Jon Stewart, Rosewater

Jon Stewart, Rosewater (2014)

Το έργο πραγματεύεται ένα πραγματικό περιστατικό, τη σύλληψη του ιρανοκαναδού δημοσιογράφου Maziar Bahari που ήλθε στην Τεχεράνη για να καλύψει την εκλογική αναμέτρηση ανάμεσα στον Mahmoud Ahmadinejad και τον μεταρρυθμιστή Mir-Hossein Moussavi το 2009. Τη νίκη του Ahmadinejad την κατάγγειλε η αντιπολίτευση ως αποτέλεσμα νοθείας, και ο κόσμος βγήκε στους δρόμους σε αιματηρές διαδηλώσεις που στοίχισαν τη ζωή σε αρκετούς διαδηλωτές. Όπως διαβάζω στο σύνδεσμο της βικιπαίδειας, η σύλληψή του είχε γίνει στα πλαίσια προδιαγεγραμμένου σχεδίου που εκπονήθηκε ένα χρόνο πριν τις εκλογές, να παρουσιασθεί η αντιπολίτευση ως υποκινούμενη από ξένους πράκτορες. Φυλακίσθηκε, βασανίσθηκε, και τελικά αναγκάστηκε να εμφανισθεί στην τηλεόραση και να παραδεχτεί την ενοχή του. Μια διεθνής κινητοποίηση είχε σαν αποτέλεσμα την απελευθέρωσή του, που έγινε αφού υποσχέθηκε ότι θα κατασκοπεύει αντιπολιτευόμενους ιρανούς και θα δίνει εβδομαδιαίες αναφορές. Φυσικά, αυτός μόλις έφυγε από το Ιράν τα είπε όλα χαρτί και καλαμάρι σε συνεντεύξεις τύπου που έδωσε, και στη συνέχεια κατέγραψε την ιστορία του στο βιβλίο του – πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία – Then they came for me. Για το βιβλίο του αυτό καταδικάστηκε ερήμην σε 13,5 χρόνια φυλάκιση και 74 μαστιγώσεις.

Το σχέδιο των ιρανών ήταν εξαιρετικά ανόητο, θα έπρεπε να φανταστούν τις συνέπειες που θα είχε, αν και όχι υποχρεωτικά την ταινία. Η κρατική τηλεόραση του Ιράν κατηγόρησε τον Stewart ότι χρηματοδοτήθηκε από σιωνιστικούς κύκλους. Η ουσία είναι ότι είτε χρηματοδοτήθηκε είτε όχι, αυτά που δείχνει στην ταινία είναι αληθινά.

Ο Gael García Bernal, εξαιρετικός στο ρόλο του, δεν νομίζω να τολμήσει ποτέ να πάει για διακοπές στο Ιράν.