Σχετικά με την ΕΔΕ μου: Οι κίνδυνοι στο διαδίκτυο

Έχω ενημερώσει κάποιους φίλους για την εξέλιξη της ΕΔΕ που μου γίνεται, και νομίζω ότι πρέπει να ενημερώσω και τους επισκέπτες του blog μου.
Από την αρχή είχα την υποψία, για να μην πω τη βεβαιότητα, ότι στόχος της ήταν να παρεμποδισθεί η εκ νέου επιλογή μου ως σχολικός σύμβουλος. Δεν μπορούσα όμως να φανταστώ τη διαδικασία. Ήμουν πρώτος στη λίστα με τα αντικειμενικά μόρια, και επίσης πήρα εικοσάρια στην συνέντευξη. Υπάρχει σχετικό έγγραφο που λέει ότι οι ΕΔΕ που δεν έχουν τελεσιδικήσει δεν λαμβάνονται υπόψη στη συνέντευξη, και ο δικός μου φάκελος που είχε σταλεί από την προανάκριση ήταν ακόμη κλειστός. Μια αβανταδόρικη ερώτηση από την κα Κυρκίνη, την οποία και ευχαριστώ από αυτές τις γραμμές, σχετικά με τις 8 ξένες γλώσσες μου και τα κινέζικά μου, που μου έδωσε την ευκαιρία να μιλήσω για τις σχέσεις ασιατικού θεάτρου με την αρχαία τραγωδία, είχε σαν αποτέλεσμα να πάρω εικοσάρια από όλους, με εξαίρεση ένα 19. Έτσι βρέθηκα πρώτος και στην τελική λίστα με 50.25 μόρια, την οποία αναμενόταν να υπογράψει η υπουργός. (Παρεμπιπτόντως, επειδή κοίταξα από περιέργεια τους πίνακες, είδα ότι είχα πάρει τα περισσότερα μόρια από όλους τους φιλολόγους πανελλαδικά, και από όλες τις ειδικότητες μόνο ένας ηλεκτρολόγος (ΠΕ17) είχε πάρει περισσότερα μόρια, 50,82, ενώ κάτω από μένα ήταν μία συνάδελφος των αγγλικών με 50 μόρια). Πολλοί είχαν μάθει για την πρωτιά μου, όπως κι εγώ με τηλεφώνημα στο αρμόδιο γραφείο. Δεχόμουν συγχαρητήρια, και με ειρωνεύονταν όταν έλεγα ότι μόνο όταν υπέγραφε η υπουργός θα έπαυε η αγωνία μου.
Οι φόβοι μου επαληθεύτηκαν. Η υπουργός ζήτησε την αναπομπή του ονόματός μου, με αποτέλεσμα σε δεύτερη συνεδρίαση του συμβουλίου επιλογής όπου δώσαμε την συνέντευξη τα εικοσάρια που πήρα να μετατραπούν σε τριάρια (εκτός από δύο που παρέμειναν 20), και έτσι από την πρώτη βρέθηκα στην 42η θέση.
Και ερωτώ: Γιατί δυο μέτρα και δυο σταθμά; Ήταν πιο τρομερά τα σόκιν ανέκδοτά μου στο blog μου σε σχέση με το σκάνδαλο που προκλήθηκε με τη σύμβουλο των αγγλικών με την αλλαγή στις βαθμολογίες στις πανελλαδικές, πράγμα για το οποίο διατάχθηκε ΕΔΕ και παρενέβη ο εισαγγελέας, και παρολαυτά επιλέγη εκ νέου; (Κατά τη γνώμη μου σωστά, αφενός γιατί δεν είχε τελεσιδικήσει η ΕΔΕ της, και επειδή στο τέλος τέλος εκτελούσε εντολές). Και τι να πω για τα δυο ανέκδοτα που μου καταμαρτυρούν, όπως διάβασα στην κοινοποίηση του εγγράφου για την τελική παραπομπή μου, όπου το ένα αναφέρεται σε κάποια ζώα του δάσους που έπαιρναν παραισθησιογόνες ουσίες, και το άλλο σε ένα παιδί που παρίστατο μάρτυρας των εξωσυζυγικών σχέσεων των γονιών του υπονομεύοντας έτσι το θεσμό της οικογένειας; (Παρεμπιπτόντως, τα θέματα αυτών των δύο ανεκδότων τα βρήκα μετά και στο βιβλίο του Τζακ Κερουάκ «Στο δρόμο». Μήπως το βιβλίο αυτό θα πρέπει να απαγορευθεί;) Τελικά όχι μόνο με τα σόκιν, αλλά με κανένα ανέκδοτο δεν μπορείς να είσαι ασφαλής.
Αυτοί είναι οι κίνδυνοι του διαδικτύου. Ο μόνος συνάδελφος που ξέρω να έχει επίσης ιστοσελίδα κατηγορήθηκε για κάποιες αναρτήσεις του, άδικα κατά τη γνώμη μου, και ίσως αυτό δεν είναι άμοιρο του γεγονότος ότι επίσης δεν επελέγη εκ νέου ως σχολικός σύμβουλος.
Συνάδελφοι bloggers, προσοχή. Στο post μου με τον προβληματισμό «Επωνυμία versus ψευδωνυμία» συζήτησα απλώς τα υπέρ και τα κατά. Τώρα τάσσομαι αναφανδόν υπέρ της ψευδωνυμίας, χωρίς βέβαια και αυτό να αποτελεί απόλυτη προστασία, όπως φαίνεται στο κείμενο της Διεθνούς Αμνηστίας, στην προ-προτελευταία ανάρτησή μου.
Ξαναθυμίζω τις προδημοσιεύσεις μου, αλλά και τις τελευταίες δημοσιεύσεις μου, στην ιστοσελίδα μου http://users.otenet.gr/~hdermi

