Hirokazu Koreeda, Like father, like son (Πατέρας και γιος, 2013)

Hirokazu Koreeda, Like father, like son (2013)

  Μια νοσοκόμα αλλάζει τα μωρά στο μαιευτήριο, για λόγους που εκθέτει έξι χρόνια αργότερα στο δικαστήριο, και έτσι το κάθε ζευγάρι μεγαλώνει το μωρό του άλλου ζευγαριού. Όταν θα τους ενημερώσουν όμως από μαιευτήριο για το τι έγινε, οι ζωές τους θα αναστατωθούν.

  Θα ήθελα να έβλεπε αυτή την ταινία ο Richard Dawkins («Το εγωιστικό γονίδιο». Το έχω διαβάσει αλλά δεν έχω γράψει γι’ αυτό) και να μας έλεγε την άποψή του. Αν και το θέμα της ταινίας δεν είναι μια παραλλαγή του δίπολου nature/nurture, τα γονίδια ή η εξάχρονη σχέση, αλλά η στάση ενός πατέρα που θα έπρεπε να βρίσκεται κοντά στο γιο του. Τελικά η πολλή δουλειά (ο πατέρας είναι επιτυχημένος μηχανικός) τρώει τον αφέντη με διάφορους τρόπους. Εδώ με το να εμποδίσει το δέσιμο πατέρα και γιου. Η αλλαγή των παιδιών γίνεται, βέβαια μετά από μια περίοδο προσαρμογής, αλλά με προβλήματα. Στο τέλος βλέπουμε τα δυο ζευγάρια να βρίσκονται μαζί. Φανταζόμαστε ότι τα δυο παιδιά στο εξής θα μεγαλώσουν σαν ξαδελφάκια. Πολύ καλή ταινία.

  Και πάλι να ευχαριστήσω τον φίλο μου τον Hoji που μου την υπέδειξε.