Book review, movie criticism

Thursday, August 8, 2024

Shohei Imamura, Μαύρη βροχή (Black rain, 1989)

 

Shohei Imamura, Μαύρη βροχή (Black rain, 1989)

 


  Μετά τη «Μαύρη βροχή» του Ridley Scott είδαμε τη «Μαύρη βροχή» του Σοχέι Ιμαμούρα.

  Μετά την έκρηξη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα έπεσε μαύρη βροχή. Όσοι εκτέθηκαν σ’ αυτήν μακροπρόθεσμα τους εμφανίστηκαν προβλήματα υγείας, τόσο σοβαρά που πολλοί κατέληξαν.

  Η ταινία μας δείχνει άτομα που εμφάνισαν τέτοια προβλήματα. Όμως ξεκινάει με τις φρικιαστικές εικόνες μετά την έκρηξη, ενώ τέτοιες εικόνες θα δούμε και ενδιάμεσα της ταινίας σαν αναδρομή.

  Βέβαια όλα αυτά ο Ιμαμούρα τα πλέκει με μια ιστορία, κεντρικό πρόσωπο στην οποία είναι η Yasuko, ορφανή από μητέρα που όμως ζει με τον θείο και τη θεία της που την υπεραγαπούνε.

  Ο θείος προσπαθεί να την παντρέψει. Όμως ήταν κακή ιδέα να βγάλει ένα πιστοποιητικό υγείας, κάτι που υποψιάζει, όχι τόσο τους υποψήφιους γαμπρούς οι οποίοι την θέλουν, είναι όμορφη, όσο τους γονείς τους. Και αν εκδηλώσει στο μέλλον προβλήματα υγείας;

  Η Yasuko κάποια στιγμή παραιτείται από την ιδέα του γάμου. Θέλει να μείνει κοντά στο θείο και στη θεία, αλλά και στη γιαγιά. Κάποιος πρέπει να τους γιατροπορέψει αν αρρωστήσουν. Από μόνη της λέει στον τελευταίο υποψήφιο γαμπρό ότι εκτέθηκε στη μαύρη βροχή ώστε να αποσύρει την υποψηφιότητά του.

  Όμως ο Masuji Ibuse, που το ομώνυμο μυθιστόρημά του μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη ο Ιμαμούρα, κάνει μια πολύ έξοχη επινόηση, δίνει μια συγκινητική ιστορία αγάπης.

  Ο Yuichi έχει μια τραυματική εμπειρία από τον πόλεμο. Κάθε φορά που ακούει θόρυβο αυτοκινήτου πετιέται στο δρόμο και βάζει κάτω από τη ρόδα του ένα μαξιλάρι. Υποτίθεται ότι είναι εκρηκτικός μηχανισμός και το αμάξι ένα τανκ. Κατά τα άλλα είναι εντελώς φυσιολογικός. Μάλιστα έχει και ένα ταλέντο στη γλυπτική, σκαλίζει πρόσωπα σε πέτρα, όπως και ο πεθερός ενός χωριανού μου, πεθαμένος χρόνια τώρα. Ήθελα να αγοράσω μια αλλά την πουλούσε πανάκριβα.

  Ερωτεύεται την Yasuko, που κι αυτή τρέφει αισθήματα γι’ αυτόν. Ναι, δεν έχει αντίρρηση να τον παντρευτεί, νοιώθει πολύ όμορφα όταν είναι μαζί του.

  Το σπόιλερ θα το κάνω για την εξαιρετική επινόηση του Ibuse, ένα τέλος με ανοικτό το ενδεχόμενο να είναι happy ή unhappy.

  Ναι, η Yasuko τελικά αρρωσταίνει και νοσηλεύεται.

  Τα θύματα από την ατομική βόμβα ήσαν 140.000 στη Χιροσίμα και 70.000 στο Ναγκασάκι μέχρι τέλους του 1945. Δεν μπορούν να υπολογιστούν οι νεκροί που πέθαναν τα επόμενα χρόνια λόγο της ακτινοβολίας και της μαύρης βροχής.

  Εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ξέρετε για τις σφαγές των γιαπωνέζων στο Nanqing; Οι οποίες ήταν τόσο τρομακτικές ώστε η κινέζικη κυβέρνηση ζήτησε από τους αμερικάνους να ζητήσουν από τους γερμανούς να πιέσουν τους συμμάχους τους γιαπωνέζους να σταματήσουν αυτή τη σφαγή, όπως και έγινε.

  Αντιγράφω από το ChatGTP.

  «Η σφαγή του Ναντζίνγκ, γνωστή και ως ο Βιασμός του Ναντζίνγκ, ήταν ένα από τα πιο φρικιαστικά γεγονότα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που συνέβη κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής εισβολής στην Κίνα. Ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1937 και διήρκεσε για έξι εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα ιαπωνικά στρατεύματα διέπραξαν εκτεταμένες θηριωδίες κατά του κινεζικού πληθυσμού της πόλης Ναντζίνγκ (Νανκίνγκ).

Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων παραμένει αμφιλεγόμενος, αλλά εκτιμάται ότι:

  Περίπου 200.000 έως 300.000 άμαχοι και αιχμάλωτοι πολέμου σκοτώθηκαν από τις ιαπωνικές δυνάμεις.

  Πολλοί από αυτούς πέθαναν με φρικιαστικούς τρόπους, περιλαμβανομένων των μαζικών εκτελέσεων, βασανιστηρίων και βιασμών.

  Η σφαγή του Ναντζίνγκ παραμένει ένα ανοιχτό τραύμα στις σχέσεις μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας και αποτελεί ένα από τα πιο τραγικά επεισόδια της σύγχρονης ιστορίας».

  Δεν πιστεύω στη συλλογική ευθύνη, και γι’ αυτό δεν πιστεύω ότι οι βόμβες ήταν θεία δίκη. Πολλοί από τους σφαγείς του Nanqing θα πέρασαν μια ευτυχισμένη ζωή μεταπολεμικά. Οι μεγάλοι χαμένοι στους πολέμους είναι οι άμαχοι.

  Οι γιαπωνέζοι ξέχασαν ότι στους κινέζους οφείλουν τη γραφή τους. Τα Kanji είναι τα κινέζικα ιδεογράμματα και τα πήραν τον πέμπτο αιώνα. Προφέρονται βέβαια διαφορετικά, ενώ τρεις αιώνες αργότερα επινόησαν και το συλλαβικό αλφάβητο Hiragana και το Katakana, για ξένες λέξεις, ονόματα ζώων και φυτών καθώς και εταιρειών και προϊόντων.

  黒い雨,Kuroi Ame, ο γιαπωνέζικος τίτλος της ταινίας. Το ενδιάμεσο γράμμα είναι το «ι», και μπαίνει γιατί το ιδεόγραμμα που προηγείται προφέρεται kuro. 黒雨,Hei Yu είναι ο κινέζικος τίτλος. Ίδια ιδεογράμματα. O δάσκαλός μας στα κινέζικα, ο κος Zhou, μας έλεγε ότι όταν βλέπει ένα γιαπωνέζικο κείμενο καταλαβαίνει για τι πράγμα μιλάει.

  Και ένα τελευταίο, που το σκέφτηκα για τους ιρανούς σκηνοθέτες. Τους ξεχωρίζω από τον ιρανικό λαό.

  Το ίδιο και τους γιαπωνέζους σκηνοθέτες. Δεν νομίζω να έχει κανείς τους τα άγρια ένστικτα εκείνων που διέπραξαν τις σφαγές στο Ναντσίνγκ.

  7,8 η βαθμολογία της ταινίας στο IMDb, εγώ έβαλα 8.

No comments: