John Schlesinger, Ο καουμπόι του μεσονυχτίου (Midnight cowboy, 1969)

 John Schlesinger, Ο καουμπόι του μεσονυχτίου (Midnight cowboy, 1969)

 

  Από την Πέμπτη που μας πέρασε στους κινηματογράφους

  Ο Ντάστιν Χόφμαν είναι ένας ηθοποιός που μου αρέσει πολύ. Είναι από τους ελάχιστους αντιήρωες του αμερικανικού κινηματογράφου. Μόνο μια φορά έγινε ήρωας, και αυτό τυχαία («Accidental hero»).

  Είναι τουλάχιστον η τρίτη φορά που βλέπω την ταινία, η οποία πολύ μου άρεσε. Την πρωτοείδα φοιτητής.

  Γενικά μου αρέσουν ταινίες με «ταπεινούς και καταφρονεμένους», όπως «Η γειτονιά των καταφρονεμένων» του Κουροσάβα και «Κάτω από το φεγγαρόφωτο» του ιρανού Seyed Reza Mir Karimi.

  Πρώτα θα δούμε τον Γιον Βόιτ. Νομίζει ότι είναι γόης, και πηγαίνει στη Νέα Υόρκη για να το παίξει ζιγκολό. Δεν ξέρει ότι η στολή του καουμπόι που φοράει είναι πια παλιομοδίτικη, δεν περνάει.

  Εκεί θα συναντήσει έναν άλλο ταλαιπωρημένο της ζωής, τον Ντάστιν Χόφμαν. Κουτσός, μένει σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι (ο Σωτήρης, καλή του ώρα εκεί που βρίσκεται, έμενε στο δωμάτιο ενός εγκαταλειμμένου ξενοδοχείου στο Μεταξουργείο, το οποίο όμως αργότερα πουλήθηκε).

  Είναι και άρρωστος, βήχει συνέχεια.

  Θα κλέψει τον αφελή Γιον Βόιτ, ο οποίος είναι πυρ και μανία εναντίον του. Αχ, και να πέσει στα χέρια του.

  Θα πέσει στα χέρια του, αλλά αντί να τον στραγγαλίσει θα δεχθεί τη φιλοξενία, μια και τον έχουν πετάξει από το ξενοδοχείο που έμενε γιατί δεν έχει να πληρώσει.

  Θα τον νοιαστεί.

  Και μετά;

  Το πρόβλημά μου: δεν μπορώ να κάνω σπόιλερ μια και η ταινία προβάλλεται. Και ο Ποκοπίκο κρύφτηκε, δεν μπορώ να τον επικαλεστώ.

  Να θυμίσουμε και ένα άλλο δίδυμο: Ντάστιν Χόφμαν και Τομ Κρουζ στον «Άνθρωπο της βροχής».

  Δεν νομίζω να έχω δει περισσότερες ταινίες άλλου ηθοποιού εκτός από τον Ντάστιν Χόφμαν (οι γυναίκες εξαιρούνται).

  Θα εξαιρέσω ένα άλλο δίδυμο, Χοντρός – Λιγνός.

  Είναι εξαιρετική, αξίζει να την (ξανα)δείτε.