Book review, movie criticism

Thursday, February 29, 2024

Ira Sachs, Περάσματα (Passages, 2023)

 

Ira Sachs, Περάσματα (Passages, 2023)

 


  Από σήμερα στους κινηματογράφους

  Η πλοκή είναι πάνω στο μοτίβο «μια γυναίκα δύο άντρες», όμως σε μια παραλλαγή. Στη θέση της γυναίκας είναι ένας άντρας, και στη θέση το δεύτερου άντρα μια γυναίκα.

  Είναι ένα ζευγάρι gay. Αυτός σκηνοθέτης, εκείνος τυπογράφος, αυτή δασκάλα.

  Ο σκηνοθέτης κάνει σχέση με τη δασκάλα. Φεύγει από το σπίτι, που το έχουν αγοράσει από κοινού με τον τυπογράφο.

  Ο τυπογράφος τα φτειάχνει με ένα συγγραφέα.

  Η δασκάλα μένει έγκυος. Θέλει να κρατήσει το παιδί. Όμως άραγε αυτός μπορεί να σταθεί πλάι της, να τη στηρίξει στην ανατροφή του παιδιού;

  Αυτός νοσταλγεί τον τυπογράφο.

  -Θα είμαστε μια οικογένεια, του λέει, θα έχουμε ένα παιδί (μια και οι δυο μας δεν μπορούμε να κάνουμε, δεν το είπε, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται).

  Πολύ έξυπνο!!!

  Σιγά που θα τσίμπαγε η δασκάλα, σιγά που θα δεχόταν να τον μοιράζεται.

  Δεν είχα καμιά αμφιβολία, το επιβεβαίωσα με τη βικιπαίδεια.

  Αντιγράφω:

  Sachs (ο σκηνοθέτης) is Jewish and gay.

  Αυτό σαν ρατσιστικό μου φάνηκε. Δεν φτάνει δηλαδή που είναι εβραίος, είναι και gay.

  Μου θύμισε μια ατάκα από μια παλιά ελληνική ταινία, που την είδα πριν χρόνια, δεν θυμάμαι τίτλο.

  -Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να είσαι φτωχός, αριστερός και πούστης. Γκαντεμιά, είμαι και τα τρία.

  Εγώ δεν είμαι τόσο γκαντέμης, είμαι μόνο τα δυο πρώτα. Και εξάλλου το δεύτερο δεν το θεωρώ γκαντεμιά.

  Και οι δυο πρωταγωνιστές είναι ομοφυλόφιλοι. Ο ένας, για τον οποίο δεν γράφει η βικιπαίδεια, φαίνεται, ενώ για τον άλλο που δεν φαίνεται γράφει η βικιπαίδεια.

  Και τώρα θα γράψω κάτι για την πρόσληψη.

  Δεν είμαι ομοφοβικός, αλλά δεν μου αρέσουν σκηνές σεξ με gay. Μια σκηνή, με τους δυο άντρες γυμνούς, είχε μεγάλη διάρκεια.

  Θα μου άρεσε αν στη θέση του ενός άντρα ήταν η Αντέλ Εξαρχόπουλος.

  Γυμνή.

  Ηθικό δίδαγμα: γυναίκες, μη μπλέκεται με άντρες που είναι gay. Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του…

  Ξέρω δυο τέτοιες ιστορίες.

  Μου άρεσε η ταινία σαν ένα δοκίμιο πάνω στην εγκατάλειψη από το σεξουαλικό σύντροφο.

  Ήθελα δεν ήθελα το έκανα το σπόιλερ.   

  6,7 η βαθμολογία της στο IMDb, με βρίσκει σύμφωνο.  

  Θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο, μήπως παρεξηγηθώ.

  Εγώ και η φίλη μου η … Ας μη γράψω το όνομά της, μπορεί να μη θέλει, δεν είμαστε χειροκροτητές όλων όσων υποστηρίζει το κόμμα που ψηφίζουμε. Η φίλη μου ψήφισε ΝΔ, όμως είναι κατά του νομοσχεδίου για τους ΛΟΑΤΚΙ. Εγώ, ψήφισα Σύριζα, είμαι υπέρ του νομοσχεδίου που πρότεινε η ΝΔ.

  Καμιά σχέση με τον Κασσελάκη, μη πάει ο νου σας. Εξάλλου δεν τον ψήφισα στις εσωκομματικές εκλογές.

  Συμπληρώνω μετά από λίγο.

  Σε συνομιλία με τη φίλη μου στην οποία αναφέρθηκα, και η οποία πραγματικά δεν θέλει να γράψω το όνομά της, στην οποία είπα την πλοκή της ταινίας, μου είπε ότι μπορεί να προκαλέσει ομοφοβικά συναισθήματα.

  Ή να τα εντείνει, να συμπληρώσω εγώ.

  Το έχω γράψει και παλιά: η προτιθέμενη από τον συγγραφέα πρόσληψη (εδώ από τον σκηνοθέτη) δεν σημαίνει ότι θα γίνει υποχρεωτικά και η πρόσληψη του κοινού, κάποιες φορές μπορεί να είναι εκ διαμέτρου αντίθετη.

 

 

No comments: