Ευχαριστώ την Ange-ta για την πρόσκληση να γράψω για τις 7 ταινίες. Λοιπόν, έχουμε και λέμε, Εμμανουέλα Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV, V, VI και VII.
Πλάκα κάνω, αφού βρισκόμαστε στην V. Τις παρακολουθώ (δεν κάνω πλάκα).
Τώρα θα ήταν κρύο να σας πω "Και οι 7 ήσαν υπέροχοι", σαχλό λογοπαίγνιο θα λέγατε. Όμως δεν είναι το ίδιο με τους "7 Σαμουράι". Επί χρόνια σινεμά πήγαινα να δω μόνο την τελευταία ταινία του Αγγελόπουλου και του Κουροσάβα. Ο Κουροσάβα πέθανε, και τον Αγγελόπουλο τον βλέπω τώρα μόνο σε dvd, σινεμά δεν πάω πια, τις ταινίες τις βλέπω στην τηλεόραση.
2. Ιβάν ο τρομερός. Τον έχω δει αρκετές φορές.
3. Αλέξανδρος Νιέφσκι, με αυτή την έξοχη μουσική του Προκόφιεφ.
Και μετά τον Αϊζενστάιν, ο Σουκόροφ. Λυρικός, υπέροχος, στο
4. Μητέρα και γιος. Με την τελευταία συγκλονιστική ατάκα να μην υπάρχει σε μετάφραση, σε μια ταινία όπου τα λόγια που ανταλλάσονται δεν ξεπερνούν τη μια σελίδα.
5. Καθρέφτης, Ταρκόφσκι. Ο ήρωας προσπαθεί να μεταφέρει τη φλόγα ενός καιριού από τη μια μεριά μιας λιμνούλας στην άλλη, κατά παραγγελία. Συχνά ονειρεύομαι ότι σπάω ένα χαράκι σε ένα χωράφι μας στο βουνό, κατά παραγγελία του πατέρα μου. Το χωράφι είναι παρατημένο από χρόνια, όμως ο πατέρας μου είχε επενδύσει σ'αυτό, σκάβοντας και βρίσκοντας νερό. Και το ονειρεύομαι γιατί νιώθω όπως ο ήρωας του Ταρκόφσκι.
6. Οι κούκλες, η δύναμη του έρωτα, ο διάδοχος του Κουροσάβα στις προτιμήσεις μου, μέχρι που έβγαλε αυτό το εμετικό battle royal, που το είδα όπως διαβάζει κανείς κάθε μαλακία ενός συγγραφέα που θαυμάζει, και που αυτή τη στιγμή έχω ξεχάσει και το όνομά του, και βαριέμαι να το ψάχνω στο google. Αν το θυμηθώ μέχρι να κάνω publish καλώς. Τον θυμήθηκα, Takeshi Kitano.
7. Habla con ella, Almadovar, και πάλι η δύναμη του έρωτα.
Αφήνουμε πολλές έξω, αλλά τι να κάνουμε, εφτά; εφτά.
A, όχι, αυτή θα την αναφέρω, "Η μπαλάντα του Ναραγιάμα".
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
10 comments:
καλημέρα Μπάμπη,
Σου λείπει η πρώτη,
τα σχόλια μου αύριο,
φιλιά
Γεια σου Ange-ta, μιλούσα σοβαρά, η πρώτη είναι η "7 σαμουράι", την θεωρώ μια από τις πιο υπέροχες ταινίες που έχω δει. Έπος και λυρισμός, βία και έρωτας. Περιμένω τα σχόλιά σου.
Αγαπητέ συμπαίχτη στις ταινίες πιο πολύ δε θα μπορούσα να συμφωνήσω μαζί σου στην επιλογή των ταινιών που έκανες! Και σε νιώθω απολύτως που δε σου φτανε το 7. Συμφωνώ απόλυτα για τις κούκλες τις οποίες κι εγώ άφησα εκτός για να κάνω ένα αφιέρωμα στο ιαπωνικό σινεμά και γενικά στο ανατολικό σινεμά, που έχει δώσει αριστουργήματα επίσης.
Επίσης να σου πω ότι μάλλον είμαστε πατριώτες και πολύ τη χάρηκα τη φωτό απ'το χωριό σου!
Εσείς οι γυναίκες (όχι όλες, Σταυρούλα for example) σας αρέσει να κρύβεστε στην ανωνυμία. Πάντως, γητεύτρα, μια και σε γοήτεψε η φωτογραφία του χωριού μου, μπορείς να δεις άλλες στο ξενόγλωσσο blog μου.
Μια χαρά είναι το χωριό σου πανέμορφο! Αλλά μαγεύτηκα και με τις φωτό της Έρης. Αυτές στους πάγους.Επίσης την καταβρήκα που είδα ότι παίζεις λύρα! Και αν κατάλαβα καλά χτυπάει και για μένα η κουδούνα περί ανωνυμίας; Μαριάννα με λένε και το ξέρουνε κι οι πέτρες. :)
Α και να σου πω ότι αν κρίνω από τα ανέκδοτα έχεις καλό χιούμορ πατριώτη! Εντελώς κρητικό! :Ρ
Σε ευχαριστώ για το κομπλιμέντο σου, το χιούμορ το κληρονόμησα από το γιο μου. Πόσο κοντά είμαστε στην Κρήτη; Έχω γράψει ένα βιβλίο για το χωριό μου, είναι downloadable στο site μου, αλλά αυτή τη στιγμή το αναρτά ο φίλος μου ο Πάτροκλος http://www.peri-grafis.com Υπάρχει και σ' αυτό πολύ χιούμορ, αν σε ενδιαφέρει.
Θα το ανακτήσω όταν γίνεται και θα το διαβάσω να είσαι σίγουρος. Να μου φιλήσεις το βλαστάρι σου, αυτό που σου κληροδότησε το χιούμορ!:)
Τον Πάτροκλο και το σάιτ του τον γνωρίζω και τον εκτιμώ πολύ, όχι μόνο για το χιούμορ, αλλά και για την ποιότητα. Χαιρετίσματα να του δώσεις. Να τα λέμε πατριωτάκι! Μη χαθούμε...
Και βέβαια Μαριάννα, δεν θα χαθούμε. Τις τετάρτες βλεπόμαστε στο Λέξημα, μετά τις 8, είσαι καλοδεχούμενη, καφέ Ντιάνα. Ο Πάτροκλος μας επισκέπτεται τακτικά.
Εκεί τον γνώρισα τον Πάτροκλο και τα παιδιά από το Λέξημα, στο Ντιάνα. Χαθήκαμε όμως γιατί εγώ βρίσκομαι Ελβετία κι έρχομαι Ελλάδα σε περίοδο διακοπών. Ελπίζω όμως να σας πετύχω κάποια στιγμή. Αν πας αύριο, δώσε χαιρετίσματα σε όλους και να μου φιλήσεις τη Μάρκα και τον Απόμακρο. :)
Ο Απόμακρος έχει γίνει όντως απόμακρος, τον βλέπομε σπάνια, το ίδιο και τη Μαργαρίτα. Ο Πάτροκλος είναι πιο τακτικός. Εγώ είμαι από τους πιο τακτικούς, εκτός απροόπτου. Θα δώσω τα χαιρετίσματά σου. Σε περιμένουμε λοιπόν στις διακοπές σου.
Post a Comment