Ανακοίνωση

Σταματώ την απεργία στο blog μου για να ανταποκριθώ στο ευγενικό κάλεσμα της φίλης μου της Ελένης, για ανάρτηση μιας ανακοίνωσης.

Στα 200 χρόνια Βυρωνικής ποίησης και στο έτος Σολωμού είναι αφιερωμένη η εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 23/05/2007 στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης, (Ιπποδρομίου 3) 8.30 με τίτλο "Λευτεριά για Λίγο πάψε..." Χαιρετίζουν Αλ Δαφνομίλης Μπ. Μπαρμπουνάκης. Μιλούν Π. Τριγάζης, ΓΓ του συλλόγου Μπάιρον για τον Φιλελληνισμό κ τον Πολιτισμό και Τριαντ. Κωτόπουλος, συνεργάτης ΑΠΘ, Ελένη Κάππα-Καρασαββίδου.

Να γίνω πιο συγκεκριμένος για την απεργία μου. Κάνω απεργία γιατί μου γίνεται ΕΔΕ, κατηγορούμενος "για αδικήματα τελούμενα δια του ηλεκτρονικού τύπου'. Πρόκειται για τα σόκιν ανέκδοτα που μου έστειλε η Έρη, για το post με τα στιχάκια για τον Βαρθολομαίο με τα δυο σχετικά σκίτσα που μου έστειλαν διάφοροι,με email και sms, και για μια γυμνόστηθη με την οποία εικονογραφούσα ένα ανέκδοτο, σκοπεύοντας να παραπέμψω σε αυτό με link σε εισήγησή μου σε συνέδριο που έγινε το φθινόπωρο στο Βόλο, με θέμα "Λαϊκά στιχουργήματα και ανέκδοτα", όπου αναφερόμουν στις νέες δυνατότητες του διαδικτύου, περιμένοντας να προσφέρουν στα blogs και τη δυνατότητα ανάρτησης pps. Φυσικά έσβησα τα σχετικά posts εφόσον η υπηρεσία τα θεωρεί επιλήψιμα, παρόλο που δεν τα διώκει ο ποινικός κώδικας όπως μου εξήγησε ο δικηγόρος μου, και όπως μπορούσα να φανταστώ κι εγώ, και από όλες τις περιπτώσεις που αναφέρει το άρθρο 133 του δημισιοϋπαλληλικου κώδικα με το οποίο εγκαλούμαι μόνο η περίπτωση αυτή θα μπορούσε να με αφορά. Φυσικά μου είναι δύσκολο να φανταστώ δικαστήριο να με καταδικάσει για τις παραπάνω αναρτήσεις. Αυτά, για τους φίλους bloggers που αναρωτιούνται.

Έχω χάσει το κέφι μου για σχόλια, νιώθοντας να μου την έχουν στημένη. Σήμερα τα σόκιν, αύριο δεν ξέρω τι. Προς το παρόν θα περιορίζομαι σε προδημοσιεύσεις. Επί τη ευκαιρία θα παραπέμψω και στη δημοσίευση που έγινε στο Έθνος, όπου η φίλη η Ελένη Γκίκα παρουσιάζει τα πιο ενδιαφέροντα blogs, με τη δική της εισαγωγή και το δικό μου κείμενο, γραμμένο με την ευφορία για τα κολακευτικά σχόλια που άκουγα για το blog μου, χωρίς να ξέρω τι με περίμενε.

