Ramin
Bahrani, Chop shop (2007)
Ο Ramin Bahrani είναι ιρανοαμερικανός. Βλέποντας το Chop shop, τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, θυμήθηκα
τον «Δρομέα» του Naderi.
Παιδί του δρόμου, προσπαθεί να επιβιώσει σαν ευκαιριακός εργάτης, σαν πωλητής
σε μέσα μαζικής κυκλοφορίας και στο τέλος, στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας,
σαν βοηθός σε ένα μαγαζί που βάζει μεταχειρισμένα εξαρτήματα σε αυτοκίνητα.
Τώρα έχει μια γωνιά να κοιμηθεί, σταθερή δουλειά, και μαζεύει χρήματα για να
αγοράσει ένα βαν-καντίνα, σαν εκείνο όπου δουλεύει η δεκαεξάχρονη αδελφή του, η
οποία εκδίδεται ευκαιριακά. Κάποια στιγμή συγκατοικεί με τον αδελφό της. Ένας
φίλος του τον συστήνει σε ένα θείο του που πουλάει μεταχειρισμένα αυτοκίνητα. Έχει
μια σακαράκα που του τη δίνει για 4.500 δολάρια. Ο μικρός, βλέποντας ότι αργεί
να μαζευτεί το ποσό, θα κάνει ευκαιριακά και μικροκλοπές. Στο τέλος θα
ανακαλύψει ότι τον κορόιδεψαν, το βαν που του πούλησαν δεν κάνει πάνω από 1000
ευρώ, και θέλει πάρα πολλά χρήματα για επισκευές για να μπορέσει να
λειτουργήσει σαν καντίνα.
Χωρίς να υπάρχει
κάποιο ιδιαίτερο σασπένς στην ταινία, με εξαίρεση την αγορά του βαν,
παρακολουθούμε με συγκίνηση την προσπάθεια των δυο μικρών να επιβιώσουν σε ένα
κόσμο γεμάτο σκληρότητα, φτιάχνοντας ταυτόχρονα τα όνειρά τους.
Δεν παρακολουθώ τις
αμερικάνικες ταινίες, αλλά αμφιβάλλω αν κάποιος αμερικανός- αμερικανός γύρισε ταινία
με παρόμοιο θέμα.
Posts
No comments:
Post a Comment