Behrouz Shoeibi, Axing (2018)
Εν όψει της ταινίας του «No prior appointment» που θα
προβληθεί στις 19 του Ιούνη από τη New Star
Η «Τσεκουριά» είναι η
τρίτη ταινία που βλέπουμε του Behrooz Shoeibi, και όπως και στον «Διάδρομο», το παιδί
(κοριτσάκι εδώ) παίζει καταλυτικό ρόλο στην πλοκή.
Δύο είναι τα θέματα της
ταινίας, η μητρική αγάπη και τα ναρκωτικά. Τα ναρκωτικά κάνουν την εμφάνισή
τους σε πολλές ιρανικές ταινίες, και σε κάποιες αποτελεί το κύριο θέμα. Απασχολεί
τον Saeed Roustayi, θέμα των δυο πρώτων ταινιών του.
Αφού την παντρεύτηκε ανακάλυψε
ότι ήταν εθισμένη στα ναρκωτικά. Της έκλεψε το παιδί και την εγκατέλειψε. Της
είπε ότι είχε πεθάνει.
Ξαναπαντρεύτηκε.
Αυτή ζει με περιθωριακούς.
Σε δομή; δεν κατάλαβα.
Αξιολύπητοι όλοι τους, μας
προκαλούν τον οίκτο και όχι την αποστροφή όπως οι περιθωριακοί της «Βιριδιάνας».
Κάποια στιγμή θα
ανακαλύψει ότι η κόρη της είναι ζωντανή. Και θα τη διεκδικήσει.
Έχει ελπίδες;
Βλέπουμε τις προσπάθειές
της και τις συγκρούσεις της, όχι μόνο με τον πρώην της αλλά και με τον αδελφό
της. Μόνο η γυναίκα του, η Mahnaz Afshar, την κατανοεί.
Συγκινητικό το τέλος.
Η Afshar την αφήνει με την κόρη της. Της πλέκει τις πλεξούδες. Αυτή
ενθουσιάζεται.
-Μαμά, μπορεί να γίνει
θεία μου;
Θα πάει σε κέντρο
απεξάρτησης. Δεν θα τη διεκδικήσει. Όμως, όπως της προτείνει η Afshar, θα παρουσιάζεται σαν θεία της όταν
βγει από το κέντρο απεξάρτησης.
Με εκνευρίζει η χαμηλή
βαθμολογία που έχουν συνήθως οι ιρανικές ταινίες. Αυτή, μόλις 5,7. Εγώ βέβαια
έβαλα 7.
Εξαιρετική στην ερμηνεία
της η Sara Bahrami.
No comments:
Post a Comment