Milos Forman, Μαύρος Πέτρος (Černý Petr, 1964)
Μου άρεσαν τόσο οι τρεις κωμωδίες του Μίλος Φόρμαν που είδα, ώστε αποφάσισα να δω και τις υπόλοιπες τρεις.
Ο μαύρος Πέτρος δεν είναι η ξεκαρδιστική κωμωδία που είδα προχθές, τη «Φωτιά, πυροσβέστες», για την οποία θα αναρτήσω όταν προβληθεί και η οποία γυρίστηκε τρία χρόνια αργότερα. Βλέπω όμως ότι το θέμα της κλεψιάς με το οποίο ξεκινάει η ταινία εδώ, θα το αναπτύξει περισσότερο σ’ εκείνη. Επίσης γίνεται αναφορά στους πυροσβέστες, που θα κατακλύσουν εκείνη την ταινία.
Κεντρικό πρόσωπο είναι ο «Μαύρος Πέτρος», ένας δεκαεξάρης έφηβος που αναλαμβάνει δουλειά σαν κάμερα παρακολούθησης των πελατών, η οποία δεν υπήρχε τότε. Πρέπει να εντοπίζει τους πελάτες που έχουν χώσει κρυφά κάτι στις τσάντες τους. Κυρίως πελάτισσες δηλαδή, γιατί αυτές έρχονται στο σουπερμάρκετ.
Τον βλέπουμε σε δυο περιπτώσεις να τα κάνει θάλασσα.
Βλέπουμε και το φλερτ του, στην οποία φέρεται όμως με μεγάλη αδεξιότητα.
Κάποια στιγμή θα εμφανιστούν δυο άλλα άτομα, με ένα από τα οποία θα έχει μια τεταμένη σχέση. Αυτό κι αν είναι αδέξιο απέναντι στο άλλο φύλο.
Η σάτιρα είναι βέβαια παρούσα («Να φροντίσεις να είσαι καλός στη δουλειά σου για να γίνεις διευθυντής, οπότε θα καλοπερνάς», μια από τις σατιρικές ατάκες), αλλά σαν κεντρικό θέμα είναι τα προβλήματα των έφηβων, και κυρίως η αδεξιότητά τους απέναντι στο άλλο φύλο. Έχουμε και τον καημένο τον Πέτρο, που συνέχεια του τα ψάλλει ο πατέρας του.
Και δυο ατάκες από την ταινία.
Η μια είναι τσέχικη παροιμία.
«Όποιος είναι κοντά στο φαγητό, μένει μακριά από τον τάφο».
Και αυτή, που τη λέει επίσης ο πατέρας του:
«Ήμουν χαρούμενος που ήσουν αγόρι».
Για μένα έλεγε η μητέρα μου πολλές φορές: Είχα γιο κι είχα χαρά.
Αλλά την απογοήτευσα.
Μικρός ήμουν πολύ άτακτος.
Η βαθμολογία της στο IMDb είναι 7, 0,4 μονάδες μικρότερη από τη βαθμολογία της «Φωτιά, πυροσβέστες».
No comments:
Post a Comment