Shohei Imamura, The making of a prostitute (1975)

 

Shohei Imamura, The making of a prostitute (1975)

 

  Μετά την «Mπαλάντα του Ναραγιάμα» είπαμε να δούμε και το «The making of a prostitute».

  Τελικά το trafficking είναι πιο παλιά ιστορία από ό,τι νομίζουμε.

  Η Kikuyo, από φτωχή οικογένεια, παρασύρθηκε από την Nishioni, μια τριαντάρα γυναίκα, να πάει στη Μαλαισία για να δουλέψει σε ξενοδοχείο. Την ξεγέλασε, όπως και δεκάδες άλλες κοπέλες, και αντί για δουλειά σε ξενοδοχείο δούλεψε σαν πόρνη.

  Είχε περιπετειώδη ιστορία (μπορείτε να τη διαβάσετε στον σύνδεσμο). Άφησε τον πρώτο της άντρα όταν αυτός αποφάσισε να αλλάξει δουλειά, παντρεύτηκε έναν δεύτερο, και γριά τώρα ζούσε με τα πεθερικά της. Με εξαίρεση τον πεθερό της όλοι της φέρονταν πολύ άσχημα, συμπεριλαμβανομένων και των εγγονών της. Την ανέχονταν μόνο και μόνο γιατί τους έκανε την υπηρέτρια.

  Οδηγεί τον Ιμαμούρα σε μια γειτονιά που έμεναν πρώην Karayuki-san, όπως έλεγαν αυτές τις πόρνες. Όλες κουβαλάνε μια θλιβερή ιστορία.

  Η επίσκεψη στο νεκροταφείο όπου είναι θαμμένες είναι συγκινητική. Πέθαναν μόνες, εγκαταλελειμμένες. Κάποιες αυτοκτόνησαν. Σε πολλές δεν υπήρχε όνομα πάνω στην ταφόπλακα, ενώ σε άλλες υπήρχε απλά ένα ξύλο, που σάπιζε σιγά σιγά και κάποια στιγμή θα εξαφανιζόταν κάθε ίχνος του τάφου.

  Και κάτι που έμαθα στην ταινία και καράφλιασα: υπάρχουν παρίες ακόμη και σήμερα στην Ιαπωνία. Από τέτοιους παρίες καταγόταν η Kikuyo και οι περισσότερες κοπέλες που κατέληξαν στην Μαλαισία. Περισσότερα γι’ αυτούς τους παρίες σ’ αυτόν τον σύνδεσμο.