Το πρώτο φιλί (διήγημα bonzai)

 

Το πρώτο φιλί (διήγημα bonzai)

 

«Μια ηλιόλουστη μέρα του Αυγούστου, στο μικρό χωριό της Κασταλίας, οι δρόμοι γέμισαν με τον ήχο των τζιτζικιών και το άρωμα του γιασεμιού. Ο Δημήτρης, ένας νέος με βαθιά καστανά μάτια και ψηλό ανάστημα, περπατούσε προς το καφενείο του χωριού. Οι άνθρωποι τον χαιρετούσαν με θέρμη, αλλά το μυαλό του ήταν αλλού, επικεντρωμένο σε μία σκέψη: την Ελένη.

Η Ελένη ήταν μια όμορφη κοπέλα με μακριά ξανθά μαλλιά που έλαμπαν στον ήλιο σαν χρυσός. Την είχε πρωτοδεί στην πλατεία του χωριού, όπου δούλευε σε ένα μικρό ανθοπωλείο. Η καλοσύνη της και το χαμόγελό της τον είχαν μαγέψει από την πρώτη στιγμή.

Εκείνη την ημέρα, ο Δημήτρης αποφάσισε να πάει στο ανθοπωλείο και να της ζητήσει να πάνε έναν περίπατο. Ένιωσε το στομάχι του να σφίγγεται από άγχος, αλλά η αποφασιστικότητά του τον οδήγησε να συνεχίσει. Φτάνοντας εκεί, την είδε να τακτοποιεί τα λουλούδια.

«Ελένη», είπε με δισταγμό. «Θα ήθελες να πάμε έναν περίπατο στην εξοχή;»

Η Ελένη γύρισε και τον κοίταξε με τα μεγάλα γαλάζια μάτια της. Ένα αμυδρό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της. «Θα το ήθελα πολύ», απάντησε με γλυκύτητα.

Περπατούσαν μαζί προς την ακροποταμιά, μιλώντας για τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους. Η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη προσδοκία και τα λόγια τους ενώνονταν με τον ήχο του νερού που κυλούσε ήρεμα. Κάποια στιγμή, σταμάτησαν σε ένα ξέφωτο, κάτω από τη σκιά ενός μεγάλου πλάτανου.

Ο Δημήτρης κοίταξε την Ελένη, και χωρίς να πει λέξη, την πλησίασε. Τα μάτια τους συναντήθηκαν και για μια στιγμή, όλα τα υπόλοιπα γύρω τους εξαφανίστηκαν. Η Ελένη ένιωσε την καρδιά της να χτυπάει πιο γρήγορα, καθώς τα πρόσωπά τους πλησίαζαν το ένα το άλλο.

Ο Δημήτρης άγγιξε απαλά το μάγουλό της και έφερε τα χείλη του στα δικά της. Ήταν ένα απαλό και τρυφερό φιλί, γεμάτο συναίσθημα και ελπίδα. Τα δέντρα γύρω τους σιωπούσαν, σαν να κρατούσαν την ανάσα τους για να μην διαταράξουν αυτή την ιερή στιγμή.

Όταν απομακρύνθηκαν, κοιτάχτηκαν ξανά και γέλασαν νευρικά, νιώθοντας την ένταση να χαλαρώνει. «Ήταν όμορφο», ψιθύρισε η Ελένη, και ο Δημήτρης συμφώνησε, κρατώντας το χέρι της σφιχτά. Ήξεραν ότι αυτή ήταν μόνο η αρχή της ιστορίας τους, μια ιστορία που θα έγραφαν μαζί, μέρα με τη μέρα, φιλί με φιλί».

 

Πώς θα το αξιολογούσατε;

Παίζω με την τεχνητή νοημοσύνη, καθώς προχθές παρακολούθησα μια εξαιρετική διάλεξη του Γιάννη Φαρσάρη για την τεχνητή νοημοσύνη στην Ιεράπετρα, στην πλατεία Μέμου Μακρή, στα πλαίσια των Κυρβείων. Την ιστορία την έφτιαξε το ChatGTP, δίνοντάς του το prompt:

Θα ήθελα μια μικρή ερωτική ιστορία στην οποία ένας ωραίος νέος και μια ωραία ξανθιά δίνουν το πρώτο τους φιλί.

H σχεδόν σύμπτωση.

Όχι, δεν ήταν το πρώτο φιλί, αλλά πολλά τελευταία.