Alfred Hitchcock, Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων (North by northwest 1959)

Alfred Hitchcock, Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων (North by northwest 1959)

 

  Από χθες στους κινηματογράφους

  Μπορεί ο αγγλικός τίτλος «North by northwest» να μη σημαίνει τίποτα όπως διαβάζω στο Αθηνόραμα, όμως ακόμα λιγότερα σημαίνει ο ελληνικός. «Κατάσκοπος κατά λάθος» θα ήταν πιο ταιριαστός τίτλος.

  Τον Κάρι Γκραντ, έναν διαφημιστή, τον εξέλαβαν κατά λάθος για διπλό κατάσκοπο. Και από εκεί ξεκινάει μια περιπέτεια που βέβαια θα έχει αίσιο τέλος, με ένα ερωτικό happy end.

  Είμαστε στην περίοδο του ψυχρού πολέμου. Ο πόλεμος των κατασκόπων στο φόρτε του. Οι διπλοί κατάσκοποι ήταν αυτοί που ρίσκαραν περισσότερο, και αυτούς προσπαθούσαν να εντοπίσουν, τόσο οι Αμερικάνοι όσο και οι Ρώσοι που όμως, πολύ έξυπνα, δεν κατονομάζονται.

  Ο Αμερικάνοι φτιάχνουν έναν ανύπαρκτο διπλό πράκτορά τους, τον George Kaplan, για να καλύψουν τον πραγματικό. Έλα όμως που από μια διαβολική σύμπτωση οι ρώσοι εκλαμβάνουν τον διαφημιστή Κάρι Γκραντ ως τον Καπλάν και τον απαγάγουν.

  Και αρχίζουν οι περιπέτειες του Κάρι Γκραντ. Το πώς καταφέρνει και τη γλιτώνει κάθε φορά είναι θαύμα, ιδιαίτερα στο επεισόδιο που ένα ψεκαστικό τον καταδιώκει. Πέφτει στο έδαφος, το αεροπλάνο περνάει ξυστά από πάνω του, ξανά το έχει πίσω του, τελικά καταφεύγει σε ένα χωράφι με καλαμπόκια. Το αεροπλάνο τον ψεκάζει.

  Στο τραίνο τον γλιτώνει μια κοπέλα. Πάντως όχι τυχαία, όπως αποδεικνύεται σε ένα εφέ έκπληξης. Πρόκειται και εδώ για ένα συναρπαστικό επεισόδιο.

  Όμως το επεισόδιο στο βουνό Rushmore όπου είναι σκαλισμένα τα κεφάλια Αμερικανών προέδρων σίγουρα είναι το πιο εντυπωσιακό. Αυτός με την κοπέλα προσπαθούν να ξεφύγουν από τους διώκτες τους, σε απότομες αναβάσεις και καταβάσεις, σαν να κάνουν ορειβασία.

  Μου θύμισε ένα ανάλογο επεισόδιο στην πρώτη ομιλούσα ιρανική ταινία, «The Lor girl» (1933) του Ardeshir Irani. Και εκεί ο άντρας προσπαθεί να σύρει την αγαπημένη του για να μην πέσει στον γκρεμό (σ’ αυτήν με σκοινί, στην ταινία του Χίτσκοκ με τα χέρια) ενώ ο κακός προσπαθεί να τον εμποδίσει. Μάλιστα το επεισόδιο είναι τόσο εντυπωσιακό, που το συμπεριέλαβε ο Μοχσέν Μαχμαλμπάφ στην ταινία του «Once upon a time cinema» (1991), δίνοντάς του σουρεαλιστικές χιουμοριστικές προεκτάσεις.

  Προσυπογράφω απόλυτα το 8,3 που έχει η ταινία στο ΙΜDb. Και για να μη μειωθεί, εγώ έβαλα 9 και όχι 8.