Κείμενο για το video που ακολουθεί

Το επισυναπτόμενο βίντεο νομίζω ότι είναι μια από τις πιο συγκινητικές
στιγμές στην ιστορία του ερασιτεχνικού αθλητισμού.
Η ιστορία με λίγα λόγια πάει κάπως έτσι.
Ένα ζευγάρι αποκτά ένα παιδί που έχει σοβαρή ανατομική αναπηρία. Οι γιατροί
τους λένε ότι το παιδί δεν θα έχει νοητική ανάπτυξη και δεν τους δίνουν
ελπίδες για το μέλλον του.
Ο μπαμπάς του σε πείσμα όλων των αντίθετων απόψεων αποκτά ένα κώδικα
επικοινωνίας μαζί του και το παιδί αναπτύσσεται νοητικά κανονικά και
πηγαίνει στο σχολείο. Ο μικρός κάποια στιγμή ζητά από τον μπαμπά του να
αθληθεί. Ο μπαμπάς δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό και αρχίζει να
προπονείται κουβαλώντας τον μικρό του γιό στα χέρια για να έχει κι αυτός
την χαρά του αθλητισμού!!!
Το εκπληκτικό? Ο μπαμπάς πλέον έχει τρέξει δεκάδες μαραθώνιους και ironman
πάντοτε με τη συντροφιά του γιού του!!
Το video δείχνει τη συμμετοχή τους σ' ένα ironman. Ο Dick Hoyt κολυμπάει
έχοντας δεμένο πάνω του το γιό του σε βάρκα (!), μετά ποδητατεί 180
χιλιόμετρα (!) με το γιό του σε ειδική θέση πάνω στο ποδήλατο και τέλος
τρέχει κι ένα μαραθώνιο σπρώχνοντας το αναπηρικό καρότσι του γιού του!!
Μια συγκινητική και απίστευτα δυνατή ιστορία.