Carl Dreyer, Το πάθος της Ζαν ντ’ Αρκ (La Passion de Jeanne d'Arc, 1928)

Carl Dreyer, Το πάθος της Ζαν ντ’ Αρκ (La Passion de Jeanne d'Arc, 1928)

 

  Πρόκειται για μια από τις καλύτερες ταινίες του έχουν γυριστεί ποτέ.

  Θυμάμαι πότε την πρωτοείδα, και πόσο με εντυπωσίασε. Μόλις είχα πάρει μετάθεση από την Κάσο, όπου διορίστηκα, για Πειραιά. Έμενα στη Νέα Σμύρνη. Την είδα στη μικρή ασπρόμαυρη τηλεόραση που είχα.

  Η «παρθένα της Ορλεάνης», όπως είναι αλλιώς γνωστή, έβλεπε οράματα, που την καθοδηγούσαν να ηγηθεί της προσπάθειας απελευθέρωσης της πατρίδας της από τους άγγλους, πράγμα που στέφθηκε με επιτυχία. Όμως σε μια εκστρατεία αιχμαλωτίστηκε από τους βουργουνδούς, σύμμαχους τον άγγλων, οι οποίοι την παρέδωσαν σ’ αυτούς. Και την πέρασαν από μια δίκη παρωδία, με στόχο την καταδίκη της.

  Τελικά την καταδίκασαν;

  Όχι, αυτή τη φορά θα το κάνω το σπόιλερ, και ας διαμαρτυρηθούν κάποιοι.

  Την έκαψαν στην πυρά.

  Όλη η ταινία βασίζεται στα πρακτικά της δίκης.

  Ο Ντράγιερ αρέσκεται στα γκρο πλαν περισσότερο από τον Μπέργκμαν.

  Όχι μόνο του εκφραστικότατου προσώπου της Ζαν ντ’ Αρκ (εκπληκτική η Rene Jeanne Falconetti στην ερμηνεία της) αλλά και των δικαστών, που φαίνονται σαν λύκοι που έχουν περικυκλώσει ένα αρνί έτοιμοι να το κατασπαράξουν.

  Πρόκειται για μια ταινία must, που πρέπει να τη δείτε οπωσδήποτε.