Tahmineh Milani, Cease fire

 Tahmineh Milani, Cease fire (Atash bas 2006)

  Μια ακόμη από τις πολλές συμπτώσεις στη ζωή μου.

  Δεν ήταν στις προθέσεις μου, τυχαία έγινε.

  Ή μάλλον, ήταν στις προθέσεις μου να δω σήμερα την «Ανακωχή» της Tahmineh Milani. Ήξερα ότι ήταν κωμωδία, όπως το «What’s up» για το οποίο έκανα ανάρτηση το πρωί, δεν φανταζόμουν όμως ότι ήταν μια φεμινιστική κωμωδία, σε αντίθεση με το «What’s up», 100% διδακτική, που θα συνέπιπτε με την ημέρα της γυναίκας, που επίσης συμπτωματικά έμαθα ότι γιορτάζεται στις 8 του Μάρτη. Την είδα ακριβώς μέσα στα όρια: 23.59 τέλειωσε η ταινία. Αποφάσισα όμως να γράψω και να αναρτήσω αμέσως μετά. Ο εορτασμός κρατάει και μετά τα μεσάνυχτα αφού η Νέριτ, όπως με πληροφόρησε η φίλη μου η Νία, προβάλει αυτή τη στιγμή την «Πηγή των γυναικών», μια κινηματογραφική προσαρμογή της Λυσιστράτης, γυρισμένη στο Μαρόκο.

Η Sayeh είναι αποφασισμένη να χωρίσει. Κάνει όμως λάθος, και αντί να πάει στο γραφείο του δικηγόρου πηγαίνει στο γραφείου ενός ψυχολόγου ειδικευμένου στα προβλήματα των ζευγαριών. Του εξιστορεί την ιστορία της, γεμάτη κωμικοτραγικά επεισόδια. Ένα από αυτά το ξέρω σαν ανέκδοτο.

Είναι τσακωμένοι και δεν μιλιούνται. Ο Yousef της αφήνει ένα σημείωμα: Ξύπνησέ με στις οκτώ. Αυτή την επομένη του αφήνει ένα σημείωμα: Είναι οκτώ, ξύπνα.

Μόλις φεύγει μπουκάρει στο γραφείο και ο Yousef που την ψάχνει. Εδώ δεν έχουμε εξιστόρηση αλλά συμβουλές από τον ψυχολόγο, συμβουλές που θα έπρεπε να λαμβάνει υπόψη του κάθε ζευγάρι που βλέπει την ταινία.

Στην ερώτηση του ψυχολόγου πώς θέλει να είναι η γυναίκα του, ο Yousef απαντάει ότι τη θέλει υποτακτική, χοντρή και να μυρίζει φαγητό. Και ο ψυχίατρος: -Μήπως κατά τύχη είσαι ανεπίσημο μέλος των δυνάμεων των Ταλιμπάν;

Μέσα στα κωμικά επεισόδια είναι και εκείνο με τον ομοφυλόφιλο, του οποίου ο Yousef διακόπτει βίαια τη συνεδρία. Ωραίος άνδρας ο Yousef, του ζητάει την κάρτα. Όμως η Milani τον βάζει όχι για να προσθέσει κάποια ακόμη χιουμοριστικά επεισόδια στην ταινία της αλλά για να καταγγείλει την καταπίεση που υφίστανται οι ομοφυλόφιλοι στο Ιράν. Η ποινή, με βάση τη σαρία (δεν λέγεται στην ταινία αλλά το ξέρω από κάποιο ντοκιμαντέρ) είναι ο θάνατος. Η μόνη επιλογή που έχει ο ομοφυλόφιλος είναι να εγχειριστεί και να αλλάξει φύλο. Έλα όμως που η μητέρα του συγκεκριμένου δεν συναινεί, γιατί δεν θέλει να χάσει το αγόρι που γέννησε;

Απολαυστική ταινία, από μια μεγάλη σκηνοθέτιδα.

Έχουμε αναρτήσει σε ξεχωριστό αρχείο σε μια ιστοσελίδα μας όλες τις αναρτήσεις που κάναμε στο blog, με τη χρονολογική σειρά των έργων και όχι της ανάρτησης, πράγμα που κάνουμε σε όλες τις συλλογικές αναρτήσεις. Βρίσκεται εδώ