Οκτώ ξένες γλώσσες. Νιώθω
σαν μωαμεθανός με οκτώ γυναίκες. Δεν θα μπορούσα να πω σαν χριστιανός με οκτώ
γκόμενες, θα ήταν πάρα πολλές. Να επισκέπτεσαι όποια θες, και μάλιστα χωρίς οι
υπόλοιπες να παραπονιούνται. Η όγδοη έχει αποσπάσει την αγάπη μας, τα κινέζικα.
Κατά καιρούς γυρνάμε και σε κάποια άλλη. Isabel Allente, Eva Luna, Los cuentos de Eva Luna. Με
ποιο βιβλίο θα ξαναγυρίσουμε στα Ισπανικά; Από την επιστροφή μας στα
πορτογαλικά βγάλαμε και δυο συγκριτολογικές μελέτες, «Μακριά από το αγριεμένο
πλήθος» (πάει, αυτή τη χάσαμε, και από τότε έχω το νου μου, 12 χρόνια τώρα δεν έχω
χάσει άλλο κείμενο) και ο «Επικήδειος». Έχω
και πέντε ρώσικα βιβλία, βιβλιογραφία για το κινέζικο θέατρο που με περιμένουν,
προσφορά του Μπόρις Ρίφτιν, να ’ναι καλά ο Οτάνι Τοσινόρι, ο γιαπωνέζος pen friend μου που μου τον σύστησε. Όσο για
τα αγγλικά, τα νιώθω σαν τη νόμιμη γυναίκα μου. Ζούμε μαζί καθημερινά.
Σκέφτομαι ότι αν είχα
ασχοληθεί περισσότερο με τις γλώσσες, θα μπορούσα να πάρω το βραβείο
γλωσσομάθειας για το 2001, το ευρωπαϊκό έτος γλωσσών. Αυτός που το πήρε νομίζω
ξέρει δεκαπέντε. Εγώ παράτησε άλλες τέσσερις, τα Σερβοκροάτικα, τα ρουμανικά,
τα βουλγάρικα, τα ολλανδικά και τα σουηδικά. Δεν καταπιάστηκα με τα πολωνικά,
παρόλο που αγόρασα τη μέθοδο της σειράς teach yourself books. Θα μπορούσα να είχα μάθει εύκολα
και δανέζικα, νορβηγικά και φινλανδικά. Όμως τις γλώσσες, πέρα από το χόμπι,
τις ήθελα κυρίως για να μπορώ να διαβάζω βιβλία, να μπορώ να κάνω
βιβλιογραφικές αναφορές σε δικά μου βιβλία.
Αλήθεια, γιατί να μην
υπάρχει και ένα πνευματικό πένταθλο; Θα μπορούσα να το κερδίσω. Γλωσσομάθεια,
συγγραφέας, μεταφραστής, λυράρης. Μάλλον δεν γίνεται, μου λείπει ένα πέμπτο
άθλημα.
3-1-02
No comments:
Post a Comment