Mao Dun,
Midnight, Bijing 1988, Sinolingua, σελ. 92
茅盾, 子夜
Αφού πήρα σβάρνα και
γράφω για όλα τα βιβλία, ας γράψω και γι’ αυτό. Είναι τα «Μεσάνυχτα» του Μάο
Ντουν, ένα κινέζικο reader που το πρωτοδιάβασα πριν 11 χρόνια, και τώρα το ξαναδιαβάζω
στα πλαίσια μιας γενικής επανάληψης που κάνω στα κινέζικα. Μου μένουν άλλα τρία
και τελειώνω.
Όπως διαβάζω στην
βικιπαίδεια στον παραπάνω σύνδεσμο, είναι το πιο σημαντικό του έργο, γραμμένο
το 1933, όταν ο Mao Dun ήταν 35 χρονών (πέθανε το 1981).
Αντιγράφω μια
παράγραφο από το οπισθόφυλλο, που δίνει μια γενική περίληψη.
«Η ιστορία λαμβάνει
χώρα στη Σαγκάη τη δεκαετία του 1930. Μιλώντας για τα ανεβοκατεβάσματα του Γου
Σουν Φου, η ιστορία αποκαλύπτει τις οξείες συγκρούσεις εκείνης της περιόδου της
κινέζικης ιστορίας, και δίνει μια ζωηρή εικόνα της κοινωνίας εκείνη την εποχή».
Στην πραγματικότητα
δεν δείχνει τα ανεβοκατεβάσματα, ούτε καν την άνοδο, αλλά μόνο την πτώση του. Δεν
ξέρω αν διαβάζοντας την πλήρη έκδοση νοιώθει κανείς «έλεος» για αυτή την πτώση,
πάντως εμένα μου προκάλεσε απέχθεια βλέποντας τις μηχανορραφίες με τις οποίες
αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουρίας του, αρχικά
σχεδιάζοντας να τους μειώσει τις αποδοχές και στη συνέχεια μηχανευόμενος χίλια
δυο τερτίπια για να σπάει την απεργία τους διασπώντας την ενότητά τους. Στη
συνέχεια κερδοσκοπεί με τους φίλους και συναδέλφους του. Αποκαλύπτοντας κάποια
μυστικά στον κολλητό του, σκάβει μόνος του τον λάκκο του. Είναι πια αργά.
Αρπάζει εξουθενωμένος ένα πιστόλι να αυτοκτονήσει, αλλά δεν έχει το θάρρος.
Ναι, η κινέζικη μεγαλοαστική τάξη δεν είναι τραγική, είναι απλά δειλή όταν δεν
είναι πονηρή και αδίστακτη. Θα ακολουθήσει τη συμβουλή του γιατρού του να πάει
διακοπές. Στην τελευταία παράγραφο τον βλέπομε να φωνάζει στη γυναίκα του να
ετοιμάσει τις αποσκευές, αύριο φεύγουν ταξίδι με το πλοίο για τις καλοκαιρινές τους
διακοπές.
Posts
No comments:
Post a Comment