Αλέξης Δαμιανός, Ευδοκία (1971)

 Αλέξης Δαμιανός, Ευδοκία (1971)

 

  Από προχθές στη Ριβιέρα.

  Ένας λοχίας τα φτιάχνει με μια πόρνη.

  Όμως αυτό ας το αφήσουμε μετά, ας πούμε με μια γυναίκα.

  Δύο είναι τα σενάρια, και ξέρω περιπτώσεις.

  Το πρώτο σενάριο έχει σχέση με μια ατάκα που κυκλοφορούσε πολύ όταν ήμουν μικρός: θα το πάρεις το κορίτσι ή το κοροϊδεύεις;

  Ο αδελφός ενός φίλους μου το κορόιδεψε. Μπορεί και όχι βέβαια, απλά αυτή ίσως έτρεφε ελπίδες για γάμο.

  Δεν μπορώ να ξέρω ποσοστό, πόσες από αυτές τις σχέσεις ανάμεσα σε στρατιώτες και κοπέλες στις πόλεις που κάνουν τη θητεία τους καταλήγουν σε γάμο.

  Είναι η περίπτωση ενός χωριανού μου, συγχωρεμένου τώρα, που όμως κατέληξε σε διαζύγιο, έμαθα μετά. Είμασταν στο ίδιο στρατόπεδο αλλά σε άλλη μονάδα. Είχα πάει σπίτι του, εντελώς φτωχόσπιτο. Ωραία όμως η γυναίκα του.

  Ο λοχίας την έστησε τη μέρα του γάμου, γιατί βρέθηκε φυλακισμένος και δεν μπόρεσε να ενημερώσει. Αυτή έγινε έξω φρενών. Όμως αργότερα παντρεύτηκαν.

  Αναθεματισμένη φτώχεια!!!

  Θα αναγκαστεί να εκδοθεί πάλι, για πρώτη φορά μετά το γάμο της. Ζητάει ένα υπερβολικά μεγάλο ποσό, όμως ο πελάτης είναι διατεθειμένος να το δώσει.

  Πολυμοναδικό επεισόδιο, όπως λέμε στην αφηγηματολογία; Υπήρξε μόνο αυτό το επεισόδιο, ή υπονοείται ότι ακολούθησαν και άλλα παρόμοια;

  Δεν είναι μόνο αυτό, είναι και ο προαγωγός του παρελθόντος, που βλέπει να χάνει το ψωμί του.

  Θλιβερή η ιστορία της Μαρίας Βασιλείου, που πέθανε νέα, στα 39 της χρόνια.

  Και βέβαια θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε το υπέροχο ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας του Μάνου Λοΐζου, άλλου αδικοχαμένου πρόωρα.

  Πολύ καλή ταινία, 7 η βαθμολογία της, δεν θα μπορούσε να είναι μικρότερη.