Book review, movie criticism

Wednesday, December 28, 2016

Saeed Roustayi, Life and a day



Saeed Roustayi, Life and a day (2016)

  Να ξεκινήσουμε από τον τίτλο: Τι σημαίνει «Ισόβια  και μια μέρα;». Το ακούμε σε κάποιο σημείο της ταινίας: ισόβια κάθειρξη, αλλά που το συμπλήρωμα «και μια μέρα» δηλώνει ότι πρέπει να μη γίνει μείωση της ποινής με κανένα τρόπο, το αδίκημα ήταν πάρα πολύ σοβαρό. Αλλά στο ίδιο επεισόδιο ακούμε επίσης ότι με μια εξαιρετικά καλή διαγωγή μπορεί να αποφυλακισθεί κανείς στα δεκαπέντε χρόνια.
  Πρώτη ταινία του Σαήντ Ρουσταγί και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Κέρδισε οκτώ βραβεία και ήταν υποψήφια για άλλα τρία, όπως διαβάζουμε στον σύνδεσμο imdb.
  Η ταινία αναφέρεται σε ένα οικογενειακό δράμα. Φτωχή οικογένεια, πολυμελής, με τον πατέρα πεθαμένο και τη μητέρα να κινείται, σε μεγάλο μέρος της ταινίας, με Π. Τα θηλυκά μέλη της είναι η Σομαγιέ και η Λεϊλά, ανύπαντρες, και η Σαχνάζ και η Αζάμ, χήρες. Η Λεϊλά έχει παρατήσει την δουλειά της και βγάζει ένα χαρτζιλίκι περιθάλποντας τραυματισμένα και άρρωστα ζώα. Η Σαχνάζ, χήρα 8 χρόνια, έχει έναν γιο που χαράκωσε το πρόσωπό του με ένα μαχαίρι για να ανέβη το γόητρό του στη νεανική συμμορία της γειτονιάς και μένει μόνος του, σε άλλο σπίτι.
  Τα αρσενικά μέλη είναι ο Μορτεζά, ο Μοχσέν, μπλεγμένος στο εμπόριο ναρκωτικών, και ο μικρός Ναβίντ, αριστούχος στο σχολείο του.
  Και ο Μορτεζά έπαιρνε ναρκωτικά πριν τρία χρόνια, όμως τα έχει κόψει και προσπαθεί να αποτραβήξει τον αδελφό του. Μια φορά, ο Μοχσέν μόλις που κατάφερε να σωθεί από τα χέρια της αστυνομίας, χάρη στην πονηριά του μικρού αδελφού. Επίσης μια άλλη φορά, πριν προφτάσει η αστυνομία να έλθει σπίτι για έρευνα, μόλις που πρόλαβαν να εξαφανίσουν τα ναρκωτικά, ρίχνοντάς τα σε γειτονικές ταράτσες και στη λεκάνη της τουαλέτας. Όμως νοιάζεται πραγματικά για την τύχη της αδελφής του, και είναι αντίθετος στο να «πουληθεί» στους αφγανούς, όπως και οι άλλοι άλλωστε. Όμως η Σομαγιέ είναι αποφασισμένη να παντρευτεί, για να ξεφύγει από το νοσηρό κλίμα της οικογένειας.
  «Θέλω να αρχίσουμε να ζούμε ξανά σαν κανονικοί άνθρωποι», είναι μια ατάκα στην ταινία που δίνει και το στίγμα της. Όμως πώς;
  Ο Μορτεζά κάνει την προσπάθειά του. Η Σομαγιέ έχει κανονίσει να παντρευτεί στον πλούσιο αφγανό, να ξεφύγει από αυτή τη νοσηρή κατάσταση. Ο μικρός κλαίει, την παρακαλάει. Του λέει τότε να κρατήσει ένα μυστικό: δεν πρόκειται να φύγει, απλά μιλάει για το γάμο της μήπως μ’ αυτό τον τρόπο σταματήσει η φαγωμάρα στην οικογένεια.
  Και η ανατροπή: βλέπουμε να έρχονται οι αφγανοί να την παίρνουν. Στο αμάξι μέσα ακούει μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνει, και βέβαια δεν υπάρχουν υπότιτλοι στη συνομιλία των αφγανών.
  Και η ανατροπή της ανατροπής:
  Τη γυναίκα στο Ισλάμ, ως γνωστό, την πληρώνεις. Ο Μορτεζά, όπως φάνηκε, ήταν σε συνεννόηση με την αδελφή του. Μια καντίνα που είχαν και που άφηνε ελάχιστα κέρδη καθώς κανείς δεν πήγαινε να ψωνίσει εξαιτίας της κακής φήμης του αδελφού, την άφησαν και άνοιξαν ένα κανονικό φαστφουντάδικο κάπου αλλού. Αυτό έγινε με τα «έδνα» των αφγανών, για να θυμηθούμε και την ανάλογη αρχαιοελληνική συνήθεια για την οποία διαβάζουμε στον Όμηρο.
  Βλέπουμε την Σομαγιέ να επιστρέφει στο σπίτι. Παίρνουν τηλέφωνο τον Μορτεζά. Μα και βέβαια, θα επιστρέψει τα χρήματα. Προφανώς θα κάνει ένα διακανονισμό να τα επιστρέψει σιγά σιγά. Και η ταινία τελειώνει.
  Χαμηλού προϋπολογισμού η ταινία, οι περισσότερες σκηνές γυρίζονται σε ένα φτωχόσπιτο. Γρήγοροι ρυθμοί, τσακωμοί με μεγάλη ένταση που δεν προλαβαίνεις να διαβάσεις τους υπότιτλους, και με τους ηθοποιούς να ερμηνεύουν εξαιρετικά τους ρόλους τους. Πραγματικά εξαιρετική. 

No comments: