Τα πετεινά του ουρανού.

Τα πετεινά του ουρανού.

 

Το επιβεβαίωσα από ιστοσελίδα: «Θεός φροντίζει για τα πετεινά του ουρανού που δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε συγκεντρώνουν αγαθά σε αποθήκες».

Οι συμπτώσεις:

Τελικά το μνημόσυνο της μητέρας του φίλου μου του Ηρακλή είναι το άλλο Σάββατο και όχι αυτό.

Πήγα τζάμπα;

Πήρα ένα μικρό πλαστικό ποτηράκι κόλλυβα για το ψυχοσάββατο που είναι σήμερα.

Πήρα ένα σακουλάκι για το μνημόσυνο ενός παππού.

Κάθομαι σε ένα καφενείο απέξω, αποθέτω το σακουλάκι και το πλαστικό με τα κόλλυβα και παίρνω τηλέφωνο τον Ηρακλή που μου λέει ότι είναι το άλλο Σάββατο.

Τρώγω τα κόλλυβα στο μικρό πλαστικό, και μετά τα κόλλυβα που ήταν σε χάρτινη σακούλα. Το κουλούρι το έβαλα στην τσέπη μου.

Αφού τα έφαγα την πετάω μαζί με το πλαστικό ποτηράκι σε ένα μικρό κάδο σκουπιδιών, από αυτούς που είναι ανοικτοί από πάνω.

Ένα περιστέρι έρχεται κοντά μου. Κάποιο σπυρί σιτάρι θα έπεσε από τα κόλλυβα.

Και η ανακύκλωση που λέμε;

Και το «αγαπάτε τα ζώα»; Με το οποίο εννοούμε βέβαια και τα πουλιά. Η πανίδα σαν όρος δεν είναι απλά διαδομένη.

Παίρνω από τα σκουπίδια τη χαρτοσακούλα και την τινάζω. Αρκετά σπυριά κόλλυβα ήταν παγιδευμένα μέσα.

Ορμάει ένα σμήνος περιστέρια.

Σαν να είχαν να φάνε μέρες.

Βγάζω και το κουλουράκι και το κάνω κομματάκια. Πανηγύρι τα περιστέρια.

Έκανα μια καλή πράξη.

Η ανταμοιβή μου;

Όταν ήλθα σπίτι είδα ότι η φίλη μου η Νία μου άφησε μήνυμα, να περάσω από το σπίτι της, έφτιαξε γλυκό.

Κάνω την ανάρτηση και τρέχω.