Με βρήκε μέσω του συγχωρεμένου καθηγητή Γεώργιου Αμαριανάκη. Χρησιμοποιούσε το βιβλίο μου "Το χωριό μου: από την αυτοκατανάλωση στην αγορά" σαν εγχειρίδιο στην τελευταία τάξη των μαθητών του στη Σχολή Επιμόρφωσης, όπου δίδασκε ελληνικά, στη Δανία. Κάποιοι μαθητές του το επισκέφτηκαν, από περιέργεια (Κάτω Χωριό Ιεράπετρας).
Ορισμένες κρητικές λέξεις δεν τις ήξερε, και έπρεπε να με ρωτήσει για τη σημασία τους.
Μόλις πήρα ένα email του, που μου ζητά την άδεια να βάλει στην ιστοσελίδα του κάποιες παραγράφους από το βιβλίο μου, και δυο φωτογραφίες, μια του εξωφύλλου του βιβλίου μου και μια δική μου, που την πήρε τότε που πρωτοσυναντηθήκαμε, πριν κοντά μια δεκαετία. Έχω τα κιλάκια μου, αλλά την αναρτώ.
Εδώ είναι η ιστοσελίδα του Hasse
http://www.kretakultur.dk/
Posts
8 comments:
τα κιλά σε πειράξανε; !
τα μαλλιά, δεν σε πειράξανε;
την αγάπη μου :)
Δεν θα το πιστέψεις, είχα αναρτήσει το post όταν το σκέφτηκα, και βαρέθηκα να διορθώσω. Πάντως μου έχουν πει κάποιες ότι με τα μαύρα μαλλιά, που τα είχα και πιο μακριά, φαινόμουν πολύ άγριος, ενώ τώρα φαίνομαι πιο ήμερος.
Καλώς όρισες, θα μας πεις εντυπώσεις.
μπάμπη, είσαι ένας απίθανος τύπος, και σ'αγαπάω του κερατά, έστω και με πράσινο, ισλαμίζον παντελόνι!
καμιά φορά οι ξένοι εντοπίζουν τους θησαυρούς σαν κι εσένα, και αυτό τους κάνει να αγαπάνε τη χώρα μας.
του είπες του κακομοίρη του δανού ότι το υπουργείο παιδείας σου έδωσε μεν θέση καθηγητή μέσα στην τάξη, θεώρησε δε ότι ως σχολικός σύμβουλος θα μπορούσες να επηρεάσεις αρνητικά τα παιδιά, με τα οποία δεν είχες άμεση τότε πρόσβαση, εφόσον ως σχολικός σύμβουλος θα μπορούσες να συμβουλεύεις τους ώριμους σε ηλικία και μυαλό συναδέλφους σου!
και του εξήγησες και γιατί το υπουργείο ήρθε σε τέτοια 'δύσκολη' απόφαση;
εδώ, δύο είναι τα επιχειρήματα
επιχείρημα πρώτον: τα παιδιά απαγορεύεται να έχουν πρόσβαση σε τυχόν σόκιν ανέκδοτα
επιχείρημα δεύτερον: οι καθηγητές τους απαγορεύεται να ξεπερνούν το μέσον όρο. όσοι είναι πάνω από το μέσον όρο, καλό είναι να διώκονται, ώστε να τηρούνται ισορροπίες. σωστό, έτσι;
Ελένη μου, και εγώ σ' αγαπάω του κερατά, και ας μου την μπαίνεις για το ισλάμ λέγοντας ανακρίβειες, και μη ξεχνάς ότι χάρις σ' αυτό γνωριστήκαμε.
Όχι, δεν είπα τίποτα για την ιστορία μου στον Hasse, αλλά να πω τη συνέχεια σε σας, για να μην κάνω άλλο post, τιμωρήθηκα με τρεις μήνες αργία, πολύ αυστηρά λένε όλοι, για να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες να κερδίσω τη δίκη στο διοικητικό εφετείο.
Ελένη μου, μια ατυχία με βρήκε στη ζωή, ας το καταπιούμε, σε άλλους συμβαίνουν χειρότερα, την υγειά μας να 'χουμε. Υπάρχουν και τα χειρότερα, για να παρηγοριέμαι. Πήρα τώρα να διαβάσω ένα βιβλίο δώρο, χωρίς να ξέρω το περιεχόμενο. Τίτλος "Le fou d' espoir", συγγραφέας ο Abdellatif Laabi, μαροκινός, έβγαζε ένα καταπληκτικό λογοτεχνικό περιοδικό, τον χώσανε κάπου 10 χρόνια φυλακή, νομίζω 1972-80. Στο βιβλίο περιγράφει τα βασανιστήρια που του έκαναν. Τώρα ζει στη Γαλλία, είναι μέλος της ακαδημίας Μαλλαρμέ και βοηθάει τους συγγραφείς που διώκονται όπως ο Σαλμάν Ρασντί.
Υπάρχουν και χειρότερα, μπορεί να συνορεύουμε με τον τρίτο κόσμο αλλά δεν είμαστε τρίτος κόσμος.
τι τόλμησες να πεις ωρέ μπάμπη;
τρεις μήνες αργία;
για το μπλογκ;
ω θεέ και κύριε, την εγκατέλειψες την ελλάδα, τη μάνα της φιλοσοφίας λένε, τη μάνα της δημοκρατίας λέω πεπεισμένα εγώ.
και τι ανακρίβειες λέω βρε παλιόπαιδο! πώς τολμάς! θες να σε πάψω από φίλο και να σε τιμωρήσω με ενός δευτερολέπτου αργία;
α μπα, δεν μπορώ, άδικο είναι! κι ας φοράς πράσινο παντελόνι, δε με νοιάζει, το ξεπερνάω!
:)δ
Έλένη μου, η ανακρίβεια είναι για το πράσινο, ισλαμίζον παντελόνι. Αφού ξέρεις ότι όχι μόνο tengo la camisa negra, αλλά και παντελόνι μαύρο φοράω, ως γνήσιος κρητικός, ως λυράρης, πάντως όχι ως αναρχικός. Επί πλέον, όταν μου είπαν ότι το μαύρο κρύβει το πάχος, το λάτρεψα κυριολεκτικά αυτό το χρώμα.
Α, τώρα κατάλαβα, στη φωτογραφία φορώ πράσινο παντελόνι, δεν ήξερα ότι είναι και το χρώμα του Ισλάμ. Και λέω κι εγώ, τι πράσινο παντελόνι μου λέει η Ελένη και πράσιν' άλογα. Με συγχωρείς Ελένη μου, σε παρεξήγησα, είπα κι εγώ. Πάντως πριν δέκα χρόνια δεν γνωριζόμαστε, τώρα ησύχασε, δεν θα ξαναφορέσω πράσινο παντελόνι
Τα της αργίας κρίμα είναι, αλλά εσύ άγριος, βρε Μπάμπη; Ποιος σου λέει τέτοια πράματα; Δεν νομίζω να έχω γνωρίσει κάποιον πιο καλόβολο και θετικό άνθρωπο από σένα που το εκπέμπεις αυτό με την πρώτη ματιά.
Να έχεις δύναμη και να περάσεις όμορφα -όσο μπορείς- το καλοκαίρι σου... :)))))))))
Κάτσε βρε Σταυρούλα, αφού τα έγραψα καθαρά, με ξέρεις μόνο δυο χρόνια, ξέρεις πώς ήμουνα δέκα χρόνια πριν; Αυτά εκπέμπω και με μυρίστηκε ο εωσφόρος, πριν δέκα χρόνια θα είχε φοβηθεί και θα με είχε αφήσει ήσυχο.
Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου, εύχομαι και συ να περάσεις καλές διακοπές, όπου και να πας.
Post a Comment