Book review, movie criticism

Thursday, March 15, 2018

Naomi Kawase, Sweet bean (2015)




  Εν όψει της αυριανής προβολής της «Τυφλής αγάπης» παρουσιάζουμε όλες τις ταινίες της Ναόμι Καβάσε. Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την προηγούμενη ταινία της «Ένα βράδυ με πανσέληνο».  
  Και φτάσαμε στο τέλος με την προτελευταία ταινία της, το «Γλυκό φασόλι».
  Είπαμε τόσα για την ποιητική της στις προηγούμενες αναρτήσεις μας, να μην επαναληφθούμε. Να πούμε μόνο ότι το κυρίαρχο εικαστικό της πλάνο εδώ είναι οι ανθισμένες κερασιές. Η κερασιά είναι ένα δένδρο-σύμβολο για την Ιαπωνία.
  Ο Sentaro, το ρόλο του οποίου υποδύεται ο εξαιρετικός Masatoshi Nagase που είδαμε και στην «Τυφλή αγάπη», έχει ένα μικρό μαγαζάκι-τρύπα και πουλάει τηγανίτες και dorayaki, ένα γλυκό σαν τοστ με γέμιση μαρμελάδα φασολιού. Κάποια στιγμή έρχεται στο μαγαζί του η Tokue. Έχει δει την αγγελία ότι ψάχνει βοηθό. Είναι μεγάλη, εβδομήντα έξι χρόνων, θα αρνηθεί, όμως τελικά όταν δοκιμάσει τη μαρμελάδα της θα την προσλάβει. Όμως υπάρχουν μυστικά, που θα αποκαλυφθούν αργότερα. Πάσχει από λέπρα, ζει σε ένα σανατόριο όπου έχουν περιορίσει τους λεπρούς.
  Θέλει να ξεφύγει, και γι’ αυτό ψάχνει για δουλειά;
  Σε ένα ηχογραφημένο μήνυμα που θα του αφήσει λίγο πριν πεθάνει θα μάθουμε ότι ο λόγος ήταν άλλος. Είχε δει το θλιμμένο βλέμμα του, βλέμμα σαν το δικό της, και ήθελε να τον βοηθήσει. Και για έναν άλλο λόγο ακόμη: έχει την ηλικία που θα είχε το παιδί της αν δεν υποχρεωνόταν να κάνει έκτρωση.
  Γιατί ο Tokue έχει θλιμμένο βλέμμα;
  Κουβαλάει και αυτός το παρελθόν του, που το μαθαίνουμε κάποια στιγμή. Τραυμάτισε θανάσιμα κάποιον θέλοντας να παρέμβει σε ένα καυγά. Έκανε φυλακή. Το μαγαζάκι του δεν του ανήκει. Και σε λίγο θα αναγκαστεί να το εγκαταλείψει.
  Δεν θα παραιτηθεί, θα πουλάει dorayaki σαν υπαίθριος πωλητής. Σίγουρα μαζί του είναι και μια μαθήτρια που κουβαλάει κι αυτή τα προβλήματά της, αφού αναγκάστηκε να φύγει από το σπίτι.
  Η ανθρώπινη δυστυχία αλλά και τα βαθειά ανθρώπινα αισθήματα είναι το κύριο θέμα της ταινίας· που βλέποντάς τη θυμήθηκα το θέατρο Νο. Στο βιβλίο μου «Εισαγωγή στο θέατρο της Ιαπωνίας και της Κίνας» γράφω: 
  «Το rojaku σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει την ήσυχη ομορφιά της γεροντικής ηλικίας, και η αναπαράστασή της είναι η αληθινή πρόκληση για τον ηθοποιό του Nô. Εκεί βρίσκεται η ουσία του Nô, και συμβολίζεται με ένα ανθισμένο λουλούδι πάνω σε ένα ξεραμένο κλαδί κερασιάς».
  Η Kirin Kiki αποδέχτηκε την πρόκληση, και κέρδισε το βραβείο ερμηνείας από την Asia Pacific Screen.  

No comments: