Otto Preminger, ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι (The man with the golden arm, 1955)

 

Otto Preminger, ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι (The man with the golden arm, 1955)

 

  Πολλές κλασικές ταινίες τις έχω ξαναδεί, αλλά δεν θυμάμαι την υπόθεση. Είναι μια ευκαιρία με τις επανεκδόσεις τους να τις θυμηθώ.

  Ο Φράνκ Σινάτρα είναι πρεζάκιας, μόλις έχει βγει από μια κλινική όπου ήταν έγκλειστος για αποτοξίνωση. Εκεί έμαθε να παίζει ντραμς. Ο γιατρός του, που του στάθηκε σαν αληθινός φίλος, του δίνει μια διεύθυνση για να ζητήσει δουλειά σαν ντράμερ.

  Ένα τροχαίο για το οποίο ήταν υπεύθυνος είχε σαν συνέπεια να τραυματιστεί στην σπονδυλική στήλη η γυναίκα του. Κάθεται σε καροτσάκι. Στο τέλος θα μάθουμε ότι υποκρίνεται, μπορεί μια χαρά και περπατάει. Υποκρίνεται γιατί έχει αντιληφθεί το φλερτ του άντρα της με την γυναίκα που μένει στον από κάτω όροφο, και δεν θέλει να τον χάσει. Ο μόνος τρόπος είναι να τον κάνει να νιώθει ένοχος, ώστε να μην την εγκαταλείψει.

  Οι παλιές παρέες δεν τον αφήνουν ήσυχο. Και πρώτος το βαποράκι. Μετά το αφεντικό μιας χαρτοπαιχτικής λέσχης, όπου ήταν γκρουπιέρης.

  Ήταν αποφασισμένος να μην ενδώσει στον πειρασμό των ναρκωτικών, στο τέλος όμως υπέκυψε.

  Η φίλη του θα τον παροτρύνει να κάνει αποτοξίνωση. Χωρίς γιατρό;

  Τελικά παίρνει την απόφαση. Θα τον κλείσει σε ένα δωμάτιο, και όσο και αν την παρακαλάει δεν θα του ανοίξει. Να εξαφανίσει και κάθε αιχμηρό αντικείμενο, μπορεί να της κάνει κακό.

  Αυτό είναι το κορυφαίο επεισόδιο του έργου: σπαράζει από την έλλειψη. Φαντάζομαι έτσι πρέπει να νιώθουν όσοι δεν μπορούν να πάρουν τη δόση τους. Ήταν κάτι το φοβερό. Στο τέλος βέβαια τα κατάφερε.

  Την ταινία πρέπει να τη δουν οι νέοι, που είναι ευάλωτοι στον πειρασμό των ναρκωτικών, ώστε να ξέρουν τι τους περιμένει.

  Ξέρουν ότι ο θάνατος παραμονεύει, όμως δεν ξέρουν πόσο υποφέρουν αυτοί που για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούν να έχουν τη δόση τους.

  Και τελικά τι έγινε με τις δυο γυναίκες;

  Δεν θα κάνω σπόιλερ παρ’ όλο που είναι εύκολο να μαντεύσετε, η ταινία θα προβληθεί στις 19 Σεπτέμβρη, ημέρα που θα ταξιδεύω από Κρήτη για Αθήνα.  

  Εξαιρετική η ερμηνεία του Φρανκ Σινάτρα, που τον θυμάμαι βέβαια περισσότερο σαν τραγουδιστή, με το Strangers in the night.