ΑΠΟΨΗ
ΤΟ BOLERO ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΥ RAVEL
ή Η ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ
Έχει χαρακτηριστεί μαγική, θεραπευτική, αγχολυτική, παυσίπονη, αντιβηχική, καρδιοθεραπευτική, καταστροφική, τροφή των θεών αλλά και… θάνατος ηδονικός και υποκατάστατο. Αμαρτία που ή την απολαμβάνεις χωρίς έλεγχο ή δεν τη συζητάς καν… Η Ζυλιέτ Μπινός στο «Σοκολά» δεν έσπασε τζάμπα ταμεία. Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος που δεν την συζητά καν;
Την πρώτη σοκολάτα την τρως μικρός, σου μένει αυτό το καλόπιασμα- γεύση μετά από τόση μπεμπελάκ, φρουτόκρεμα και νουνού. Κατόπιν δεν την ξεχνάς ποτέ. Σ’ αυτήν καταφεύγεις, ειδικά όταν σε… ξεχνά η ζωή. Μαύρη, άσπρη, πραλίνα, με γέμιση φράουλα, κεράσι, μπανάνα, με ολόκληρο αμύγδαλο, φουντούκι, σταφίδες, με κάστανο, πορτοκάλι ή με λικέρ, σκληρή, μαλακή, ζουμερή, γάλακτος ή αμυγδάλου, με… ρύζι, με σύκο, με τσέρι, με δαμάσκηνο ή με καρύδι, σε… σοκολατάκι, σε μέγεθος κανονική ή γίδας, κρύα, ζεστή, σε μους, παγωτό ή σε κέικ, ίδια μανία και τρέλα και ας σε πονά το συκώτι, και ας γεμίζει η φιλαρέσκειά σου σπυράκια. Και ας κρυφογελούν οι πάντες γύρω σου ψιθυρίζοντας εκείνα τα σόκιν ανέκδοτα περί σεξ. Αυτή την ώρα είσαι εσύ και ο παράδεισός σου. Εσύ και η… θεά, με ή χωρίς… ονοματεπώνυμο.
Ταινία (Σοκολά), βιβλίο (Νερό σε καυτή σοκολάτα), τραγούδι (Άσπρη σοκολάτα), ρούχα κι εσώρουχα (Chocolate Show), γλυπτά (γυναίκα, αμάξι, χειροβομβίδα έως… νεκροκεφαλή, όλος ο κύκλος της ζωής σε μαύρο - γλυκό), το κακαόδεντρο με τις ρίζες στους Αζτέκους, τους Μάγια και στο κακάο της μαμάς, αποτελεί νυν και αεί την πιο θεραπευτική γάζα: στον φόβο, στον τρόμο, στη νύχτα, στην άγευστη ζωή ή τη μοναξιά. Η τοξίνη του σώματος, το σουσάμι άνοιξε στον παράδεισο.
Απείρως καλύτερη απ’ όλα. Και… απ’ το σεξ. Για τους εξής κάτωθι, καθοριστικούς λόγους:
Μπορείς να την πάρεις, όποτε θέλεις. Σε ικανοποιεί ακόμα και αν έχει μαλακώσει. Μπορείς να την έχεις με ασφάλεια, ακόμα και οδηγώντας. Μπορείς να την απολαμβάνεις όσο χρόνο σου αρέσει. Μπορείς να την απολαμβάνεις και μπροστά στη μαμά σου. Αν την δαγκώσεις, δυνατά, δεν θα την πειράξει. Η λέξη υποχρέωση δεν την τρομάζει. Δεν σε αφήνει έγκυο ποτέ. Μπορείς να την έχεις οποιαδήποτε μέρα του μήνα. Μπορείς να την βρεις εύκολα και να είναι καλή. Μπορείς να έχεις όσες ταυτόχρονα θέλεις. Ποτέ δεν είσαι πολύ μεγάλος ή πολύ μικρός γι΄ αυτή. Όταν την τρως το βράδυ, δεν ξενυχτάς τους γείτονες. Ποτέ μια σοκολάτα δεν θα προσποιηθεί ότι είναι σοκολάτα.
Είναι το μόνο Μπολερό που δεν ήταν του Ραβέλ αλλά το πιο ουράνιο παγωτό σοκολάτα.
ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ
Όχι για την αντιγραφή, αλλά για το copy and paste: Μπάμπης Δερμιτζάκης
Book review, movie criticism
Saturday, January 20, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Ενα κείμενο με σοκολατένια γλύκα και σοκολατένια πίκρα!
Ξέρω κάποια που θα σε ρίξει στον κλίβανο, να λιώσεις σαν σοκολάτα, μ' αυτό που έκανες...
Ποια είναι αυτή; Τι έκανα;
Μαρία, άσε τα σοφίσματα, η μόνη πίκρα που έχω εγώ όταν τρώω σοκολάτα είναι από τις τύψεις ότι πήρα κάποια (δηλαδή κάμποσα)γραμμάρια βάρος. Κατά τα άλλα είναι σκέτη γλύκα.
Επιπλέον, λόγω μαγνησίου, κάνει και πολύ καλό σε ορισμένα είδη ημικρανίας (τι πεζή που είμαι!). Εγώ πάντως προτιμώ την πικρή σοκολάτα.
Μπερδεύτηκα με τους posters, εαρινή συμφωνία, ήταν για σένα το σχόλιο-απάντηση για την γλύκα - πίκρα.
Μαρία, ελπίζω να μη με πιάσουν ποτέ ημικρανίες γιατί τότε θα έχω ένα καλό πρόσχημα, και όσο τις αγαπώ, άλλο τόσο θέλω να τις αποφεύγω, λόγω θερμίδων.
Post a Comment