Majid Majidi, All of his feature films
Ένα βιογραφικό στη Βικιπαίδεια:
http://en.wikipedia.org/wiki/Majid_Majidi
Με εξαίρεση το Baduk, όλες τις ταινίες του Majid Majidi, του πρωταγωνιστή στο Boycott του Μοσέν Μαχμαλμπάφ, τις έχουμε δει από παλιά, και κάποιες πάνω από μια φορά. Για δυο από αυτές έχουμε ήδη γράψει. Θα γράψουμε δυο λόγια και για τις υπόλοιπες, πριν δούμε το Baduk.
Baduk, 1992
Δυο αδέλφια βρίσκονται να περπατούν μόνα στη έρημο, μετά το θάνατο του πατέρα τους. Ο «καλός» άνθρωπος που τα παίρνει με το αυτοκίνητό του, τα πουλάει σε κάποιον, που και αυτός τα μεταπουλάει. Το αγόρι προορίζεται για baduk, να μεταφέρει λαθραία από το Πακιστάν στο Ιράν για το αφεντικό του. Το κορίτσι προορίζεται για κάποιο χαρέμι στη Μέση Ανατολή. Όλο το έργο αναφέρεται στην προσπάθεια του αγοριού να βρει την αδελφή του. Δεν θα τα καταφέρει. Το τέλος είμαι μια τραγική ειρωνεία: μπαίνει κρυφά στο πλοίο που μεταφέρει τα κορίτσια, ανάμεσα στα οποία υποτίθεται ότι είναι η αδελφή του. Όμως στην τελευταία σκηνή μαθαίνουμε ότι η αδελφή του είναι πίσω στο Ιράν, «ευνοούμενη» του αγοραστή της, ο οποίος μάλιστα της λέει ότι κάνει τα αδύνατα δυνατά να βρει τον αδελφό της.
God will come (1995)
Γράψαμε μετά, εδώ
Pedar (Ο πατέρας), 1996
Έχουμε γράψει γι’ αυτό. Η ανάρτηση βρίσκεται εδώ:
Children of heaven (Τα παιδιά του παραδείσου), 1997
Αναφέρεται σε δυο αδέλφια που φορούν εναλλάξ το ίδιο ζευγάρι παπούτσια. Ο αδελφός έχασε τα παπούτσια της αδελφής, δεν τολμούν να το ομολογήσουν στους γονείς, και σκαρφίζονται αυτό το κόλπο για να μπορούν να πηγαίνουν σχολείο. Όμως ο αδελφός πηγαίνει συχνά καθυστερημένος. Συγκινητική ταινία, που δείχνει την αγωνία των δυο παιδιών, μέχρι να λυθεί στο τέλος το πρόβλημα.
The color of paradise (Το χρώμα του παραδείσου), 1999
Είναι η ιστορία ενός τυφλού παιδιού και του πατέρα του. Συγκινητική ιστορία, με ένα συγκλονιστικό τέλος. Δεν θέλω να γράψω τίποτε άλλο γι’ αυτή την ταινία, πρέπει οπωσδήποτε να τη δείτε.
Το Baran (Βροχή), 2001
Αναφέρεται στον απελπισμένο έρωτα ενός νεαρού για μια Αφγανή κοπέλα που είχε μεταμφιεστεί σε αγόρι για να δουλέψει. Και εδώ έχουμε ένα συγκινητικό τέλος. Και γι’ αυτή την ταινία δεν θέλω να πω τίποτα παραπάνω, πρέπει να τη δείτε αν δεν την έχετε ήδη δει.
The willow tree (Bid e Majnoon), 2005
Έχουμε γράψει γι’ αυτήν την ταινία. Η ανάρτηση βρίσκεται εδώ:
http://hdermi.blogspot.com/2009/11/majid-majidi-willow-tree.html
The song of sparrows, 2008
Και αυτή την ταινία την έχω δει. Αντί να γράψω όμως εγώ για την ταινία προτιμώ να παραθέσω τη σύντομη περίληψη από την βικιπαίδεια.
Karim works at an ostrich (στρουθοκάμηλος) farm outside of Tehran, Iran. He leads a simple and contented life with his family in his small house, until one day when one of the ostriches runs away. Karim is blamed for the loss and is fired from the farm. Soon after, he travels to the city in order to repair his elder daughter's hearing aid but finds himself mistaken for a motorcycle taxi driver. Thus begins his new profession: ferrying people and goods through heavy traffic. However, the people and goods he is dealing with every day start to change Karim's generous and honest nature, much to the distress of his wife and daughters. It is up to those closest to him to restore the values that he once cherished.
