Maziar Miri, The book of law (2008)
Αντιγράφω από τη βικιπαίδεια:
«The Book of Law is the fourth film made by Miri on the topic of wrong customs and conventions in Iranian culture which was banned immediately for 2 years and was allowed neither to attend international festivals nor even national ones. It was finally unbanned after 2 years removing 9 minutes of it».
Έπρεπε να βγάλει 9 λεπτά από την ταινία για να αρθεί η απαγόρευση της προβολής της, μετά από δυο χρόνια.
Εδώ ο Μιρί δεν κάνει κριτική στο καθεστώς ούτε στις παραδόσεις, κάνει κριτική στην ίδια την ιρανική κοινωνία. Το κοράνι και η σαρία μπορεί να λένε, όμως τα τηρούν κατά βούληση. Και βέβαια αυτοί που τα παραβιάζουν συχνότερα είναι οι άντρες. Ο παππούς ενός είχε παντρευτεί 50 γυναίκες, και τις είχε όλες, και ας λέει το κοράνι ότι μόνο μέχρι τέσσερις μπορείς να έχεις ταυτόχρονα, για να πάρεις πέμπτη πρέπει να χωρίσεις τη μια από τις τέσσερις.
Ο Parviz Parastoui (είπαμε, συχνά βάζω τα ονόματα των ηθοποιών αντί των ονομάτων των προσώπων που υποδύονται, όταν είναι διασημότητες) συναντάει στο Λίβανο την Darine Hamze. Πολύ όμορφη η Νταρίνε, την ερωτεύτηκε, όπως και αυτή αυτόν.
Παρένθεση: Μια άλλη πολύ όμορφη λιβανέζα ηθοποιός είναι η Nadine Labaki, που την είδα πακέτο, γιατί είναι και σκηνοθέτις και γιατί παίζει η ίδια στις ταινίες της, οι οποίες είναι πάρα πολύ καλές.
Χριστιανή αυτή, έγινε μουσουλμάνα για να τον παντρευτεί. Όμως διαπίστωσε ότι άλλα λένε οι γραφές και άλλα πράττουν οι πιστοί. Αυτό την ξενερώνει. Και κάποια στιγμή θα τα βροντήξει και θα επιστρέψει στο Λίβανο.
Είχε να αντιμετωπίσει και τα κουτσομπολιά του σογιού του άντρα της. Έμεινε έγκυος, όμως καλύτερα να κάνει έκτρωση, ο γυναικολόγος διαπιστώνει μια προεκλαμψία που μπορεί να αποβεί μοιραία για την υγεία της.
Με την εκλαμψία ανεβαίνει η πίεση, με αποτέλεσμα συχνά να καταστρέφονται τα νεφρά. Μια θεία την έπαθε στη γέννηση της κόρης της, έκανε χρόνια αιμοκάθαρση, και τελικά πέθανε.
Θα πάει να τη βρει στο Λίβανο να διδάσκει μικρά παιδιά. Η κοιλιά της είναι εκεί πέρα. Δεν έκανε έκτρωση τελικά. Στο επόμενο πλάνο βλέπουμε ένα αεροπλάνο.
Κωμωδία η ταινία, δεν ήταν δυνατόν να μην έχει χάπι εντ.
Ήταν πρόσχημα η κωμωδία για να κάνει κριτική στην ιρανική κοινωνία ο Μιρί;
Έτσι πιστεύουμε, και έτσι πίστευε και η ιρανική λογοκρισία που απαγόρευσε την ταινία. Πάντως το ότι επετράπη μετά από δυο χρόνια η προβολή της, ίσως να μην οφείλεται μόνο στο ότι έκοψε 9 λεπτά από το φιλμ, αλλά και στο ότι είναι κωμωδία, μέσα από την οποία η οποιαδήποτε κριτική φαίνεται σχετικά ανώδυνη.
Η προηγούμενη ταινία του ήταν η «Reward of silence».
No comments:
Post a Comment