Stanislav Rostotskiy, Ήρεμες ήταν οι αυγές (А зори здесь тихие, 1972)

 

Stanislav Rostotskiy, Ήρεμες ήταν οι αυγές (А зори здесь тихие, 1972)

 

  Μόνο για αύριο, Σάββατο, στο Στούντιο

  Πρόκειται για μια εξαιρετική σοβιετική ταινία, αφιερωμένη στις γυναίκες που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα κατά των ναζί.

  Αρχικά ήταν πράγματι ήρεμες οι αυγές, αλλά και η υπόλοιπη μέρα.

  Ο λογίας Βάσκοφ ζητάει να του αντικαταστήσουν τους άντρες στην βάση του, κοντά στο μέτωπο, γιατί πίνουν και όλο ασχολούνται με γυναίκες. Πράγματι, τους αντικαθιστούν αλλά με ποιους;

  Με μια ομάδα γυναικών, χειριστριών ανταεροπορικών πυροβόλων.

  Αρχικά βλέπουμε την ένταση που δημιουργείται ανάμεσα στον λοχία και στις γυναίκες, καθώς οι γυναίκες δεν έχουν μάθει στη στρατιωτική πειθαρχία και στους κανονισμούς, τον σεβασμό των οποίων απαιτεί ο Βάσκφ. Βλέπουμε αρκετά κωμικά επεισόδια που δημιουργούνται από την αδυναμία του Βάσκοφ να συνειδητοποιήσει ότι είναι γυναίκες, με τις ιδιαιτερότητές τους και τα προβλήματά τους. Βλέπουμε και τις γυναίκες να τον κουτσομπολεύουν άγρια.

  Σε έγχρωμα flash back που παρεμβάλλονται σαν ιντερμέδια μαθαίνουμε ένα κομμάτι από τη δραματική ιστορία κάθε γυναίκας. Το έγχρωμο χρησιμοποιείται και για flash forward, που μας μεταφέρει στη σύγχρονη εποχή. Βλέπουμε μια ομάδα νέων που έχουν πάει εκδρομή στο δάσος. Με αυτό ξεκινάει η ταινία. Θα τους ξαναδούμε και στο τέλος.  

  Την ηρεμία διαταράσσει η έλευση δυο γερμανικών αεροπλάνων. Η χειρίστρια ενός αντιεροπορικού πυροβόλου καταφέρνει τελικά να καταρρίψει το ένα.

  Όλα αλλάζουν όταν μια από τις γυναίκες, που μεταφέρει κρυφά τροφή στην οικογένειά της που βρίσκεται κοντά στη βάση τους, βλέπει δυο γερμανούς στρατιώτες. Ενημερώνει επιστρέφοντας, και αποφασίζεται να τους εξουδετερώσουν. Προφανώς ετοιμάζονται να κάνουν σαμποτάζ.

  Ο Βάσκοφ παίρνει μαζί του πέντε γυναίκες και πηγαίνουν προς αναζήτησή τους.

  Στο εξής η ταινία είναι γεμάτη σασπένς. Τελικά οι γερμανοί ήταν δεκατέσσερις, δεν ήταν δύο. Δεν μπορούν να τους αντιμετωπίσουν μόνοι τους, πρέπει να ζητήσουν ενισχύσεις.

  Και παρακολουθούμε την ταινία γεμάτοι αγωνία, για το τι μπορεί να τους συμβεί.

  Θα δούμε πολλά επεισόδια, θα υπάρξουν πολλές συγκρούσεις,

  Όμως να μην κάνω σπόιλερ, ίσως κάποιοι που θα διαβάσουν αυτές τις γραμμές θελήσουν να πάνε να τη δούνε.

  Πρόκειται για μια ταινία-ύμνο για τις γυναίκες, που στις τάξεις του στρατού αγωνίστηκαν εναντίον των ναζί και έδωσαν τη ζωή τους. Εξαιρετική ταινία, το 8,1 που έχει στο IMDb δείχνει ότι αρέσει πολύ, και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.