John Madden, Proof (Η απόδειξη) 2005
Κατ’ αρχήν εύχομαι σε όλους, και όχι μόνο σε όσους διαβάσουν αυτό το post που μπορεί να είναι ελάχιστοι έως κανένας, Χρόνια Πολλά.
Και πάμε στην ταινία.
Θέμα της είναι μια κοινή αντίληψη, ότι η μεγαλοφυία συγγενεύει με την τρέλα. Και βέβαια η βιογραφική ταινία A beautiful mind που αναφέρεται στη ζωή του νομπελίστα μαθηματικού John Nash, γυρισμένη τέσσερα χρόνια πιο πριν, θεωρείται από αυτή την άποψη πιο ενδιαφέρουσα.
Και στην «Απόδειξη» ο μεγαλοφυής τρελός, το ρόλο του οποίου υποδύεται ο μεγάλος Antony Hopkins, είναι μαθηματικός. Όμως το έργο εστιάζεται στην κόρη του, μαθηματικός και αυτή, εξίσου ταλαντούχα, όμως καταθλιπτική και, θα λέγαμε, borderline τρελή. Με την πίεση του πατέρα της, τον οποίο φροντίζει στα χρόνια της τρέλας του έχοντας εγκαταλείψει τη δική της καριέρα, ασχολείται ξανά με τα μαθηματικά. Βρίσκει μια μεγαλοφυή απόδειξη, όμως ο μαθητής του πατέρα της που την φλερτάρει αρχικά αρνείται να πιστέψει ότι είναι δική της. Θα το κάνει στο τέλος, όταν αυτή, παραιτημένη, ετοιμάζεται να ακολουθήσει την αδελφή της στη Νέα Υόρκη, όπου θα είναι μια ασθενής υπό παρακολούθηση, παρά τις πιέσεις του νέου εκείνου.
Και η ταινία τελειώνει με το χαρακτηριστικό τέλος πολλών ταινιών, με τους ήρωες να βρίσκονται σε δίλημμα, να πρέπει να πουν το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι. Και βέβαια το εφέ της έκπληξης μας αναμένει πάντα, καθώς την τελευταία στιγμή κάνουν στροφή από το μεγάλο ναι στο μεγάλο όχι και αντίστροφα. Η Gwyneth Paltrow, την τελευταία στιγμή το σκάει από το αεροδρόμιο για να επιστρέψει στην καινούρια ζωή που της προτείνει να κάνει ο νεαρός.
Book review, movie criticism
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment