Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη, Ο Πολ και η Λάρα ταξιδεύουν

Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη, Ο Πολ και η Λάρα ταξιδεύουν, Ψυχογιός 2011

Η παρακάτω βιβλιοκριτική δημοσιεύτηκε στο Λέξημα

  Με ένα συναρπαστικό παραμύθι η συγγραφέας μάς παρουσιάζει ένα οξυμμένο περιβαλλοντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, το φαινόμενο του θερμοκηπίου

Ο Πολ και η Λάρα

  Η Ιουστίνη Φραγκούλη μας έχει μέχρι τώρα επιδείξει το ταλέντο της στη λογοτεχνία για μεγάλους. Τώρα μας το επιδεικνύει και στη λογοτεχνία για παιδιά. Το βιβλίο της «Ο Πολ και η Λάρα ταξιδεύουν» είναι το πρώτο της παιδικό βιβλίο, και φαντάζομαι θα ακολουθήσουν και άλλα.

  Ο Πολ και η Λάρα είναι δυο νιόπαντρες πολικές αρκούδες. Ζουν τον κόλπο του Χάντσον, στον Καναδά. Όμως αντιμετωπίζουν προβλήματα. Το λιώσιμο των πάγων με το φαινόμενο του θερμοκηπίου τους έχει κάνει τη ζωή δύσκολη. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:

  «Η οικογένεια των πολικών αρκούδων κάθε χρόνο βυθιζόταν όλο και περισσότερο στην απογοήτευση, καθώς το χιόνι αργούσε να πέσει στις αρχές του φθινοπώρου. Όλο και καθυστερούσε να έρθει το κρύο στα μέρη τους, κι έτσι έμεναν χωρίς τροφή μέχρι τα μέσα του Οκτώβρη, πράγμα ανήκουστο για τις προηγούμενες γενιές.

  Ολάκερο το καλοκαίρι ο Πολ και η Λάρα, μαζί με τους γονείς, τα αδέλφια και τα ξαδέλφια τους, κατέβαιναν καθημερινά στην πόλη, ψάχνοντας μέσα στα απορρίμματα των Εσκιμώων για ν’ αρπάξουν ό,τι είχε ξεμείνει από το δικό τους φαγητό. Οι πολικοί αρκούδοι ένιωθαν ξαφνικά επαίτες, αυτοί που ήταν οι βασιλιάδες του Τσόρτσιλ μέχρι πρότινος».

  Και δυστυχώς δεν είναι μόνο οι πολικές αρκούδες που ψάχνουν μέσα στα απορρίμματα για φαγητό. Σε ένα ρεπορτάζ που παρακολουθήσαμε πρόσφατα από την τηλεόραση, είδαμε ανθρώπους να ψάχνουν στους σκουπιδοντενεκέδες δίπλα στα σουπερμάρκετ για ληγμένα τρόφιμα. Όμως αυτό είναι θέμα για άλλο παραμύθι.

  Κάθε χρόνο η ζέστη θα κρατάει όλο και περισσότερο, οι αρκούδες είναι σίγουρες γι’ αυτό. Έτσι λοιπόν, για να συνηθίσουν αυτή την κατάσταση που όσο πάει και επιδεινώνεται, αποφασίζουν να κάνουν ένα ταξίδι μέχρι την Ελλάδα, και συγκεκριμένα μέχρι τη Μύκονο. Το Αιγαίο θα τους προσφέρει τροφή με τα ψάρια του και το θερμό κλίμα της Μυκόνου θα τους δώσει μια ιδέα για το τι τις περιμένει μετά από κάποια χρόνια και στον τόπο τους.

  Πράγματι την ημέρα, και κυρίως τις απογευματινές ώρες, η ζέστη είναι αφόρητη, όμως η ζωή ανάμεσα στους καλόκαρδους νησιώτες, στις ταβερνίτσες τις νυχτερινές ώρες που η ζέστη έχει πέσει, είναι πάρα πολύ ωραία. Παρά τη ζέστη, καλοπερνούν.

   Το κείμενο της Φραγκούλη είναι εξαιρετικό, μια σπουδαία λογοτέχνις μπορεί να διακονεί εξίσου καλά όλα τα είδη του λόγου. Επίσης εξαιρετική είναι και η εικονογράφηση της Erin Taylor. Το ίδιο και η μουσική του Δημήτρη Κάτη πάνω στα τραγούδια του παραμυθιού, που βρίσκονται σε cd στο τέλος του βιβλίου.

  Ένας επί πλέον λόγος που μου άρεσε το βιβλίο αυτό είναι για το οικολογικό του μήνυμα, καθώς και εγώ έχω γράψει παιδικά παραμύθια με οικολογικό περιεχόμενο, το «Χορό της βροχής». Το οικολογικό αυτό μήνυμα δίνεται πολύ χαρακτηριστικά στις δυο τελευταίες στροφές του τελευταίου τραγουδιού, με το οποίο τελειώνει και το βιβλίο. Είναι οι παρακάτω:

  Πολ και Λάρα

  Καταφθάνει το αιώνιο καλοκαίρι

  στου Χάντσον Μπέι τα νερά

  σε λίγο τα παγόβουνα θα λιώσουν

  και θα πεθάνει η φυλή μας ξαφνικά.

  Όλοι μαζί

  Δε θα αφήσουμε τη Γη μας

  να πέσει θύμα της παραφοράς

  αν λιώσουν τα παγόβουνά σας

  τα νερά θα καλύψουνε κι εμάς.

  Να κάνω ένα μακάβριο αστείο; Αν βουλιάξει η Ιεράπετρα, το χωριό μου, το Κάτω Χωριό, κτισμένο στους πρόποδες του προφήτη Ηλία, επτά χιλιόμετρα βόρεια της Ιεράπετρας, θα γίνει παραλιακό και θα γνωρίσει πρωτοφανή ανάπτυξη, όπως όλα τα παραλιακά χωριά της Κρήτης. Όμως, σοβαρά τώρα, όλοι απευχόμαστε μια τέτοια εξέλιξη. Από το φαινόμενο του θερμοκηπίου πλήττονται προς το παρόν οι πολικές αρκούδες. Τα μέτρα που πρέπει να πάρουμε δεν είναι μόνο για να σωθούν αυτές, αλλά για να σωθούν και οι παραλιακές μας πόλεις. Εμείς οι γονείς, που δεν έχουμε πια τις ίδιες δυνάμεις για αγώνα, μπορούμε να αγοράσουμε αυτό το βιβλίο για τα παιδιά μας. Να τα ευαισθητοποιήσουμε πάνω σε ένα τόσο μεγάλο οικολογικό πρόβλημα, ώστε να αγωνιστούνε για την επίλυσή του.

  Μπάμπης Δερμιτζάκης