Εν όψει της προβολής της ταινίας «Δεν
είμαι η μαντάμ Μποβαρί» από την Πέμπτη 14-12-2017. Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν
για την πρώτη ταινία του «Gone fοr ever with my love».
Μήπως κυκλοφόρησε το βιβλίο της
Ευγενίας Φακίνου «Ζάχαρη
στην άκρη» στα κινέζικα, και από εκεί πήρε την
ιδέα o Feng Xiaogang; (προφέρεται Shiaogang). Γιατί στο βιβλίο της
αυτό η Φακίνου μιλάει για μια βίλα παραθεριστών, η ιδιοκτήτρια της οποίας
αναλάμβανε να ικανοποιεί τα όνειρα των πελατών της, εν είδει θεατρικής
παράστασης.
Το ίδιο κάνουν και οι τέσσερις
συνεταίροι, μια γυναίκα και τρεις άνδρες: αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν τα όνειρα
των πελατών τους. Στην πρώτη υλοποίηση βλέπουμε έναν να φοράει στολή στρατηγού
των αμερικανικών δυνάμεων και να διευθύνει τις επιχειρήσεις εναντίων των
γερμανών. Ένα καλοστημένο σενάριο που έχει βέβαια και τα απρόοπτά του. Ένας
κινέζος με βαμμένο το πρόσωπό του μαύρο υποτίθεται ότι είναι αμερικανός
στρατιώτης.
Ένας άλλος θέλει να τον βασανίσουν
για να αποδείξει στον εαυτό του ότι είναι δυνατός και αντέχει τα βασανιστήρια. Τελικά
δεν θα αντέξει, θα μαρτυρήσει τη συμφωνημένη φράση που δεν έπρεπε να πει. Όμως του έκανε λέει καλό, γιατί
συνειδητοποίησε πόσο μεγάλοι είναι τελικά οι ήρωες που αντέχουν τα
βασανιστήρια.
Υπάρχει βέβαια και η σάτιρα. Μια
διάσημη ηθοποιός που έχει βαρεθεί να την πολιορκούν και να την καταδιώκουν
θέλει να ζήσει κάποιο διάστημα τη ζωή μιας απλής άσημης γυναίκας. Όταν όμως αρχίζει
να βαριέται και θέλει να γυρίσει πίσω στα φώτα της ράμπας, διαπιστώνει ότι την
έχουν ξεχάσει. Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να της προσφέρει πια ρόλο.
Βλέπουμε και έναν ερωτευμένο που
θέλει να παντρευτεί μια πριγκίπισσα από τις αραβικές χώρες, και τα σκηνικά μας
μεταφέρουν στον κόσμο της Σεχεραζάντ.
Υπάρχει όμως στο τέλος μια
συγκινητική ιστορία. Στην αίθουσα αναμονής ενός νοσοκομείου, ο άντρας και η
γυναίκα που πρόκειται σύντομα να παντρευτούν βλέπουν κάποιον να κλαίει με
σκυμμένο το κεφάλι. Τον πλησιάζουν και τον ρωτούν τι έχει και είναι τόσο
στενοχωρημένος.
Η γυναίκα του ζει στην επαρχία και
αυτός στο Πεκίνο, φτωχικά. Βλέπονται μόνο κατά διαστήματα. Τώρα αυτή έχει
καρκίνο στο συκώτι και της μένουν λίγοι μήνες ζωής. Δεν μπορεί να την πάρει
μαζί του γιατί ζει στο ίδιο δωμάτιο με άλλους. Αυτοί, συγκινημένοι, θα τους
προσφέρουν το σπίτι τους. Στο τέλος του έργου τον βλέπουμε να έρχεται και να
τους δίνει πίσω τα κλειδιά, ευχαριστώντας τους θερμά. Η γυναίκα του έζησε ευτυχισμένη
τις τελευταίες μέρες της ζωής της, σε ένα πολυτελές διαμέρισμα που του το
πρόσφερε τάχα η εταιρεία στην οποία δουλεύει.
«Party A, Party B» δίνει την κυριολεκτική
μετάφραση του τίτλου του έργου η βικιπαίδεια, και αναφέρεται στα συμβόλαια που
συνάπτουν με τους πελάτες τους. Είναι το πρώτο μιας σειράς έργων που
ονομάστηκαν 贺岁片, Εορταστικά Πρωτοχρονιάτικα Έργα.
Ευχάριστη κωμωδία, θα μείνει στο είδος για κάμποσο ακόμη ο Feng Xiaogang.
Posts
No comments:
Post a Comment