Wim Wenders, Person to person, segment of “8”(2008)

Wim Wenders, Person to person, segment of “8”(2008)

  Θέμα του δεκαεξάλεπτου αυτού ντοκιμαντέρ είναι η «Ανάπτυξη της Διεθνούς Συνεργασίας για την Ανάπτυξη».

  Στην ταινία βλέπουμε ένα τηλεοπτικό στούντιο, όπου επιλέγουν ειδήσεις και στιγμιότυπα. Βλέπουμε τις διαδηλώσεις για τη συνάντηση των G8 στο Rostock, με τους διαδηλωτές να συγκρούονται με την αστυνομία. Όχι στην παγκοσμιοποίηση, είναι το σύνθημά τους. Στη συνέχεια βλέπουμε εικόνες από μια συναυλία, και κατόπιν κάποιους αφρικανούς να εκδηλώνουν την αγανάκτησή τους για τις ευρωπαϊκές χώρες που δεν κράτησαν τις υποσχέσεις που είχαν δώσει στις πρώην αποικίες τους, με αποτέλεσμα να μαστίζονται τώρα από τη φτώχεια. Ένας αφρικανός μιλάει για τη ζωή του σε ένα στρατόπεδο προσφύγων. Η βοήθεια των Ηνωμένων Εθνών ήταν μια κονσέρβα φασόλια για 14 μέρες.

  Και εδώ έχουμε την εισβολή του φανταστικού, στο οποίο ο Βέντερς έχει ήδη μαθητεύσει. Το προσωπικό κάνει διάλειμμα, πηγαίνουν για φαγητό, και οι αφρικανοί που βρίσκονται στις οθόνες των διάφορων υπολογιστών «πηδάνε» μέσα στο στούντιο, μιλάνε με άλλα πρόσωπα από τις πατρίδες τους που εξακολουθούν να είναι στις οθόνες και «φτειάχνουν» τα δικά τους ρεπορτάζ τα οποία οι άλλοι βρίσκουν έκπληκτοι όταν επιστρέφουν. Πολύ ενδιαφέρον είναι αυτό με τα «μικροδάνεια», για το οποίο είχα διαβάσει παλιά. Με μόλις 27 δολάρια, φτωχόκοσμος του τρίτου κόσμου μπορούσε να ξεκινήσει μια μικροεπιχείρηση.

    Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «Palermo shooting».

   Την ταινία μπορείτε να τη δείτε στο youtube.

Φιλολογικά και άλλα μελετήματα

Φιλολογικά και άλλα μελετήματα. Μπορείτε να το κατεβάσετε σε pdf πατώντας εδώ.

Steven Soderbergh, Contagion, 2011)

Steven Soderbergh, Contagion, 2011)

  Ούτε που θα μπορούσαμε να το διανοηθούμε πριν εννιά μόλις χρόνια ότι αυτά που είδαμε στην ταινία θα ωχριούσαν μπροστά σ’ αυτά που ζούμε τώρα, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.

  Με βάση αυτό, τι να πω για την ταινία; Για κάποιες διαφορές ίσως. Σ’ αυτήν δεν βλέπουμε απαγόρευση της κυκλοφορίας, αν και βλέπουμε μπλόκα στη μετακίνηση πολιτών. Προς το παρόν σε μας απαγορεύεται να ταξιδέψει σε νησί κάποιος που δεν είναι μόνιμος κάτοικος. Να δούμε τι θα γίνει με τα διόδια, θα μπλοκαριστεί η μετακίνηση και στην ξηρά; Κάποια χωριά έχουν μπει ήδη σε καραντίνα, θα γίνει αυτό και για ευρύτερες περιοχές, όπως στην Κίνα;

  Ένας που ανακαλύπτει το φάρμακο συλλαμβάνεται σαν κομπογιαννίτης, για να εισπράξει μετά τα εύσημα. Ο αγώνας για το εμβόλιο δεν είναι μαραθώνιος αντοχής, είναι κατοστάρι ταχύτητας. Όχι, εμείς εδώ δεν έχουμε πλιάτσικο φαρμακείων, τη χλωροκινίνη, όταν κυκλοφόρησε η είδηση ότι είναι καλό φάρμακο για την αντιμετώπιση του ιού, φρόντισαν να την ξαφρίσουν από τα φαρμακεία όσοι το πληροφορήθηκαν πρώτοι. Ούτε πλιάτσικο των καταστημάτων τροφίμων είχαμε, ο κόσμος έτρεξε να αγοράσει καλαθιές τρόφιμα και άλλα είδη, όχι γιατί φοβόταν για τυχόν έλλειψη όσο για να μην τρέχει στα σουπερμάρκετ κάθε τρεις και μια και να κινδυνεύει να κολλήσει τον ιό.

  Η ίδια αγωνιώδης αναζήτηση των ατόμων με τα οποία ήλθε σε επαφή ένας άρρωστος, για να τα βάλουν σε καραντίνα, υπάρχει και εδώ. Ο ιός ξεκίνησε επίσης από την Κίνα, αν και όχι από το Yuhan αλλά από το Χονγκ Κονγκ. Μια νυχτερίδα άφησε τα κόπρανά της σε ένα χοιροστάσιο, τα καταβρόχθισε ένα γουρούνι, τελεύτησε στο χασάπικο, αγόρασαν το κρέας του κάποιοι ανάμεσα στους οποίους ήταν και εκείνη που το μετέφερε στη Δύση, και η οποία υπήρξε το πρώτο θύμα. 

  Για τον κορωναϊό είχα διαβάσει ότι ο δεύτερος ξενιστής ήταν φίδι, τώρα διαβάζω ότι ειπώθηκε ότι ήταν ένας παγκολίνος, πράγμα που οι κινέζοι διαψεύδουν.

  Το happy end δεν το ζήσαμε ακόμη εμείς. Βρέθηκε το εμβόλιο, εμβολιάστηκε ο νεαρός και η κοπέλα, και ο πατέρας της έπαψε πια να τον διώχνει κάθε φορά που ερχόταν να τη συναντήσει.  

  Ακούσαμε και το ανατριχιαστικό: στην ισπανική γρίπη το 1918 πέθαναν 70 εκατομμύρια άνθρωποι, 1% του παγκόσμιου πληθυσμού. Δυσκολεύομαι να το πιστέψω ότι ήσαν τόσοι πολλοί. Η βικιπαίδεια όμως δίνει ανάλογα στοιχεία.