25. Λόρδος Τζίμ

25. Λόρδος Τζίμ

  Τελικά βαριέμαι το γράψιμο. Αυτό που σκεφτόμουν, να πάρω σύνταξη και να κάθομαι να γράφω δεν θα γίνει ποτέ. Μου αρέσει περισσότερο να διαβάζω. Το καλοκαίρι έγραψα το Mis putas tristes επειδή το υποσχέθηκα. Το έγραψα γρήγορα γρήγορα, μη μου φύγει η όρεξη. To rien που το άρχισα γεμάτος όρεξη το έχω παρατήσει. Γράφω βέβαια και ένα σωρό βιβλιοκριτικές, και έτσι δεν έχω πια διάθεση να γράψω κάτι πιο προσωπικό. Γράφω και δυο με τρία email κάθε μέρα στην Α…. Περάσαμε πολύ ωραία αυτό το καλοκαίρι, έξι μέρες στο Παρίσι. Μου λείπει, της λείπω, αλλά το είπαμε, όλοι οι έρωτες έχουν προβλήματα, άλλα ο ένας, άλλα ο άλλος.

  Να γράψω κάτι που διάβασα χθες στον «Λόρδο Τζιμ».

  «Ένα αλλιώτικο φως φωτίζει τις πράξεις σου όταν αρχίζεις να βλέπεις, όταν φτάνεις να νιώθεις καθημερινά ότι η ύπαρξή σου είναι αναγκαία – καταλαβαίνεις, απολύτως αναγκαία – για έναν άλλο άνθρωπο» (Αθήνα 2006, Ελευθεροτυπία, σελ. 294).

10-9-06