Pedro Almodovar, Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κατάρρευσης (Mujeres al borde de un ataque de nervios, 1988)
Από σήμερα στους κινηματογράφους
Αγαπημένος μου
σκηνοθέτης ο Αλμοδόβαρ, χάρηκα πολύ που αυτή η επανέκδοση μου έδωσε την
ευκαιρία να ξαναδώ την ταινία.
Drama, comedy, χαρακτηρίζει την ταινία το IMDb (7,5 η βαθμολογία της),
όμως ο χαρακτηρισμός tragicomedy,
τραγικομωδία, θα ήταν πιο σωστός: τόσο αξεδιάλυτο είναι το τραγικό με το
κωμικό.
Απλό το θέμα: ο
σπαραγμός για την εγκατάλειψη, το ξεπέρασμα της εγκατάλειψης.
Όμως πόσο
επινοητικός ο Αλμοδόβαρ στη διαχείριση της πλοκής, και πόσο εύκολα σκαρώνει απιθανότητες
χωρίς να μας ξενίζουν!
Αυτό το έχουμε
διαπιστώσει και στα άλλα του έργα: έχει μεγάλη φαντασία ο Αλμοδόβαρ, είναι πολύ
επινοητικός.
Η ταινία μου θύμισε
τη δομή του θεάτρου Νο (είχα καιρό να το γράψω): Jo-ha-kyu (αργά,
γρήγορα, πιο γρήγορα). Ξεκινάει με ένα ήπιο χιούμορ, που σιγά σιγά, σε ένα
αυξανόμενο κρεσέντο, γίνεται ξέφρενο.
Πραγματικά
απολαυστική ταινία.
Διαβάζω στη
βικιπαίδεια ότι είναι η ισπανική ταινία με τις μεγαλύτερες εισπράξεις μέχρι σήμερα.
Μη τη χάσετε.
No comments:
Post a Comment