Muhammad, the messenger of God (2015)
Η ανάρτηση βρίσκεται εδώ
Ένα βιογραφικό στη Βικιπαίδεια:
http://en.wikipedia.org/wiki/Majid_Majidi
Με εξαίρεση το Baduk, όλες τις ταινίες του Majid Majidi, του πρωταγωνιστή στο Boycott του Μοσέν Μαχμαλμπάφ, τις έχουμε δει από παλιά, και κάποιες πάνω από μια φορά. Για δυο από αυτές έχουμε ήδη γράψει. Θα γράψουμε δυο λόγια και για τις υπόλοιπες, πριν δούμε το Baduk.
Baduk, 1992
Δυο αδέλφια βρίσκονται να περπατούν μόνα στη έρημο, μετά το θάνατο του πατέρα τους. Ο «καλός» άνθρωπος που τα παίρνει με το αυτοκίνητό του, τα πουλάει σε κάποιον, που και αυτός τα μεταπουλάει. Το αγόρι προορίζεται για baduk, να μεταφέρει λαθραία από το Πακιστάν στο Ιράν για το αφεντικό του. Το κορίτσι προορίζεται για κάποιο χαρέμι στη Μέση Ανατολή. Όλο το έργο αναφέρεται στην προσπάθεια του αγοριού να βρει την αδελφή του. Δεν θα τα καταφέρει. Το τέλος είμαι μια τραγική ειρωνεία: μπαίνει κρυφά στο πλοίο που μεταφέρει τα κορίτσια, ανάμεσα στα οποία υποτίθεται ότι είναι η αδελφή του. Όμως στην τελευταία σκηνή μαθαίνουμε ότι η αδελφή του είναι πίσω στο Ιράν, «ευνοούμενη» του αγοραστή της, ο οποίος μάλιστα της λέει ότι κάνει τα αδύνατα δυνατά να βρει τον αδελφό της.
God will come (1995)
Γράψαμε μετά, εδώ
Pedar (Ο πατέρας), 1996
Έχουμε γράψει γι’ αυτό. Η ανάρτηση βρίσκεται εδώ:
Children of heaven (Τα παιδιά του παραδείσου), 1997
Αναφέρεται σε δυο αδέλφια που φορούν εναλλάξ το ίδιο ζευγάρι παπούτσια. Ο αδελφός έχασε τα παπούτσια της αδελφής, δεν τολμούν να το ομολογήσουν στους γονείς, και σκαρφίζονται αυτό το κόλπο για να μπορούν να πηγαίνουν σχολείο. Όμως ο αδελφός πηγαίνει συχνά καθυστερημένος. Συγκινητική ταινία, που δείχνει την αγωνία των δυο παιδιών, μέχρι να λυθεί στο τέλος το πρόβλημα.
The color of paradise (Το χρώμα του παραδείσου), 1999
Είναι η ιστορία ενός τυφλού παιδιού και του πατέρα του. Συγκινητική ιστορία, με ένα συγκλονιστικό τέλος. Δεν θέλω να γράψω τίποτε άλλο γι’ αυτή την ταινία, πρέπει οπωσδήποτε να τη δείτε.
Το Baran (Βροχή), 2001
Αναφέρεται στον απελπισμένο έρωτα ενός νεαρού για μια Αφγανή κοπέλα που είχε μεταμφιεστεί σε αγόρι για να δουλέψει. Και εδώ έχουμε ένα συγκινητικό τέλος. Και γι’ αυτή την ταινία δεν θέλω να πω τίποτα παραπάνω, πρέπει να τη δείτε αν δεν την έχετε ήδη δει.
The willow tree (Bid e Majnoon), 2005
Έχουμε γράψει γι’ αυτήν την ταινία. Η ανάρτηση βρίσκεται εδώ:
http://hdermi.blogspot.com/2009/11/majid-majidi-willow-tree.html
The song of sparrows, 2008
Και αυτή την ταινία την έχω δει. Αντί να γράψω όμως εγώ για την ταινία προτιμώ να παραθέσω τη σύντομη περίληψη από την βικιπαίδεια.
Karim works at an ostrich (στρουθοκάμηλος) farm outside of Tehran, Iran. He leads a simple and contented life with his family in his small house, until one day when one of the ostriches runs away. Karim is blamed for the loss and is fired from the farm. Soon after, he travels to the city in order to repair his elder daughter's hearing aid but finds himself mistaken for a motorcycle taxi driver. Thus begins his new profession: ferrying people and goods through heavy traffic. However, the people and goods he is dealing with every day start to change Karim's generous and honest nature, much to the distress of his wife and daughters. It is up to those closest to him to restore the values that he once cherished.
Muhammad, the messenger of God (2015)
Η ανάρτηση βρίσκεται εδώ
Posts
No comments:
Post a Comment