψε ο συγχωρεμένος ο Θάνος ο Γραμμένος, ο εκδότης μου, να του σηκωθεί ή τρίχα.

  Για δεύτερη φορά.

  Η πρώτη ήταν όταν αποφάσισε να καταπιαστεί με τις τρεις πρώτες χειρόγραφες μεταφράσεις μου, με την απαίσια κακογραφία μου.