Και το δικό μου κείμενο
Οι τρέχουσες προδημοσιεύσεις μου για βιβλία της Πέρσας Κουμούτση, Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ, Γρηγορίας Πούλιου, Ελένης Καρασαββίδου και Ελένης Στασινού βρίσκονται στην ιστοσελίδα μου της Otenet. http://users.otenet.gr/~hdermi
Για όλες τις επόμενες προδημοσιεύσεις μου μπορείτε να επισκέπτεστε αυτή την ιστοσελίδα, από το blog μου δεν θα ξαναπαραπέμψω, μέχρι να δω τι θα κάνω με αυτό, αν θα είναι απλώς μια συνέχιση της απεργίας ή αν θα το εγκαταλείψω οριστικά. Έχω σχεδόν έτοιμες για ανάρτηση βιβλιοκριτικές για τον Ανδρέα Μήτσου, την Ελένη Γκίκα, τη Λαμπρίνα Μαραγκού, τον Δημήτρη Βαρβαρήγο και τη Γιασμίνα Χαντρά.

Τι σύμπτωση!!!

Το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας ζήτησε από τους bloggers, σήμερα, 3 Μαϊου, που είναι Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας, να αναρτήσουμε το παρακάτω κείμενο. Σήμερα έμαθα ότι με αφορά προσωπικά. Οι φίλοι bloggers θα δουν το blog μου κλαδεμένο.

κλειστόν λόγω αυστηρής λογοκρισίας

Φαντάσου ότι είσαι ένας νέος 25 χρονών που μένεις σε μια χώρα, η οποία συστηματικά καταπιέζει την ελευθερία της έκφρασης. Οι περισσότερες ιστοσελιδες με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα “μπλοκάρονται” από ένα εθνικό φίλτρο και δεν εμφανίζονται ποτέ στην οθόνή σου. Θέλεις να επικοινωνείς με ανθρώπους από όλο τον κόσμο κι έτσι χρησιμοποιείς το PalTalk, ένα chat room που αν και η έδρα του είναι στην Νεά Υόρκη αλλά πολλοί χρήστες του μιλάνε τη γλώσσα σου. Στην ουσία είναι το παράθυρο του απομονωμένου κόσμου σου.
Μια μέρα που έχετε μαζευτεί στο σπίτι σου με φίλους και μιλάτε με άλλους χρήστες στο chat room, εισβάλλουν ξαφνικά στις τρεις το πρωί 50 αστυνομικοί, σας χτυπάνε και σε φυλακίζουν σε πλήρη απομόνωση για 9 ολόκληρους μήνες χωρίς ποτέ να σου απαγγελθούν κατηγορίες.
Περνάνε αυτοί οι μήνες και αφήνεσαι «ελεύθερος». Δε φοβάσαι να κατακρίνεις δημόσια την κυβέρνηση και υποστηρίζεις την αναγκαιότητα ειρηνικής αλλαγής της πολιτικής κατάστασης (στη χώρα σου είναι νόμιμο μόνο ένα πολιτικό κόμμα). Περίπου έξι βδομάδες μετά όμως, εκεί που κάθεσαι σε ίντερνετ-καφέ παρέα με τον αδερφό σου και διαβάζεις τα email σου και ειδησεογραφικά sites, σε πλησιάζουν άντρες της Ασφάλειας, σου φοράνε χειροπέδες και σε αναγκάζουν να τους οδηγήσεις σπίτι σου, όπου βρίσκουν και κατάσχουν, μία κάμερα, ένα κασετόφωνο, 2 CD και ένα βιβλίο που για κακή σου τύχη είναι απαγορευμένο επειδή υποστηρίζει την αναγκαιότητα δημοψηφίσματος για πολυκομματισμό στη χώρα.

