Κάρμεν Μπιν Λάντεν, Στα άδυτα του βασιλείου: η ζωή μου με την οικογένεια Μπιν Λάντεν

Κάρμεν Μπιν Λάντεν, Στα άδυτα του βασιλείου: η ζωή μου με την οικογένεια Μπιν Λάντεν, Μίνωας 2004

Πρόκειται για ένα βιβλίο αυτοβιογραφικό. Η Κάρμεν, από πατέρα Ελβετό και μητέρα Ιρανή, παντρεύεται έναν από τους αδελφούς του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Θα ζήσει χρόνια στη Σαουδική Αραβία, και στο βιβλίο της «Στα άδυτα του βασιλείου» θα περιγράψει τη ζωή της με την οικογένεια Μπιν Λάντεν.
Για την κοινωνία της Σαουδικής Αραβίας έχει γράψει και η δική μας Αλεξάνδρα Συμεωνίδου, στο «Εφιαλτικές νύχτες στην έρημο της Αραβίας». Αεροσυνοδός, παντρεύτηκε έναν σαουδάραβα πιλότο. Στους εννέα μήνες που έζησε στο πλάι του έζησε ζωή μαρτυρική. Κατάφερε όμως να το σκάσει με το παιδί της.
Η Κάρμεν δεν είχε κακή σχέση με τον άντρα της και δεν χρειάστηκε να το σκάσει. Απλά, όντας σε διακοπές στη Ζυρίχη, μάλλον με πρόφαση μια απιστία του άνδρα της, ζήτησε διαζύγιο και δεν επέστρεψε στην Σαουδική Αραβία. Η ζωή σε ένα καθεστώς που η γυναίκα είναι περίπου σκλάβα, της ήταν αφόρητη. Την ζωή αυτή περιγράφει στο βιβλίο της.
Έχουμε ξαναγράψει για την καταπίεση που υφίσταται η γυναίκα στο Ισλάμ και δεν χρειάζεται να επανέλθουμε. Απλά στο βιβλίο της Κάρμεν μπιν Λάντεν βρήκα ένα στοιχείο που το φέρνω σαν υποστήριξη μιας αντίληψής μου για τα αίτια της ομοφυλοφιλίας στην αρχαία Ελλάδα. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:
«Η ομοφυλοφιλία απαγορεύεται στη Σαουδική Αραβία και τιμωρείται με δημόσιο μαστίγωμα. Αλλά πολλοί άντρες έχουν ομοφυλοφιλικές σχέσεις, ιδιαίτερα όταν είναι νέοι και ακόμη ανύπαντροι. Κανένας δε σοκάρεται βλέποντας δύο άνδρες να περπατάνε στο δρόμο πιασμένοι χέρι χέρι, μολονότι όλοι θα αισθάνονταν φρίκη εάν έβλεπαν έναν άντρα να κρατάει δημόσια το χέρι της γυναίκας του και η θρησκευτική αστυνομία θα έσπευδε να επιβάλει τα χρηστά ήθη. Η συνήθεια της εφηβικής ομοφυλοφιλίας δεν σταματά πάντα με την ενηλικίωση… Ένας Ευρωπαίος διακοσμητής που γνώρισα κάποτε μου είπε πως πίστευε ότι στη Σαουδική Αραβία υπήρχαν περισσότεροι ομοφυλόφιλοι απ’ ότι στην Ευρώπη» (σελ. 224-5).
Στον έρωτα υπάρχει μια σχέση ισοτιμίας. Όταν όμως η γυναίκα είναι κατώτερη από τον άντρα, όχι μόνο εξαιτίας του νομικού στάτους της αλλά και γιατί της απαγορεύουν τη μόρφωση, τότε δεν είναι τίποτα άλλο παρά σεξουαλικό αντικείμενο και μηχανή παιδοποίησης. Τα ερωτικά αισθήματα θα επενδυθούν σε άτομο του ίδιου φύλου. Στη Σαουδική Αραβία, με απαγορευμένες τις προγαμιαίες σχέσεις, όχι μόνο η ερωτική αλλά και η σεξουαλική διέξοδος θα βρίσκεται σε άτομα του ίδιου φύλου. Όταν υπάρχει κοινωνική ανισότητα ανάμεσα στα δυο φύλα, η ομοφυλοφιλία είναι αναπότρεπτη.
