Woody
Allen, To Rome with love (2012)
Το έχω ξαναγράψει,
θα το γράψω ακόμη μια φορά, απεχθάνομαι τον αμερικάνικο πολιτιστικό
ιμπεριαλισμό και ιδιαίτερα το Hollywood.
Σπάνια βλέπω αγγλόφωνες ταινίες, κι αυτό για να περάσω την ώρα μου όταν είμαι πολύ
κουρασμένος για να δω ταινία σινεφίλ, με μια μόνο εξαίρεση: τον Woody Allen. Ξέρω ότι πολλοί δεν
συμμερίζονται τον ενθουσιασμό μου, εμένα όμως μου αρέσει πάρα πολύ.
Τα τρία κύρια
χαρακτηριστικά που ξεχωρίζω στον Woody Allen είναι τα εξής: Επινοητικότητα στην
πλοκή, που ξεπερνάει τα όρια του ρεαλισμού. Χιουμοριστικές ατάκες, που κάθε μια
τους είναι σαν ένα καλό ανέκδοτο. Και τέλος, απολαυστική σάτιρα. Απολαυστική,
όχι καυστική. Πίσω από αυτή κρύβεται μια στάση «Ανθρώπινα, πολύ ανθρώπινα».
Ό,τι θα μπορούσα να
γράψω για την ταινία το γράφει πολύ καλύτερα ο παραπάνω σύνδεσμος. Εγώ απλά θα
προσθέσω κάτι.
Στην ταινία υπάρχει
ένας νεκροθάφτης, που έχει όμως καταπληκτική φωνή. Διαπιστώνεται όμως ότι
μπορεί και τραγουδάει καλά (όπερα πάντα) μόνο όταν είναι μέσα στην μπανιέρα. Ο
συνταξιούχος πια αλλά πρωτοποριακός σκηνοθέτης Woody Allen (δεν
θυμάμαι το όνομά του στο έργο) ανεβάζει τους «Παλιάτσους», όπου παίζει ο
νεκροθάφτης αυτός τραγουδώντας μέσα σε μια ντουζιέρα.
Στην ταινία Xizao (Shitzao, Λουτρά, 1999), του κινέζου
σκηνοθέτη Zhang Yang,
ένας ντροπαλός νεαρός τραγουδάει το αγαπημένο του τραγούδι O sole mio μόνο όταν βρέχεται μέσα
στο λουτρό. Θυμάμαι τη σκηνή που στέκεται μπροστά στο κοινό και δεν μπορεί να
τραγουδήσει, όμως κάποιοι φίλοι έχουν συνωμοτήσει, και με μια μάνικα τον
καταβρέχουν με νερό, οπότε, ω, του θαύματος, αρχίζει να τραγουδάει άψογα το o
sole mio και καταχειροκροτείται. Νομίζω από την ταινία αυτή εμπνεύστηκε ο Woody
Allen, εκτός πια και αν τα μεγάλα πνεύματα…
Γράφοντας αυτές τις
γραμμές αποφάσισα να ξαναδώ όλες τις ταινίες του, δηλαδή αυτές που έχω στο
αρχείο μου και που είναι πάρα πολλές, και να γράψω δυο λόγια γι’ αυτές.
4 comments:
Παραμένω πιστή του.
Εξακολουθεί να με διασκεδάζει το πνεύμα του
κι απολαμβάνω τη μουσκή, το χρώμα, τον κόσμο του.
Όσο μεγαλώνει τον χαίρομαι όλο και πιο πολύ, μ' αρέσει που πια οι ιστορίες του ρέουν αβίαστα, σα μικρές ανταποκρίσεις δωματίου από όπου στον κόσμο κι αν βρίσκεται.
Και ένας φίλος από το facebook έγραψε για την αγάπη του για τον Woody Allen. Οι θαυμαστές του είμαστε πάρα πολλοί. Έχω βάλει μπροστά να ξαναδώ όσες ταινίες του έχω.Πριν λίγες μέρες ξαναείδα την Mighty Afrodite, αλλά τις υπόλοιπες λέω να τις πάρω χρονολογικά.
Δεν έχω δυστυχώς κι εδώ στο νησί φέρνουν μονάχα τα εμπορικά καινούργια.
Ό,τι μας βάλει η Nova.
Ψάχνω στο Διαδίκτυο
(αν και δεν έχω ασχοληθεί με το κατέβασμα ταινιών- με απορροφά το διάβασμα και πού χρόνος..).
Προσπάθησα προχθές αλλά πελάγωσα, το ένα με στέλνει το άλλο.
Αν ξέρεις
ή ξέρει κάποιος αναγνώστης μια διέυθυνση να βλέπω ολόκληρες ταινίες κλασικές,
παρακαλώ
δώστε μου τα φώτα σας.
Στο νησί που βρίσκεσαι είναι δύσκολα. Εγώ εδώ και χρόνια γράφω, έχω καμιά 30ριά θήκες με dvd, ένα ράφι σε διπλές σειρές. Πάντως και στο youtube έχουν ολόκληρες ταινίες, δοκίμασε. Αν έχετε εκεί και κανένα video club σίγουρα θα έχει αρκετές ταινίες του woody allen
Post a Comment