Αν σε έλεγαν Truong Quoc Tuan και έμενες στο Βιετνάμ, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα ήσουν σε ένα κελί σε πλήρη απομόνωση χωρίς καμιά επαφή με δικηγόρους ή συγγενικά πρόσωπα. Θα σε κατηγορούσαν για προπαγάνδα εναντίον του κράτους και θα αναρωτιόσουν, στα αλήθεια για ποιο λόγο και για πόσα κλικ του ποντικιού σου αντιμετωπίζεις 20 χρόνια κάθειρξη…

Ή φαντάσου να δουλεύεις ως δημοσιογράφος σε κινέζικη εφημερίδα.
Τις παραμονές της 15ης επετείου από τη σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν, σε συνάντηση του προσωπικού της εφημερίδας, σάς δείχνουν ένα μέμο από το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας για το πώς θα πρέπει να καλύψετε τις επετειακές εκδηλώσεις. Σε αυτό δίνονται οδηγίες στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να «κατευθύνουν σωστά την κοινή γνώμη», να «μην δημοσιεύουν ποτέ απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με την επίσημη πολιτική» και να καταδίδουν στις αρχές τυχόν υποψίες που έχουν για συναδέλφους τους που επικοινωνούν με δημοκρατικά στοιχεία στο εξωτερικό.
Εσύ κρατάς σημειώσεις από αυτό το μέμο και το στέλνεις με email από τον προσωπικό σου yahoo! λογαριασμό σε κάποιον γνωστό σου στην Αμερική που διαχειρίζεται ένα πολύ γνωστό κινέζικο website, το Δημοκρατικό Φόρουμ. Το email δημοσιεύεται την ίδια μέρα με το ψευδώνυμο “198964” στα ανεξάρτητα κινεζόφωνα websites του εξωτερικού που έτσι κι αλλιώς είναι απαγορευμένα στη χώρα.
Σε συλλαμβάνουν μερικούς μήνες αργότερα. Η εταιρία Yahoo! θα έχει πολύ απλά δώσει τα στοιχεία του λογαριασμού της ηλεκτρονικής σου διεύθυνσης και την ακριβή τοποθεσία από την οποία στάλθηκε το επίμαχο email.

Αν το όνομά σου ήταν Shi Tao και έμενες στην Κίνα, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα καταδικαζόσουν με την κατηγορία της προδοσίας κρατικών μυστικών σε 10ετή κάθειρξη. Η γυναίκα σου θα ανακρινόταν καθημερινά από τις αρχές και η δουλειά θα της πίεζε να σε χωρίσει, πράγμα που τελικά θα έκανε. Θα είχες ελάχιστη επαφή με την οικογένειά σου. Θα μεταφερόσουν σε φυλακές υψίστης ασφάλειας και θα σου απαγόρευαν γράφεις ή να διαβάζεις. Η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων θα σου απένειμε το Διεθνές Βραβείο Τύπου για την Ελευθερία, το οποίο φυσικά δε θα μπορούσες να παραλάβεις.

Φαντάσου να μπορούσες να απελευθερώσεις τον Truong Quoc Tuan και τον Shi Tao. Μπορείς!
Μπες στο www.amnesty.org.gr και πάρε μέρος στην εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία της έκφρασης στο ίντερνετ!

Εκδηλώσεις

Η λογοτεχνική συντροφιά του «ΛΕΞΗΜΑ» σας προσκαλεί
στη λογοτεχνική βραδιά που διοργανώνει το Σάββατο 28 Απρίλη
& ώρα 8.30 μ.μ., στο φιλόξενο χώρο των Ash In Art,
(Καρέα 11, Mετς, Αθήνα).
Μέλη της Θα διαβάσουν Σολωμό, Καρυωτάκη, Καββαδία
και άλλους αγαπημένους ποιητές, επίσης δικά τους ποιήματα και αποσπάσματα από πεζά.
Την εκδήλωση θα τιμήσει με απαγγελία ποιημάτων της η ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ.

Η πρόσκληση είναι ανοιχτή, προωθήστε την σε φίλους και γνωστούς που αγαπούν τη λογογεχνία.

