Cai Chusheng, A dream in pink (粉紅色的夢,1932)

Cai Chusheng, A dream in pink (粉紅色的夢,1932)

 

  To «Ροζ όνειρο» έχει κάποια σχέση με τις «ροζ αγγελίες».

  Ο συγγραφέας τσιλιμπουρδίζει, αμελεί τη γυναίκα του και την κόρη του. Το διαζύγιο είναι αναπόφευκτο. Θα παντρευτεί την γκόμενα.

  Θα πληρωθεί το καινούριο του μυθιστόρημα πριν το τελειώσει. Θα δώσει τα λεφτά στη γυναίκα του γιατί αυτός δεν τα πάει καλά με τα οικονομικά, λέει.

  Άκου μ…α.

  Αυτή τα σουφρώνει και φεύγει με τον γκόμενο.

  Αυτός είναι βυθισμένος στην απόγνωση. Έχει να πληρώσει και ένα σωρό χρέη.

  Το μαθαίνει η πρώην γυναίκα του.

  Γράφει ένα μυθιστόρημα, το υπογράφει με το όνομά του και το πηγαίνει στον εκδότη του.

  Επιτυχία!!!!

  Ξελασπώνει επί τέλους.

  Ψάχνει να τη βρει.

  Και τη βρίσκει, σε ένα ευτυχισμένο χάπι εντ, σε αντίθεση με το τέλος της προηγούμενης ταινίας του, «Spring in the south».

  Σχόλια:

  Μπορεί να είναι μια μελοδραματική ιστορία όπως και η προηγούμενη, όμως και εδώ υπάρχουν οι κριτικές αιχμές για την κοινωνία.

  Μα σε ισλαμική χώρα βρισκόμαστε;

  Από τη μια την κεράτωσε, από την άλλη με το διαζύγιο παίρνει αυτός την επιμέλεια της κόρης του. Έτσι γίνεται και στις ισλαμικές χώρες, στη συντριπτική πλειοψηφία διάβασα ότι την επιμέλεια των παιδιών, σε περίπτωση διαζυγίου, την έχει ο άντρας.

  Αντιγράφω από μεσότιτλο: «Οι διαζευγμένες γυναίκες είναι σαν να διέπραξαν έγκλημα».

  Δεν την θέλουν πίσω στην οικογένειά της.

  Βρίσκει δουλειά σαν δασκάλα σε σχολείο σε ένα χωριό κοντά στη Σαγκάη.

  Δεν μπορώ να μην συγκρίνω την ταινία με την ταινία «Μην αλλάζεις το σύζυγό σου» (1929) του Xie Yunqing. Εκεί βλέπουμε τη γυναίκα να εγκαταλείπει τον σύζυγο για τον γκόμενο. Θα την έλεγα φαλλοκρατική, σαν μια προειδοποίηση για τη γυναίκα να μην απατήσει τον άντρα της (έχω γράψει σχετικά σε μια εισήγησή μου με τίτλο “Η τιμωρία της μοιχαλίδας στο ευρωπαϊκό μυθιστόρημα”). Αντίθετα η ταινία του Cai Chusheng είναι φεμινιστική, διεκτραγωδώντας τη θέση της γυναίκας στην κινέζικη κοινωνία στην οποία είναι έντονες οι φεουδαρχικές, κομφουκιανές παραδόσεις. Και είναι γνωστό ότι συνήθως ο άντρας την κάνει με την γκόμενα, όχι η γυναίκα με τον γκόμενο, σε όλες τις κοινωνίες.

  Και ένα τελευταίο που μου έκανε εντύπωση: δεν είδα να έχουν ορισθεί μέρες που να μπορεί να βλέπει η γυναίκα την κόρη της. Δεν φαίνεται να την έχει δει ποτέ μετά το διαζύγιο. Και τόσο η κόρη (είναι δεν είναι πέντε χρόνων) όσο και η μαμά λαχταρούν πάρα πολύ η μια την άλλη.

 

 

Craig Brewer, Dolemite is my name (2019)

Craig Brewer, Dolemite is my name (2019)

 

  O γιος μου ξέρει ότι μου αρέσουν οι βιογραφίες, αλλά ξέχασα να του διευκρινίσω ότι δεν μου αρέσουν όλες. Ποτέ δεν θα καθόμουν να δω μια βιογραφική ταινία για έναν ποδοσφαιριστή. Επίσης γιατί να δω μια βιογραφική ταινία ενός stand up comedian που μου ήταν άγνωστος;

  Την είδαμε μαζί.

  Ο Eddie Murphy μου είναι γνωστός. Ενσαρκώνει τον Rudy Ray Moore που δημιούργησε τον χαρακτήρα Dolemite και γύρισε επτά ταινίες με αυτόν σαν κεντρικό ήρωα. Ακόμη είναι πρωτοπόρος ράπερ. Να πω ότι ακούω ευχάριστα ραπ μουσική.

