Kiumars Derambakhsh, The blind owl

Kiumars Derambakhsh, The blind owl (1976) Boof-e koor).

Μάθαμε μια ακόμη ιρανική λέξη. Η κουκουβάγια λέγεται μπουφ. Στην Κρήτη τη λέμε σκουλούπα, αλλά υπάρχει και η λέξη μπούφος.

Και πάλι θα μιλήσω για τα αφηγηματικά κενά στον κινηματογράφο, που καμιά φορά δημιουργούν νοηματική ασάφεια. Δυσκολεύτηκα να εντάξω την ταινία ειδολογικά. Τελικά την είδα σαν ένα σουρεαλιστικό θρίλερ, στο οποίο κάθε σκηνή ήταν μάλλον εικόνα παραίσθησης, με εξαίρεση ένα όνειρο στο οποίο ο μοναξιασμένος μεσήλικας είδε ότι πήγαιναν να τον απαγχονίσουν.

Όμως να πω δυο λόγια για κάποια επεισόδια.

Μια κοπέλα μπαίνει στο δωμάτιό του και πέφτει αναίσθητη στο κρεβάτι του. Της δίνει να πιει νερό, δεν πίνει. Μήπως είναι νεκρή; Βάζει ένα καθρεφτάκι μπροστά στο στόμα της. Δεν κάθεται αχνός, η κοπέλα δεν φαίνεται να αναπνέει. Είναι πράγματι νεκρή.

Πανέμορφη η κοπέλα, δεν θέλει να ταφεί ένα τόσο όμορφο κεφάλι. Πιάνει ένα μαχαίρι και το κόβει, ενώ το σώμα το τεμαχίζει και το βάζει σε μια βαλίτσα (μου θύμισε τις «Φωνές» της Marjane Satrapi που είδα πρόσφατα). Ο νεκροθάφτης που το θάβει δεν θέλει χρήματα. Σκάβοντας βρήκε ένα αρχαίο αγγείο. Τελικά του χαρίζει και το αγγείο. Πάνω είναι ζωγραφισμένη η όψη της κοπέλας. Μια εκδοχή της αιώνιας επιστροφής;

Παρόλο που το έργο το βρήκα αφηγηματικά ασαφές, κάθε σκηνή είχε μια περίεργη γοητεία, και γι’ αυτό μου άρεσε.
Βρήκα ότι είναι μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος ενός ιρανού. Ίσως το διαβάσω. Επίσης γυρίστηκε ταινία από τον Raul Ruiz και από τον Mazdak Taebi, ιρανοκαναδός αυτός.