Το 1978, ένα χρόνο πριν πεθάνει η μητέρα μου, την ηχογράφησα να απαγγέλλει τα δυο τελευταία κρητικά έπη, τον Καπετάν Καζάνη και την Κριτσοτοπούλα του Μιχάλη Διαλλινά γραμμένα το 1909 και το 1912 αντίστοιχα. Ο Καπετάν Καζάνης υπάρχει στον Β΄τόμο των απάντων του Διαλλινά, εκδομένος μέσα στη δεκαετία του '70. Την Κριτσοτοπούλα την αγόρασα από ένα βιβλιοπωλείο στη Νεάπολη, σε πολύγραφο. Την έδωσα και τη δημοσίευσε ο φίλος μου ο Πάτροκλος Χατζηαλεξάνδρου στην λογοτεχνική ιστοσελίδα του, την Περι-γραφής. Συγκρίνοντας το γραπτό κείμενο της Κριτσοτοπούλας με το τι συγκράτησε η μνήμη της μητέρας μου έβγαλα χρήσιμα συμπεράσματα που περιέχονται στο τελευταίο κεφάλαιο του έργου μου "Η λαϊκότητα της κρητικής λογοτεχνίας". Το κεφάλαιο αυτό το επεξεργάστηκα παραπέρα και αποτέλεσε την εισήγησή μου σε ένα συνέδριο στη Λιουμπλιάνα. Είναι αναρτημένη εδώ
Μπορεί κανείς να κατεβάσει αυτή την αφήγηση και από το rapidshare
https://rapidshare.com/#!download|466tg|819694155|mat_i_atiets.mp3|60867|R~DFA1AD7905D14D61B605A60AA1F6EA20
Το άγαλμα της Κριτσοτοπούλας στην Κριτσά Αγίου Νικολάου και το εσωτερικό του σπιτιού όπου μεγάλωσε. Οι φωτογραφίες πάρθηκαν το καλοκαίρι του 1980
|
Posts
No comments:
Post a Comment