David Fincher, Gone girl

David Fincher, Gone girl (2014)

http://www.e-go.gr/cinemag/article.asp?catid=10167&subid=2&pubid=129605721

  Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα-θρίλερ της Γκίλιαν Φλιν που ο Ντέηβιντ Φίντσερ μετέφερε στην οθόνη. Το είδα χθες στα village του Mall, με τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα.

  Το θρίλερ δεν είναι το αγαπημένο μου είδος, αλλά βλέποντάς το έκανα κάποιες σκέψεις γι’ αυτό. Η πρώτη είναι ότι βρίσκεσαι μπροστά σε συνεχή σασπένς, που όσο κουρασμένος και να είσαι βρίσκεσαι σε υπερδιέγερση και δεν σε παίρνει ο ύπνος πάνω στην καρέκλα, ή τουλάχιστον δεν σε πιάνει η ανυπομονησία πότε να τελειώσει το έργο. Η δεύτερη είναι ότι ένας βασικός παράγοντας για να θεωρηθεί ένα θρίλερ επιτυχημένο είναι να διαψεύσει τις αφηγηματικές προσδοκίες του θεατή. Στην αρχή δεν διαψεύστηκα, είχα μαντέψει τη συνέχεια, όπως και μια ακόμη συνέχεια. Όμως στο τέλος διαψεύστηκα, αν και στο τέλος τέλος μπόρεσα να διορθώσω, μαντεύοντας σωστά.

  Φυσικά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, όπως το καλό παίξιμο των ηθοποιών και η καλή σκηνοθεσία. Και οι δύο αυτοί παράγοντες υπήρχαν στο έργο αυτό.

  Όμως υπήρξαν δυο ακόμη.

  Ο ένας ήταν ο πνευματώδης διάλογος, σχεδόν μέχρι τα μισά της ταινίας. Ο δεύτερος ήταν το κατά τόπους χιούμορ, πράγμα καθόλου συνηθισμένο σε έργο θρίλερ.

  Οι λάτρεις του είδους δεν πρέπει να τη χάσουν με τίποτα. 

  Τελικά, κοιτώντας να ενημερώσω τον πίνακα με τις ταινίες για τις οποίες έχω γράψει, βλέπω ότι έχω γράψει για δυο ακόμη ταινίες του David Fincher, την The curious case of Benjamin Button (από διήγημα το Σκοτ Φίτζεραλντ) και το Social network, μια βιογραφία των Zuckerberg και Saverin που έφτιαξαν το facebook, από όπου πολλοί από εσάς διαβάζετε αυτές τις γραμμές.