Διαδεδομένη, μας λέει η Κάρμεν, είναι και η γυναικεία ομοφυλοφιλία, η οποία όμως δεν φαίνεται να απασχολεί σοβαρά τους άνδρες. Με τέσσερις γυναίκες που μπορεί να έχει ένας άνδρας δεν είναι δυνατόν να τις ικανοποιεί σεξουαλικά, και ο ομοφυλόφιλος έρωτας είναι γι αυτές μια διέξοδος.
Ένα φαινόμενο μπορεί να έχεις διάφορες αιτίες, όπως και μια αιτία μπορεί να οδηγεί σε διάφορα φαινόμενα. Η ανισότητα των φύλων δεν είναι προφανώς η μόνη αιτία της ομοφυλοφιλίας, αλλιώς θα έπρεπε να μην υπάρχει στην Δύση. Υπάρχουν και άλλες αιτίες, παιδικά τραύματα, κληρονομικοί παράγοντες κ.λπ. Όμως μπορούμε να υποθέσουμε ότι στην Σαουδική Αραβία, όπως και στην αρχαία Ελλάδα, η βασική αιτία της ομοφυλοφιλίας είναι η ανισότητα των δύο φύλων.
Και ένα ακόμη ενδιαφέρον φαινόμενο για το οποίο όμως δεν μπορώ να δώσω εξήγηση. Διαβάζουμε: «Χρόνια αργότερα, ξαφνιάστηκα όταν διάβασα ότι, ως έφηβος στη Βηρυτό, ο Οσάμα υπήρξε πλεϊμπόι. Νομίζω πως, αν ήταν αλήθεια, θα το είχα ακούσει. Ένας άλλος κουνιάδος μου, ο Μαχρούζ, είχε πράγματι αυτή τη φήμη: Είχε τρέξει πίσω από πολλούς ποδόγυρους όσο σπούδαζε στο Λίβανο, αλλά αργότερα άλλαξε και έγινε βαθιά θρησκευόμενος» (σελ. 92). Σε άλλα σημεία του βιβλίου της η Κάρμεν αναφέρει και άλλες τέτοιες περιπτώσεις. Ξέρω κι εγώ μια τέτοια περίπτωση, περίπου από πρώτο χέρι. Και μια ταινία που με εντυπωσίασε βαθιά ήταν ο «Πάτερ Σέργιος», από την νουβέλα του Τολστόι. Ένας ρώσος αριστοκράτης γλεντζές γίνεται καλόγερος. Υπάρχει μεγάλη αλήθεια στην παροιμία «όταν γεράσει ο διάβολος καλογερεύει», όμως γιατί άραγε γίνεται αυτή η μεταστροφή; Ένας ψυχολόγος θα μπορούσε να μας πει.
Τέλος στη Σαουδική Αραβία φαίνεται να υπάρχει ένα έντονο οιδιπόδειο που συντηρείται από τη μητέρα. Ο γιος είναι προσκολλημένος στη μητέρα του, αν δεν τον πάρει βέβαια ο πατέρας του αφού χωρίσει τη μητέρα του. Η Συμεωνίδου αναφέρεται συχνά σ’ αυτή τη στενή σχέση του άντρα της με τη μητέρα του. Η Κάρμεν δίνει την ερμηνεία: «…ένας γιος θα γινόταν μια μέρα ο νόμιμος κηδεμόνας σου στη θέση του συζύγου σου. Ένας σύζυγος μπορούσε να παραστρατήσει ή να πεθάνει ή να σε χωρίσει, αλλά ένας αφοσιωμένος γιος θα συμπαραστεκόταν πάντα στη μάνα που τον γέννησε» (σελ. 207). Και η Κάρμεν είχε τρεις κόρες και κανένα γιο, και σε περίπτωση θανάτου του άνδρα της θα βρισκόταν στο έλεος ενός αδελφού του.
Υπάρχουν πάρα πολλά ενδιαφέροντα σ’ αυτό το βιβλίο που δεν μπορούμε δυστυχώς να τα μεταφέρουμε εδώ. Έτσι θα κλείσουμε αυτό το σημείωμα αναφέροντας μόνο ότι ο πατέρας του Οσάμα, ο Μουχάμαντ, ήταν ένας φτωχός εργάτης που κατόρθωσε να γίνει ένας σαουδάραβας Ονάσης.