www.lexima.gr

Επωνυμία vs Ανωνυμία, ή ανάποδα

Πήρα e-mail από φίλο, forward ενός copy and paste μιας επιστολής ενός blogger στην Άννα Παναγιωταρέα. Αυτά που γράφει γι αυτήν ισχύουν για πολλούς πανεπιστημιακούς, για άλλους λιγότερο, για άλλους περισσότερο. Για άλλους έχουν ειπωθεί χειρότερα, ενώ για κάποιους άλλους, που δεν έχουν ειπωθεί, θα μπορούσαν να ειπωθούν. Αυτό που με ενοχλεί είναι η ανωνυμία στα blogs, και προ παντός όταν κάνεις επιθέσεις σε πρόσωπα.
Λέω δηλαδή, γιατί ίσως η ανωνυμία αυτή προσφέρει και μια προστασία. Καθώς o εν λόγω blogger, από ότι είδα, έχει βάλει στην μπούκα του (ανώδυνου) κανονιού του τον Βύρωνα Πολύδωρα, αν έβαζε φαρδύ πλατύ το όνομά του μπορεί να τον βάλει και ο Πολύδωρας στην μπούκα του δικού του κανονιού, που δεν θα είναι ανώδυνο.
Άνοιξα ένα θέμα ανωνυμίας και επωνυμίας των blogger, και θα με ενδιέφερε πολύ να ακούσω γνώμες, τόσο των επώνυμων όσο και των ανώνυμων blogger. Οι επώνυμοι έχουν επώνυμα blogs, γιατί μπορούν να προβάλλουν από εκεί το έργο τους (Ανδρουλάκης, Νίκος Δήμου, Λεία Βιτάλη και δεν ξέρω ποιοι άλλοι). Οι άλλοι όμως; Η Σταυρούλα αναρτά τις δημοσιευμένες βιβλιοκριτικές στης στη Βραδυνή (παρεμπιπτόντως της εύχομαι το μυθιστόρημά της που θα κυκλοφορήσει σε λίγο να αρέσει σε κοινό και κριτικούς εξίσου). Εγώ έφτιαξα blog 1)επειδή μου είπε η Σταυρούλα πως να το φτιάξω. 2) Από περιέργεια, για κάθε τι νέο στο internet. 3) για να διαφημίσω το site μου, όπου έχω αναρτημένες όλες μου τις δημοσιεύσεις, downloadable, για κάθε νόμιμη χρήση (τα citations, στη δύση της καριέρας μου είναι πια περιττά, να βγάλω τουλάχιστον μια τετραετία ακόμη σαν σχολικός σύμβουλος πριν βγούμε στη σύνταξη, και μετά βλέπουμε) και 4), που προέκυψε στην πορεία, να γράφουμε δυο κουβέντες σε πιο χαλαρό στυλ και να "σαχλαμαρίζουμε" με φίλους. Εγώ κανονικά τώρα πρέπει να πάω για ύπνο, είναι κοντά δύο, αύριο πρέπει να διορθώσω ΑΣΕΠ, αλλά κάθομαι και κάνω αυτό το post σαν ναυαγός που ρίχνω μπουκάλι στη θάλασσα.

Τα νήπια

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΝΗΠΙΟΥ ΓΙΑ ΠΑΣΑΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ


ΟΤΑΝ: ΠΡΕΠΕΙ:
είναι κάτι ανοιχτό … … πρέπει να το κλείσω.
είναι κλειστό … … πρέπει να το ανοίξω.
δεν ανοίγει … … πρέπει να τσιρίξω.
είναι διπλωμένο … … πρέπει να το ξεδιπλώσω.
είναι στερεό … … πρέπει να το ρίξω κάτω.
είναι υγρό … … να το κουνήσω και ύστερα να το χύσω.

ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ : ΠΡΕΠΕΙ:
ψηλά … … να το φτάσω.
έχει φύλλα … … να το μαδήσω.
είναι γεμάτο … … να το αδειάσω.
γράφει … … να το δοκιμάσω στον τοίχο.

ΑΝ: ΠΡΕΠΕΙ:
κάτι έχει πλήκτρα … … να τα πατήσω.
κάτι είναι χαρτί … … να το σκίσω.
δεν τρώγεται … … να το δοκιμάσω.
είναι φαγητό … … να το φτύσω.
είναι ζουζούνι … … να το καταπιώ.
είναι σκουπίδι … … να το βάλω στο στόμα.
δεν είναι σκουπίδι … … να το πετάξω.

ΑΝ Η ΜΑΜΑ : ΠΡΕΠΕΙ:
βιάζεται … … να περπατήσω μόνο μου.
είναι φορτωμένη … … να με πάρει αγκαλιά.
κρατάει ένα φλιτζάνι καυτό καφέ … … να μπερδευτώ στα πόδια της.
είναι με τον μπαμπά … … να την αγκαλιάσω.

Επί τη ευκαιρία, ανακάλυψα εύκολο τρόπο να βάζω πολλές φωτογραφίες στο blog σε slide show. Στο τρίτο blog μου, φωτογραφίες από την Έρη, έχω βάλει φωτογραφίες από ωραία ή περίεργα σπίτια. See them.

κάνουμε πειράματα με φωτογραφίες: Το χωριό μου