  Η ταινία έχει ενδιαφέρον, γιατί επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά το «Ο επιμένων νικά». Αρνήθηκαν να του χρηματοδοτήσουν την ταινία. Την γύρισε μόνος του, με φίλους. Οι κριτικοί την έθαψαν. Τα χαρακτηριστικά που της προσήψαν λειτούργησαν ως διαφήμιση και ο κόσμος έτρεξε. Μια εταιρεία διανομής προσφέρθηκε να την αγοράσει.

  Και άνοιξε ο δρόμος της επιτυχίας.

  Το American dream νομίζω είναι αυτό, να πετύχεις στη ζωή.

  Δεν γέλασα ιδιαίτερα, αλλά κάποιες φορές ξεκαρδίστηκα.

  Φυσικά δεν μετάνιωσα που την είδα, αλλά αν δεν ήταν να τη δω με το γιο μου δεν θα την έβλεπα. Προτεραιότητα είπα ότι έχει ο κινέζικος κινηματογράφος (βρίσκομαι ακόμη στη δεκαετία του 1930, στον βουβό κινηματογράφο) καθώς και οι ταινίες που παίζονται σε πρώτη προβολή ή σε επανέκδοση. Τις βλέπω αν τις βρω στο διαδίκτυο ή μου στείλουν τον σύνδεσμο (αυτό το κάνει κυρίως το New Star), στις δημοσιογραφικές προβολές δεν πηγαίνω. Ο κορονοϊός έχει ιδιαίτερη αγάπη σε κλειστούς χώρους και εγώ δεν θέλω να ρισκάρω. Ο φίλος μου ο Νίκος ο φαρμακοποιός με προειδοποίησε: όχι σε κλειστούς χώρους. Και χθες που πήγα και έφαγα σε αυτό το ωραίο αφγανικό εστιατόριο, Φυλής και Χέυδεν, κάθισα έξω, παρά το κρύο.  

 

 

Cai Chusheng, Spring in the south (南国之春,1932)

Cai Chusheng, Spring in the south (南国之春
,1932)

 

  Η «Άνοιξη στον νότο» είναι η πρώτη ταινία που παραθέτει η βικιπαίδεια στο selected filmography στο βιογραφικό του Τσάι Τσουσένγκ.

  Είναι μια μελοδραματική ταινία, με χαρακτηριστικό το τέλος: η κοπέλα πεθαίνει στην αγκαλιά του αγαπημένου της. Δεν άντεξε τη θλίψη του χωρισμού τους, όταν αυτός αναγκάστηκε να παντρευτεί μια ξαδέλφη του, υπακούοντας στην πατρική επιταγή. Γύρισε γρήγορα κοντά της γεμάτος ελπίδες από τη Γαλλία όπου σπούδαζε, όταν έμαθε ότι η γυναίκα του ζήτησε διαζύγιο. Όμως τη βρήκε ετοιμοθάνατη.

  Μπορεί να είναι μελοδραματική η ιστορία, όμως υπάρχει η κοινωνική κριτική. Δυο φορές γίνεται κριτική αναφορά στα φεουδαρχικά ήθη, που υποχρεώνουν το γιο να υπακούει στη θέληση του πατέρα του. Πρέπει να παντρευτεί εξάπαντος την ξαδέλφη του, με τα λεφτά του πατέρα της σπούδασε. -Μα θα του τα επιστρέψω. -Νομίζεις ότι νοιάζεται για τα λεφτά; Είναι πάρα πολύ πλούσιος.

  Θα υπάρξει και η πατριωτική αναφορά, όταν η ετοιμοθάνατη κοπέλα του λέει να αγωνιστεί για την πατρίδα.

  Στη μεθεπόμενη ταινία του θα κάνει την αποφασιστική στροφή σαν αριστερός πια σκηνοθέτης.

  Σε πάρα πολλές ταινίες, και όχι μόνο στις κινέζικες του βωβού κινηματογράφου που έχω δει μέχρι τώρα αλλά και στις δυο καουμπόικες που είδα πριν λίγες μέρες, υπάρχουν χιουμοριστικές νότες με κάποιο κωμικό πρόσωπο. Εδώ είναι ο τρίτος της παρέας, ένας χοντρούλης.

  Βρήκα στο διαδίκτυο σε μια κινέζικη ιστοσελίδα μια εκτενή περίληψη της πλοκής. Θα την παραθέσω. Βαρέθηκα να τη μεταφράσω και την έβαλα στο google.translate.com, κάνοντας βέβαια τις απαραίτητες διορθώσεις στη μετάφραση που έδωσε, αλλά και βελτιώσεις μια και είδα την ταινία.

