Marielle Heller, Ένας υπέροχος γείτονας (A beautiful day in the neighborhood, 2019)

Marielle Heller, Ένας υπέροχος γείτονας (A beautiful day in the neighborhood, 2019)

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Να και μια φορά που θα πω ότι ο ελληνικός τίτλος είναι καλύτερος από τον πρωτότυπο αγγλικό.

  Ο «γείτονας», με τη μεταφορική σημασία, είναι μια διασημότητα, εξαιτίας της πετυχημένης εκπομπής του για παιδιά. Κάθε μέρα (;) τον βλέπουν στην τηλεόραση, όπως βλέπουν και τον γείτονα απέναντι.

  Με αυτόν θα έλθει σε επαφή ο δημοσιογράφος για να του πάρει συνέντευξη. Δεν κολακεύει, και γι’ αυτό κανείς δεν τον δέχεται να του πάρει συνέντευξη. Όμως ο γείτονας (Τομ Χανκς) τον δέχεται. Όπως θα αποκαλυφθεί, ήταν μια πρόκληση γι’ αυτόν.

  Το θέμα της ταινίας είναι η διαχείριση θυμού και η συγνώμη.

  Ο Κομφούκιος είχε πει ότι το ζήτημα δεν είναι το ότι κάποιος σου έκανε κακό, αλλά το ότι δεν μπορείς να το ξεχάσεις.

  Το ότι δεν μπορείς να το ξεχάσεις μπορεί να σε οδηγήσει στην εκδίκηση.

  Μου αρέσουν τα έργα εκδίκησης, όπως οι «47 ρονίν».

  Βέβαια δεν συμφωνώ με την βεντέτα, και δεν νομίζω να την υποστηρίζει κανείς σήμερα.

  Ένας τρόπος για να ξεχάσεις είναι να συγχωρέσεις.

  Αυτό συμβουλεύει ο γείτονας τον δημοσιογράφο.

  Ποιο να συγχωρέσει;

  Τον πατέρα του, που τους παράτησε για τη γκόμενα. Μετά από λίγο καιρό η μητέρα του πέθανε με φρικτούς πόνους, από καρκίνο.

  Ο πατέρας προσπαθεί για επανασύνδεση, όμως ο γιος αρνείται πεισματικά.

  Μέχρι που στο παιχνίδι μπαίνει ο γείτονας.

  Δεν ξέρω πόσοι θα συμφωνήσετε ή θα διαφωνήσετε με το μήνυμα της ταινίας, όμως εγώ την είδα με μεγάλο ενδιαφέρον.