Από σήμερα στους κινηματογράφους.
Για την εξέγερση στην Ουγγαρία το 1956
είχα διαβάσει, αλλά δεν ήξερα λεπτομέρειες. Δεν ήξερα ότι υπήρξε μια παρόμοια
(ή ίσως το είχα ξεχάσει) το 1953, στην Ανατολική Γερμανία. Η ταινία που
βασίζεται σε πραγματικό γεγονός αναφέρεται σ’ αυτές τις εξεγέρσεις, κυρίως
βέβαια της Ουγγαρίας.
Κάποιοι τελειόφοιτοι ακούν στο σπίτι ενός γέρου ομοφυλόφιλου που
βρίσκεται έξω από την πόλη ένα παράνομο ραδιοφωνικό σταθμό. Έτσι μαθαίνουν για
την εξέγερση της Ουγγαρίας, για τους δεκάδες νεκρούς, ανάμεσα στους οποίους είναι
και ο Φέρεντς Πούσκας.
Δεν μπορεί, σκέφτομαι, είναι δυνατόν; Αφού ο Πούσκας ήταν ένα από τα
πρόσωπα ενός αγαπημένου παιδικού μου αναγνώσματος, του «Γκρέκο, ο ήρως των
γηπέδων» που το διάβαζα όταν πήγαινα στο δημοτικό (1956-1962). Κατά το ήμισυ
ήταν περιγραφή ποδοσφαιρικών αγώνων και κατά το άλλο ήμισυ αστυνομική
περιπέτεια. Θυμάμαι και άλλα πρόσωπα, τον ντι Στέφανο της Ρεάλ Μαδρίτης (νομίζω
ο Πούσκας ήταν ο προπονητής της), τον ντετέκτιβ Νίνο Ζανίνο και τον ερυθρόδερμο
Ίντσου να τιάρα λαμάτα που θα πει Γενναίος αετός με τρυφερή καρδιά.
Αργότερα μου λύθηκε η απορία: ήταν λάθος (ή ψεύτικη;) είδηση.
Η τάξη αποφασίζει να κάνει δύο λεπτών σιγή για τα θύματα της εξέγερσης. (H σιωπούσα αίθουσα διδασκαλίας είναι ο γερμανικός τίτλος). Φυσικά θα γίνουν
ανακρίσεις. Θα αποφασίσουν πλειοψηφικά να το καλύψουν λέγοντας ότι τάχα η δυο
λεπτών σιγή ήταν για τον Πούσκας. Φυσικά δεν έπεισαν. Στην πορεία των
ανακρίσεων θα αποκαλυφθούν καλά κρυμμένα μυστικά και θα δοκιμασθεί η εχεμύθεια
των νεαρών. Στο τέλος όμως θα προβούν σε μια ηρωική και συγκινητική πράξη αλληλεγγύης.
Να μην την αποκαλύψουμε όμως.
Πολύ καλή ταινία,
αξίζει να τη δείτε.
Posts
No comments:
Post a Comment