  «Το Spring in the South» είναι η πρώτη ταινία που γυρίστηκε ανεξάρτητα από τον διάσημο σκηνοθέτη Cai Chusheng το 1932. Είναι μια από τις κλασικές κινεζικές βωβές ταινίες της δεκαετίας του 1930. Η ταινία αφηγείται μια συγκινητική ιστορία αγάπης: Ένας φοιτητής αναγκάζεται από τον πατέρα του να παντρευτεί μια ξαδέλφη του, με αποτέλεσμα η κοπέλα του να πεθάνει από τη θλίψη. Βωβή ταινία, θλιβερή, τραγική και σπαρακτική... Το λεπτό ύφος της που βασίζεται στον ρεαλισμό τράβηξε αμέσως την έντονη προσοχή των κριτικών κινηματογράφου.

  Οι μαθητές Hong Yu, Qiu Youwei και You Xiang ενός σχολείου ζουν σε έναν κοιτώνα έξω από το σχολείο, δίπλα στο δωμάτιο της Xiaohong, της κόρης του αείμνηστου τραπεζίτη Λι. Έμεναν εκεί εδώ και τρία χρόνια, αλλά λόγω της εμμονής του Hong Yu με την εθιμοτυπία, δεν αντάλλαξε ποτέ λέξη μαζί της. Ο Qiu Youwei, μαντεύοντας τα αισθήματά του, τον ενθάρρυνε να γράψει ένα γράμμα στην Xiaohong και να της τα εκφράσει. Της στέλνει ένα γράμμα χωρίς ελπίδα, όμως αυτή απαντάει. Θα τους δούμε αργότερα μαζί, να ψαρεύουν με καλάμι.

  Ο πατέρας του Χονγκ Γιου έπεσε βαριά άρρωστος, έπρεπε να επιστρέψει στο πατρικό του. Αποχαιρέτησε βιαστικά τη Σιαοχόνγκ και πήγε σπίτι του. Στο νεκροκρέβατό του, ο πατέρας του του είπε ότι τα δίδακτρά του ήταν όλα δωρεά από τον πατέρα της ξαδέλφης του της Φενγκ Φέι και του ζήτησε να την παντρευτεί σε αντάλλαγμα. Ο Χονγκ Γιου δεν είχε άλλη επιλογή από το να την παντρευτεί, σύμφωνα με την εντολή του πατέρα του.  

  Αμέσως μετά το τέλος των σπουδών τους, οι τρεις φίλοι κέρδισαν μια υποτροφία για σπουδές στη Γαλλία. Το πλοίο έδεσε στο Χονγκ Κονγκ και ο φίλος του ο Youwei έστειλε κρυφά ένα μήνυμα ζητώντας από τη Xiaohong να συναντήσει τον Hong Yu σε έναν κήπο στο Kowloon. Ο Χονγκ Γιου δεν ήθελε να σπαταλήσει τη ζωή της περιμένοντάς τον και έτσι της είπε την αλήθεια. Η Xiaohong, απελπισμένη, γύρισε σπίτι της. Η μητέρα της σε λίγο αρρώστησε και πέθανε. Έμεινε μόνη με τον μικρό της αδελφό, και σε λίγο αρρώστησε και αυτή από τη θλίψη.  

  Λίγο αργότερα, ο Χονγκ Γιου έλαβε ένα γράμμα από την οικογένειά του στο Παρίσι, που έλεγε ότι η γυναίκα του ξεπόρτιζε [την είχαμε δει να φλερτάρει με κάποιον] και είχε κάνει αίτηση για διαζύγιο. Ο Χονγκ Γιου έστειλε τηλεγράφημα στην Xiaohong σχετικά με την ημερομηνία της επιστροφής του στην Κίνα. -Θα γυρίσει πράγματι; Αυτή αμφιβάλλει.

  Όταν επέστρεψε, είδε ότι η Xiaohong πέθαινε.

  Ο τελευταίος τους διάλογος:

  Αυτός: Ήταν δικό μου λάθος, εξαιτίας της αδύναμης θέλησής μου.

  Αυτή: Σε έχω ήδη συγχωρήσει (βλέποντάς τον απελπισμένο). Μην κάνεις έτσι, ελπίζω να μην υποφέρεις εξαιτίας μου. Τώρα η πατρίδα μας περνάει μια δύσκολη περίοδο. Δείξε θάρρος και αγωνίσου για τη σωτηρία της. Σκότωσε τους εχθρούς μας.

  Αφού το είπε αυτό, έφυγε από τη ζωή με ένα χαμόγελο στα χείλη.

  Αυτός: Αγάπη μου, θα αφιερώσω όλες μου τις ενέργειες στη μνήμη της αιώνιας ζωής σου.