Mike Newall, Έρωτας στα χρόνια της χολέρας (2007)

Mike Newall, Έρωτας στα χρόνια της χολέρας (2007)

http://www.imdb.com/title/tt0484740/

  Το να πεθαίνει ένας συγγραφέας που αγαπάς σου προκαλεί θλίψη, αλλά και συγχρόνως και την νοσταλγία να (ξανα)διαβάσεις κάτι δικό του. Εγώ προτίμησα να δω την μεταφορά στην οθόνη του περίφημου μυθιστορήματός του «Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας».

  Συνήθως βλέπω την ταινία αφού διαβάσω το μυθιστόρημα, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση διάβασα το μυθιστόρημα πολύ πριν γυριστεί η ταινία. Έτσι δεν θυμάμαι πόσο πιστός έχει μείνει στο έργο του ο ίδιος ο Ronald Harwood που υπογράφει το σενάριο στο μυθιστόρημα του Μάρκες. Όμως η κεντρική ιδέα, μπορώ να πω η εμμονή του Μάρκες όπως τη θυμάμαι ακόμη πιο καθαρά στο «Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων», είναι ο έρωτας· ο έρωτας σαν εμμονή, που ακολουθεί τον ερωτευμένο για όλη του τη ζωή. Στην ταινία, φαντάζομαι και στο μυθιστόρημα, μετά από τόσα unhappy έτη αναμονής, έχουμε επί τέλους το happy end· ένα happy end που βρίσκει τους ήρωες εβδομηντάρηδες.

Στο «Περί έρωτος…» δεν είχαμε το ίδιο happy end.

  Υστερορομαντισμός;

  Αυτή η σκέψη μου ήλθε στο μυαλό βλέποντας την ταινία. Όμως σκέφτηκα αμέσως ότι δεν είναι έτσι. Περισσότερο τη θεωρώ σαν αντίδραση στη σεξουαλική απελευθέρωση η οποία, κακά τα ψέματα, αν δεν υπονόμευσε τον έρωτα υπονόμευσε σίγουρα τη σταθερότητα της σχέσης με τη συνεπακόλουθη μακροβιότητα, με θύματα τα παιδιά.  

  Εξαιρετικός ο Χαβιέ Μπαρδέμ στο ρόλο του, έδωσε για άλλη μια φορά μια ανεπανάληπτη ερμηνεία.