Yussef
Chahine, Cairo station (1958)
Εδώ δεν έχουμε μια
«Γειτονιά των καταφρονεμένων» όπως στο Dodesukaden του Κουροσάβα αλλά ένα
«Σταθμό των καταφρονεμένων», το σταθμό του Καῒρου. Σ' αυτόν βλέπουμε γυναίκες που
προσπαθούν να ζήσουν πουλώντας αναψυκτικά στους επιβάτες των τραίνων, χωρίς
άδεια βέβαια και γι’ αυτό κάθε τρεις και μια καταδιώκονται από την αστυνομία,
και άντρες που δουλεύουν σαν αχθοφόροι, και προσπαθούν να συνδικαλιστούν για να
πετύχουν καλύτερους όρους δουλειάς. Ανάμεσά τους και ένας κουτσός που πουλάει
εφημερίδες.
Η ομοιότητα με τις
άλλες παρόμοιες ταινίες για τις οποίες μιλήσαμε πρόσφατα (Dodesukaden, Under the moonlight, Twenty) φτάνει μέχρι εδώ. Γιατί στη
συνέχεια έχουμε σασπένς. Ο πιο καταφρονεμένος,
απελπισμένα ερωτευμένος, τελικά τρελός από έρωτα, οδηγείται σε μια απονενοημένη
πράξη που παρά λίγο να στοιχίσει τη ζωή σε μια κοπέλα. Το έργο εκτυλίσσεται σε
κανονικό θρίλερ, το οποίο ο θεατής παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα.
Ο αιγυπτιακός, και
γενικότερα ο αραβικός κινηματογράφος, δεν είναι ευρύτερα γνωστός, έχει όμως
παρουσιάσει αξιολογότατα έργα. Μέσα στα σχέδιά μας είναι να τον γνωρίσουμε
καλύτερα.
Posts
No comments:
Post a Comment