Νίκος Τζήμας, Οι νέοι θέλουν να ζήσουν (1965)

Νίκος Τζήμας, Οι νέοι θέλουν να ζήσουν (1965)

  Αυτή την ταινία ήθελα οπωσδήποτε να την ξαναδώ. Με είχε συγκινήσει τότε που την είδα, και η μουσική του Μίκη ήταν μια μουσική πανδαισία.

  Η ταινία διεκτραγωδεί τη μοίρα των νέων σε μια εποχή που η φτώχεια και η ανεργία μάστιζε την ελληνική κοινωνία. Η κοπέλα αναγκάζεται να παντρευτεί έναν άνδρα που δεν αγαπάει για να μην μπει εμπόδιο στον αγαπημένο της και να βοηθήσει την οικογένειά της. Ο νεαρός δεν θα καταφέρει να μπει στο πανεπιστήμιο γιατί δεν μπόρεσε να διαβάσει αρκετά αφού ο νους του ήταν στην κοπέλα. Με δυσκολία θα καταφέρει να βρει δουλειά, θα τραυματιστεί, θα βρει άλλη δουλεία αλλά θα τον απολύσουν και από εκεί. Στις οικοδομές και τις δυο φορές. Θα αναγκαστεί να φύγει για τη Γερμανία.

  Θέλοντας να διεκτραγωδήσει τη μοίρα των νέων ο Τζήμας δεν θέλησε να δώσει ευτυχισμένο τέλος στην ιστορία του.

  Ήταν λοιπόν τόσο χάλια εκείνη την εποχή; Γιατί και σήμερα έχουμε φτώχεια και ανεργία.

  Όχι, δεν ήταν τόσο χάλια.

  Η μητέρα λέει στον πατέρα της κοπέλας: -Τώρα με το δώρο να φτιάξεις ένα κουστούμι.

  Τα δικά μας δώρα πήγαν περίπατο.